«Η κατασταλτική αυτή κίνηση εντάσσεται σε μια στρατηγική εξάλειψης της πολιτικής δράσης. Κρίνουμε ότι αντανακλά το πνεύμα αυστηροποίησης του Νέου Ποινικού Κώδικα, με μείζονες συνέπειες το γέμισμα των φυλακών, το εκφοβισμό και τον εξαναγκασμό σε σιωπή. Το κράτος στοχεύει στην απομαζικοποίηση του κινήματος προάγοντας νέες τακτικές καταστολής με προληπτικές προσαγωγές αγωνιστών, απειλές κατά δημοσιογράφων και δικηγόρων, μαζικές συλλήψεις και αυξημένη αστυνομική βία» τονίζει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στα 112 συλληφθέντα της 6ης Δεκεμβρίου δημοσιεύοντας φωτογραφικό υλικό.
«Ο Δεκέμβρης ήταν, είναι και θα είναι η συμβολή των εξεγέρσεων του χθες στις εξεγέρσεις του σήμερα και η υπενθύμιση ότι πρέπει πάντα να εναντιωνόμαστε στον θάνατο και στην εξαθλίωση που προάγει αυτό το σύστημα. Συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε στους δρόμους με οργάνωση και αλληλοπροστασία. Να σπάσουμε τον φόβο» καταλήγει στην ανακοίνωσή της.
Ανακοίνωση Συνέλευσης Αλληλεγγύης στα 112 συλληφθέντα της 6ης Δεκεμβρίου
“Στην Θεσσαλονίκη 6 Δεκεμβρίου 2024 στις 18:00, ημέρα μνήμης της δολοφονίας του 15χρονου αναρχικού Α. Γρηγορόπουλου πραγματοποιήθηκε πορεία με συμμετοχή 5.000 διαδηλωτών, έχοντας σημείο έναρξης και λήξης την Καμάρα. Καθώς η πορεία έφτανε στο τέλος της και χωρίς να έχει προηγηθεί σύγκρουση, αστυνομικές δυνάμεις δημιούργησαν ασφυκτικό κλοιό παρεμποδίζοντας την αυτοδιάλυση της, εξαναγκάζοντας το σώμα της πορείας να μετακινηθεί προς τον πεζόδρομο της Ναυαρίνου. Δυνάμεις ΜΑΤ και ΟΠΚΕ εξώθησαν το πλήθος μέχρι την Τσιμισκή, όπου απρόκλητα ξεκίνησαν να επιτίθενται με δεκάδες κρότους λάμψης και χημικά.
Συνέχισαν κυνηγώντας τους διαδηλωτές στα στενά της Μητροπόλεως και με εντολή του επικεφαλής της επιχείρησης Χ. Συμεωνίδη προχώρησαν συνολικά σε 112 προσαγωγές στην ΓΑΔΘ, μεταξύ αυτών και τριών ανηλίκων, περισυλλέγοντας πρόσωπα σε τρία τουλάχιστον διαφορετικά σημεία της πόλης (Τσιμισκή, Κούσκουρα, Παύλου Μελά). Οι προσαγωγές διανθίστηκαν με χλευασμούς και την προκλητικότητα δημοσιογράφων καθεστωτικών Μ.Μ.Ε., χρησιμοποιώντας φρασεολογία όπως «σηκώστε τα κεφάλια να φαίνονται οι φάτσες σας», «χαμογελάστε στην κάμερα» κ.α., ενώ επίσης καταδείκνυαν άτομα που προσπαθούσαν να διαφύγουν. Στο σημείο όπου ολοκληρώνονταν η μεταγωγή των τελευταίων προσαχθέντων δυνάμεις των Μ.Α.Τ. εξαπέλυσαν νέα επίθεση χημικών και κρότου λάμψης με αποτέλεσμα την λιποθυμία μίας ανήλικης μαθήτριας.
