Οι Κυριακές στη Θεσσαλονίκη έχουν άρωμα παιδικού θεάτρου. Η θεατρική ομάδα Ηippo παρουσιάζει το κλασικό παραμύθι “Ωραία Κοιμωμένη”, σε διασκευή της Καλλιόπης Φύκαρη στο Black Box αλλά και το παραμύθι “Μια Φορά Κι Ένα Φτερό” στο Studio Vis Motrix.
Ο Αλέξανδρος Ράπτης, ένας από τους πρωτεργάτες της ομάδας, μιλά στο alterthess.gr.
Συνέντευξη στην Ευγενία Χατζηγεωργίου
Πως δημιουργήθηκε η ομάδα Hippo;
Στα τέλη του 2009. Ήμασταν μια παρέα ανθρώπων που γνωριζόμασταν από την σχολή (Τμήμα Θεάτρου Α.Π.Θ.) και αφού ολοκληρώσαμε την μέχρι τότε πορεία μας σε παράπλευρες καλλιτεχνικές δραστηριότητες (μουσική, κινηματογράφος, θέατρο για ενήλικες), αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στον πολύπαθο και άκρως γοητευτικό στίβο του θεάτρου για παιδιά.
Θεωρείτε πως το παιδικό θέατρο πέρα από την ψυχαγωγία που προσφέρει, έχει και παιδαγωγική διάσταση;
Επιβάλεται να έχει. Όπως και το θέατρο για ενήλικες άλλωστε. Πρέπει να προσφέρει ερεθίσματα για σκέψη, να προβληματίζει, να προωθεί τον διάλογο, να βαθαίνει τον νου, να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε πράγματα για τον κόσμο που μας περιβάλλει και τον εαυτό μας. Δεν πρέπει να είναι όμως διδακτικό με την στείρα σημασία της λέξης. Το να κουνάμε το δάχτυλο στους μικρούς θεατές εξαπολύοντας από καθέδρας νουθεσίες μπορεί να φέρει μέχρι και αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.
Πόσο σημαντική θεωρείτε πως είναι η επαφή των παιδιών με το θέατρο;
Το θέατρο διαδραμάτιζε εν τη γενέσει του σημαντικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας. Κυρίως επειδή φώτιζε εγγενή προβλήματα του πολιτεύματος, έθετε ζητήματα, προωθούσε την διαλεκτική και γενικότερα όξυνε το πολιτικό αισθητήριο των θεατών. Ήταν ένα εργαλείο κοινωνικής αφύπνισης και εγρήγορσης. Μέσα στους αιώνες αυτή η πολιτική λειτουργία ακολούθησε όλους τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς και τις πολιτειακές αλλαγές, αλλά στην ουσία της παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτη. Όσον αφορά το θέατρο για παιδιά ισχύει εν πολλοίς το ίδιο. Το θέατρο επιδρά στην εύπλαστη και υπό διαμόρφωση προσωπικότητα του παιδιού με τρόπο καταλυτικό. Το γαλουχεί, του εμπνέει πρότυπα συμπεριφορών, εμφυσά στην ψυχή του ιδανικά, ενισχύει την αισθητική του καλλιέργεια, του προσφέρει πλούτο ιδεών, επιτείνει την δημιουργική δύναμη της φαντασίας του. Είναι με λίγα λόγια ένα αποτελεσματικότατο παιδαγωγικό εργαλείο και ως τέτοιο πρέπει να συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες κάθε γονέα που επιθυμεί την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού του.
Ποιες διαφορές βρίσκετε στο να παίζετε για ενήλικο κοινό απ’ το να παίζετε για παιδιά;
Δεν υποτιμούμε την νοημοσύνη των μικρών θεατών μας. Έτσι δεν αλάζουμε κάτι στην προσέγγισή μας. Θεωρούμε τα παιδιά αυστηρό και απαιτητικό κοινό με πολύ αναπτυγμένες αντιληπτικές ικανότητες και πολύ ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. Απολαμβάνουμε τις αυθόρμητες αντιδράσεις τους, την αδέσμευτη εκφραστικότητά τους, την συναισθηματική τους γενναιοδωρία. Γενικώς είναι καλύτερο να παίζεις για παιδιά. Το ανήλικο ακροατήριο εκπέμπει μια ζεστασιά που συναντάται σπάνια στους ενήλικους θεατές.
