Εκδήλωση με θέμα “Τα ΜΜΕ στην εποχή της κρίσης και της εναλλακτικής πληροφόρησης” διοργάνωσε την Κυριακή 23 Ιανουαρίου η εφημερίδα “Χορτιάτης 570”, με αφορμή τα 20 χρόνια κυκλοφορίας της και συνεχούς παρουσίας της στα δρώμενα της ευρύτερης περιοχής του ορεινού όγκου του Χορτιάτη. Η εκδήλωση έγινε στην Κοινοτική Αίθουσα Χορτιάτη με ομιλητές τους: Μαρίνα Μεϊντάνη, δημοσιογράφο, Βασίλη Μουλόπουλο, δημοσιογράφο- βουλευτή επικρατείας, Ζήση Παπαδημητρίου, ομ. καθηγητή Κοινωνιολογίας του Α.Π.Θ., Τάσο Ψαρρά, σκηνοθέτη.
Παρέμβαση έκαναν επίσης ο Ιγνάτιος Καιτετζίδης, δήμαρχος Πυλαίας Χορτιάτη, ο Μανόλης Λαμτζίδης, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Μανωλεδάκης, ομ. καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ.-Ακαδημαϊκός (με γραπτό κείμενο) και ο Λευτέρης Αρβανίτης, δημοσιογράφος-ομάδα alterthess.gr
Ο Βασίλης Μουλόπουλος στην ομιλία του αναφέρθηκε στην μετάλλαξη της δημοκρατίας σε τηλεδημοκρατία. Το δίκαιο και το άδικο, όπως είπε, δεν το κρίνουν το κράτος δικαίου και οι θεσμοί του αλλά το κράτος της τηλεόρασης. “Οι περίφημοι ανκορμεν της τηλεόρασης συγκεντρώνουν στα χέρια τους και τις τρεις εξουσίες: Νομοθετούν, κυβερνούν και δικάζουν”. Ο κ. Μουλόπουλος τόνισε ότι η δημοσιογραφία μεσολαβεί πλέον μεταξύ του ηγεμόνα και του λαού αντί να ελέγχει τον ηγεμόνα, όπως ήταν ο αρχικός της ρόλος . Χρησιμοποιώντας μία φράση του Κάστελς, ο κ. Μουλόπουλος δήλωσε ότι ζούμε σε έναν “πληροφοριακό καπιταλισμό.Τα μίντια είναι ταυτόχρονα εμπόρευμα της βιομηχανίας της ενημέρωσης αλλά και εργαλεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης”. Η επιστροφή στον κανόνα ότι “τα γεγονότα είναι ιερά και οι ιδέες ελεύθερες είναι ο μόνος δρόμος για να ξαναβρεί η δημοσιογραφία την χαμένη της τιμή” δήλωσε.
Ο Ζήσης Παπαδημητρίου αφού εξήγησε το πως φτάσαμε στην χρηματοπιστωτική αυτή κρίση επεσήμανε ότι όλο το προηγούμενο διάστημα οι τράπεζες κατάφεραν να ενσωματώσουν στο παιχνίδι αυτό, μέσω των δανείων, ένα πλήθος ανθρώπων. Το αποτέλεσμα ήταν η επιβολή του κερδοσκοπικού κεφαλαίου. Σημείωσε επίσης, ότι τα μίντια όταν μιλούν για την κρίση δεν αναφέρουν ποτέ τη λέξη καπιταλισμός. Τα πάντα, όπως είπε, οφείλονται “στις αγορές και το κερδοσκοπικό κεφάλαιο” μία λογική την οποία προώθησαν κατ` εξακολούθηση οι δημοσιογράφοι.
Η Μαρίνα Μεϊντάνη έκανε μία αναδρομή στους αγώνες της περιοχής των κατοίκων του Χορτιάτη, αγώνες οι οποίοι, όπως τόνισε, συνδέονται με την εφημερίδα Χορτιάτης 570 Χαρακτηριστικά ανεφέρθηκε στη μάχη υπέρ της απόσυρσης των λατομείων από την περιοχή, στον αγώνα κατά του πάρκου Κεραιών κ.α Η κ.Μεϊντάνη εξήγησε πως η δημοσιογραφία της κρίσης ανέδειξε την ίδια την κρίση της δημοσιογραφίας. “Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο η διαπλοκή του Τύπου με πάσης φύσης συμφέροντα. Η ημερήσια ατζέντα της ενημέρωσης έχει καταλήξει να εκπορεύεται από τα διαφημιστικά γραφεία και από τις επιχειρηματικές ασχολίες των εκδοτών που δεν έχουν να κάνουν με το ίδιο το μέσο. “Η κρίση της ενημέρωσης”, όμως, τόνισε, “προηγήθηκε της οικονομικής κρίσης και αυτή ήταν η κρίση της αξιοπιστίας της. Η ευθύνη των δημοσιογράφων και των Ενώσεων είναι αρκετά μεγάλη”. Ο δημοσιογραφικός κόσμος πρέπει να αντιδράσει σε όλα αυτά συλλογικά και όχι σποραδικά” δήλωσε.
