Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχουν συμπεριλάβει τις εμφανίσεις Σαμαρά και Τσίπρα στη ΔΕΘ συμφωνούν στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται, διευρύνοντας μάλιστα τη διαφορά απο τη ΝΔ που καταγράφηκε στις ευρωεκλογές. Η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ με κατανομή των αναποφάσιστων βρίσκεται στην περιοχή του 30% και έχει σημαντικές εισροές κατ ευθείαν απο ψηφοφόρους της ΝΔ η οποία χάνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο απ ότι χάνει προς την ΧΑ. Αν συνυπολογίσουμε ότι οι δημοσκοπήσεις γίνονται σε περίοδο η οποία δεν είναι προεκλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί με αξιώσεις να θέτει ως στόχο την αυτοδυναμία. Αυτό το γνωρίζει και η κυβέρνηση και έχει εκτροχιαστεί απειλώντας με bank run.
Φαίνεται επίσης ότι το ερώτημα «με ποιους θα κυβερνήσετε» μπορεί πλέον να επιστρέφεται στους εμπνευστές του: Η ΝΔ με ποιόν θα κυβερνήσει αν είναι πρώτο κόμμα; Ακόμα και ο Βενιζέλος υποτίθεται οτι θέλει κυβέρνηση χωρίς τη ΝΔ, αυτό είπε μόλις την Κυριακή. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο οτι ο κ. Βενιζέλος θα διαθέτει και το χρήσιμο ποσοστό. Ο Σαμαράς είναι απομονωμένος. Η τραγική γλώσσα του σώματος στις δηλώσεις με την κ. Μερκελ είναι απολύτως ενδεικτική. Καταλαβαίνει ότι δεν είναι αξιόπιστος και έναντι των Ευρωπαίων, αντιμετωπίζεται με συγκατάβαση. Ο κ. Σαμαράς εμφανίζει με αφοπλιστικη ειλικρίνεια ένα δαπανηρό σχέδιο επικοινωνιακής απαλλαγής από το ΔΝΤ μόνο και μόνο για να μαζέψει τους 180 Ωστόσο, εκτός απο το αρνητικό διεθνές περιβάλλον φαίνεται πως υπάρχουν δισταγμοί ειδικά για τον κ. Σαμαρά, οι οποίοι συμποσουνται στην ανησυχία ότι “θα τα βρει έτοιμα ο Τσίπρας”
Στη νέα φάση αναθερμαίνονται τα σενάρια για ενδιάμεση λύση. Ενδεχομένως να αναζητηθεί μια περίπτωση Παπαδήμου για τη συγκέντρωση των 180. Ότι και όποιος όμως και να βγει μπροστά, δύσκολα θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική. Να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Σαμαράς ζήτησε “ανάσες” για να συνεχίσει υποσχόμενος ότι θα τηρήσει το πρόγραμμα κατα γράμμα. Και αυτές οι περιβόητες “φοροαπαλλαγές” είναι η μείωση της -έκτακτης κατα τ άλλα εισφοράς αλληλεγγύης. Η χλεύη με την οποία αντιμετωπίστηκε στη Θεσσαλονίκη είναι πολυ νωπή
Σε κάθε περίπτωση, όποτε και να γίνουν οι εκλογές, η πολιτικη τάση δείχνει οτι θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και οτι ο χρόνος δουλεύει υπέρ του. Αλλά ο χρόνος δουλεύει και εις βάρος της χώρας και των ανθρώπων και γι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για εκλογές «χθες». Υπέρ των εκλογών, πριν την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας τάσσεται πλέον σχεδόν η πλειοψηφία – πράγμα ασυνήθιστο για μη προεκλογική περίοδο
Ωστόσο δεν είναι όλα για τον ΣΥΡΙΖΑ ρόδινα. Οι ίδιες δημοσκοπήσεις που καταγράφουν την πλειοψηφική δυναμική του και την αποσυσπείρωση της ΝΔ δείχνουν επίσης ότι οι πολίτες, μπορεί μεν να απορρίπτουν τη συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, αλλα δεν αγκαλιάζουν και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο οι περισσότεροι συμφωνούν, αλλά δεν πιστεύουν ότι είναι εφικτό. Η σαφής παρουσίαση και η ποσοτικοποίηση των πρώτων προτεραιοτήτων από τον Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, ενίσχυσε την αξιοπιστία του προγράμματος το οποίο το μνημονιακό σύστημα παρουσίαζε ως καρικατούρα ή ως κάτι τελείως νεφελώδες, και προσανατόλισε τον δημόσιο διάλογο γύρω απο τα συγκεκριμένα. Θετικά λειτουργούν επίσης οι διεθνείς συναντήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που καταρρίπτουν τον μύθο του αποσυνάγωγου τον οποίο καλλιεργεί το μνημονιακό σύστημα.
Το τελευταίο διάστημα κατέστη σαφές ακόμα και στους πιο εγκλωβισμένους στη μνημονιακή λογική πολίτες ότι δεν υπάρχει κανένας μονόδρομος αλλά δύο πολιτικές κατευθύνσεις που συγκρούονται. Και ότι η κατευθυνση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ρεαλιστική και με ακροατήριο και εκτός των συνόρων, ενώ αυτή της κυβέρνησης χάνει συνεχώς συμμάχους και στηρίγματα στην πολιτική σκηνή, στις κοινωνικές ομάδες αλλά και στο εξωτερικό.
Πηγή: Αυγή