Την περίοδο αυτή παρουσιάζετε στη Θεσσαλονίκη τις παραστάσεις «Μια Φορά Κι Ένα Φτερό» και «Ωραία Κοιμωμένη²». Ποια είναι τα συστατικά στοιχεία των παραστάσεων;
Βασίζονται στην κίνηση, τον γρήγορο ρυθμό, το σασπένς και σο χιούμορ. Στο πρώτο παίζουν ο Στρατής Ανούδης και η Ηλέκτρα Γωνιάδου και παρουσιάζεται στο studio Vis Motrix κάθε Κυριακή στις 11.00 ενώ στο δεύτερο η Βαλεντίνα Κάντα και ο Γιώργος Σοφικίτης και μπορεί να το δει κανείς στο θέατρο Black Box κάθε Κυριακή στις 11.30. Έχουμε την τύχη να συνεργαζόμαστε με πολύ χαρισματικούς ηθοποιούς που συμμερίζονται το όραμά μας για το παιδικό θέατρο και δίνονται με αυταπάρνηση και γενναιοψυχία σε αυτό που κάνουν. Το στυλ θεάτρου που υπηρετούμε απαιτεί μεγάλη δαπάνη ψυχικής και σωματικής ενέργειας και οι συνεργάτες μας δείχνουν να έχουν αστείρευτα αποθέματα!
Ποια είναι τα θέματα που πραγματεύεται η καθεμία από τις δύο παραστάσεις;
Κάθε παράσταση αποτελεί από μόνη της ένα πολυσύνθετο εργαστήρι μηνύματος. Μέσα από την πλοκή, τους διαλόγους, την ανάπτυξη των χαρακτήρων, αλλά και μέσα από την σκηνογραφία, την μουσική, το τραγούδι, την κίνηση παράγονται και δημιουργούνται συνεχώς νέες δίνες νοήματος. Κεντρικό θεματικό μοτίβο που διαπερνά την Ωραία Κοιμωμένη² είναι το ζήτημα της ενηλικίωσης, το πέρασμα από μια ηλικία ανευθυνότητας και εξάρτησης σε μια εποχή ανάληψης της ευθύνης που φανερώνει και ένα είδος προσωπικής ωρίμανσης. Το Μια Φορά Κι Ένα…Φτερό! είναι μια ιστορία αγάπης κατά την οποία γίνεται μια διαπραγμάτευση της έννοιας της αυτογνωσίας μέσα από την αγάπη προς τον άλλο. Αλλά φυσικά κάθε παράσταση συνιστά πρόσφορο έδαφος για ευρείες ερμηνείες και για πολλαπλές αναγνώσεις. Κάθε θεατής κερδίζει διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με τις πνευματικές του ανάγκες, την συναισθηματική του φάση, την ψυχολογική του κατάσταση και το στάδιο ωριμότητας στο οποίο βρίσκεται.
Τις παραστάσεις ακολουθεί ένα σύντομο θεατρικό εργαστήρι. Τι προσφέρει στα παιδιά;
Μετά από τις παραστάσεις συνεχίζουμε με ένα θεατρικό εργαστήρι βασισμένο σε τεχνικές του Εκπαιδευτικού Δράματος κατά το οποίο τα παιδιά καλούνται να πάρουν μέρος στην ιστορία που παρακολούθησαν, να αυτοσχεδιάσουν, να σταθούν κριτικά απέναντι σε αυτήν, να παίξουν, να πάρουν αποφάσεις και να προτείνουν λύσεις. Τα παιδαγωγικά οφέλη από την όλη διαδικασία είναι ποικίλα και συντελούν τόσο στην διασφάλιση της συναισθηματικής πληρότητας των συμμετεχόντων όσο και στην διεύρυνση των πνευματικών τους οριζόντων μέσα σε ένα πλαίσιο βιωματικής εμπειρίας.