Ο σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς από την πλευρά του μετέφερε το σκηνικό που επικρατεί στο χώρο της τηλεόρασης. “Η τηλεόραση είναι παραδομένη στα χέρια ιδιωτών που εμπορεύονται την διαφήμιση και το θέαμα” είπε, αναφερόμενος στο τρόπο που λειτουργεί τόσο η κρατική όσο και η ιδιωτική τηλεόραση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τιμολόγια των διαφημίσεων που συνδέονται με τις ομιλίες των πολιτικών. Αυτό συνιστά κατά τη γνώμη του “μια ωμή παρέμβαση στον πολιτικό λόγο της χώρας μας”.
“Ο σύγχρονος τηλεοπτικός και έντυπος πλουραλισμός είναι στην ουσία ένας μονόλογος” δήλωσε ο Μ. Λαμτζίδης, πρόεδρος το ΔΣΘ.”Η σύνδεση και αλληλεπίδραση του ελληνικού επικοινωνιακού συστήματος με τα εναλλακτικά ΜΜΕ του διαδικτύου και τις πληροφορίες που παράγονται από τους ίδιους τους πολίτες («δημοσιογραφία των πολιτών») επιβάλλεται να συνεχιστεί και να διευρυνθεί με σκοπό τη διάχυση των πληροφοριών σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων. Σε μια περίοδο που συνυπάρχει η υπερπληροφόρηση, η παραπληροφόρηση και η ομοιόμορφη πληροφόρηση καλούμαστε να να διασφαλίσουμε την εναλλακτική πληροφόρηση, δηλαδή αυτή την πληροφόρηση που δεν εκπορεύεται από τους επίσημους θεσμούς του συστήματος που έχουν τα όρια τους και στους οποίους δεν μπορεί κάποιος να είναι αντίθετος, αλλά από την πραγματικότητα που ζουν οι συμπολίτες μας, θέτοντας ελεύθερα για συζήτηση στην κοινωνία όλα τα ζητήματα και χωρίς οι ερωτήσεις και απαντήσεις να «υπακούουν» σε πολιτικές, κομματικές ή οικονομικές σκοπιμότητες. Δηλαδή στο πεδίο της εναλλακτικής πληροφόρησης αυτή τη στιγμή πραγματώνεται το δικαίωμα της ελεύθερης πληροφόρησης, που αποτελεί έκφανση της ατομικής ελευθερίας.”
Τέλος, ο Λευτέρης Αρβανίτης από την ομάδα του alterthess σχολίασε ότι “δεν μπορούμε να μιλάμε για το τέλος της δημοσιογραφίας γιατί σε ένα βαθμό η τελευτία έχει περάσει στα χέρια της κοινωνίας των πολιτών. Αυτό που έχει “τελειώσει” είναι η δημοσιογραφία του μεγαλοεκδότη και του μεγαλοεπιχειρηματία. Σε μία δομική κρίση έχουμε μία αναδιάταξη των συσχετισμών δύναμης που πλήττει τους πυλώνες του συστήματος. Ένας από αυτούς ήταν και η δημοσιογραφία έτσι όπως διαμορφώθηκε μέχρι σήμερα. Στο υπάρχον πλαίσιο κανένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να εργαστεί με αξιοπρέπεια ούτε και φυσικά να ενημερώσει. H εναλλακτική πληροφόρηση έχει να κάνει τελικά με την πολιτική επιλογή του κόσμου να στηρίξει τέτοια εναλλακτικά εγχειρήματα, ένα εκ των οποίων είναι και το alterthess. Είναι συνολικό ζήτημα όλη της κοινωνίας, και όχι μόνο των δημοσιογράφων του τι ενημέρωση θέλει.”