Κατά την άφιξη των προσαχθέντων στο υπόγειο της ΓΑΔΘ, ακολούθησε ένα πολύωρο γραφειοκρατικό κρεσέντο αυθαιρεσιών και επίδειξης εξουσίας. Κατά την 6ωρη διάρκεια της ταυτοποίησης τα 112 άτομα βρίσκονταν έγκλειστα σε χώρο περίπου 40τ.μ. συν την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, χωρίς εξαερισμό και άμεση πρόσβαση σε τουαλέτα ή νερό, καθιστώντας την συνθήκη βασανιστική. Ακολούθησαν παράνομοι σωματικοί έλεγχοι, όπου θηλυκότητες αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν όλα τους τα ρούχα σε χώρο μη προστατευμένο ενώ κάποιες ελέγχθηκαν από άντρες. Κατασχέθηκαν όλα τα προσωπικά αντικείμενα των προσαχθέντων, με αποτέλεσμα αρκετά άτομα να μην έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτικές αγωγές αλλά και είδη υγιεινής. Τρία άτομα έπαθαν κρίση πανικού και περιγελάστηκαν από αστυνομικούς. Αρκετές φορές ανώτεροι αξιωματικοί επιβεβαίωσαν τους προσαχθέντες πως πρόκειται για απλή προσαγωγή και πως σύντομα θα αφήνονταν ελεύθεροι με την ολοκλήρωση της ταυτοποίησης.
Στη συνέχεια μας ανακοινώθηκε η πρωτοφανής απόφαση του εκδικητικού κατασταλτικού μηχανισμού, πως οι 112 προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις με κατηγορία την «διατάραξη κοινής ειρήνης», ξεκινώντας έτσι τον διαμοιρασμό των συλληφθέντων στα κρατητήρια και στο υπόλοιπο μέγαρο, σε χώρους που δεν πληρούν σε καμία περίπτωση προϋποθέσεις κράτησης.
Οι 64 θηλυκότητες κρατήθηκαν αρχικά στο αμφιθέατρο της ΓΑΔΘ χωρίς στρώματα, χωρίς νερό και τροφή, με κάμερες και την μόνιμη παρουσία δυνάμεων ΟΠΚΕ μέσα στον χώρο, οι οποίοι έφεραν περήφανα νεοναζιστικά σύμβολα στις υπηρεσιακές στολές τους. Η παροχή νερού και φαγητού φροντίστηκε από αλληλέγγυο κόσμο. Στην συνέχεια οι συλληφθείσες μεταφέρθηκαν στην αίθουσα «χορού», έναν χώρο ακόμη μικρότερο και ασφυκτικό συνεχίζοντας την πλήρη απαξίωση ως προς τα δικαιώματα των αγωνιστριών. Χειρότερες συνθήκες επικρατούσαν στον 3ο όροφο και στο υπόγειο, όπου στα συλληφθέντα υπήρξε απαγόρευση τηλεφωνικής επικοινωνίας με συνηγόρους, όπως και άρνηση πρόσβασης σε πρωτογενείς ανάγκες με αποκορύφωμα την επίθεση από τα κρατικά όργανα σε ατομικότητα που ζήτησε την φαρμακευτική του αγωγή, και την εγκληματική μεταχείριση του Τούρκου μετανάστη που δεν μιλούσε ελληνικά ή αγγλικά. Επίσης, με υπαιτιότητα των οργάνων καταστολής, τρόφιμα και τηλεκάρτες που έφερε αλληλέγγυος κόσμος δεν έφτασαν ποτέ σε αυτούς, αφήνοντάς τους νηστικούς για 16 ώρες.
Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού δεν διενεργήθηκε προανάκριση ενώ αποφασίστηκε απ’ τα περισσότερα συλληφθέντα η άρνηση δακτυλοσκόπησης, προσθέτοντάς στο κατηγορητήριο και το αδίκημα της «απείθειας». Μεταξύ άλλων υπήρξαν λεκτικές επιθέσεις και σεξιστικά σχόλια σε όλη την διαδικασία όπως «θα σου σπάσω τα πόδια», «ποιά παίρνει την καλύτερη π*πα» «π**τανάκι» ενώ ηδονοβλεπτικά σχολίαζαν θηλυκότητα που κοιμόταν. Τις επόμενες ημέρες όπως και στην περίπτωση της δικηγόρου Αννύ Παπαρούσσου, ατομικότητα των 112 δέχτηκε απειλητικά ανώνυμα τηλεφωνήματα με σεξιστικά σχόλια για την σύντροφό του.
Η επίθεση αυτή επιβεβαιώνει το νέο κύμα καταστολής που εξαπολύει το κράτος απέναντι στο αγωνιζόμενο υποκείμενο. Η κατασταλτική αυτή κίνηση εντάσσεται σε μια στρατηγική εξάλειψης της πολιτικής δράσης. Κρίνουμε ότι αντανακλά το πνεύμα αυστηροποίησης του Νέου Ποινικού Κώδικα, με μείζονες συνέπειες το γέμισμα των φυλακών, το εκφοβισμό και τον εξαναγκασμό σε σιωπή. Το κράτος στοχεύει στην απομαζικοποίηση του κινήματος προάγοντας νέες τακτικές καταστολής με προληπτικές προσαγωγές αγωνιστών, απειλές κατά δημοσιογράφων και δικηγόρων, μαζικές συλλήψεις και αυξημένη αστυνομική βία. Όλα αυτά γίνονται σε μία προσπάθεια επιβολής της «κανονικότητας», προβαίνοντας σε εκφοβιστικές επιθέσεις σε ενεργά πολιτικά κινήματα τα οποία εναντιώνονται σε ένα εντεινόμενο καθεστώς κοινωνικής εξαθλίωσης και ανασφάλειας με εντατικοποιημένη εργασία, χαμηλούς μισθούς, αυξημένο πληθωρισμό, εξώσεις, απαξίωση των κοινωνικών αναγκών και υποβάθμιση των δημόσιων φορέων στο όνομα των ιδιωτικοποιήσεων.
Ο κρατικός μηχανισμός σε συνεργασία με τα φιλοκυβερνητικά Μ.Μ.Ε για ακόμη μια φορά προβάλλει το κυρίαρχο αφήγημα που ποινικοποιεί τη πολιτική δράση και ετεροπροσδιορίζει τις αγωνίστριες/ές ως εγκληματίες και κακοποιά στοιχεία, δίνοντας διαπιστευτήρια στο ακροδεξιό κοινό το οποίο θέλει να προσελκύσει. Έτσι, επιτυγχάνει τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας, διαφυλάσσοντας τα συμφέροντα του.
Παράλληλα, δίχως συνέπειες ανθούν τα κρατικά εγκλήματα όπως η υπόθεση των Τεμπών και η συγκάλυψη των ενοχοποιητικών στοιχείων της δολοφονίας, οι εν ψυχρώ εκτελέσεις σε καταδιώξεις, οι δολοφονίες και σεξουαλικές κακοποιήσεις μέσα σε αστυνομικά τμήματα και οι πνιγμοί προσφύγων στο Αιγαίο από τις λιμενικές υπηρεσίες.
Υπό τις συνθήκες αυτές, με την γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης να συνεχίζεται ακατάπαυστα, την εμπλοκή της Ε.Ε στον ρωσοουκρανικό πόλεμο αλλά και την βίαιη επικράτηση του κεφαλαίου απέναντι στην εργατική τάξη, διεγείρεται εύλογα το εξής ερώτημα: Ποια ακριβώς «κοινή ειρήνη» διατάραξαν τα συλληφθέντα της 6ης Δεκεμβρίου;
Ο Δεκέμβρης ήταν, είναι και θα είναι η συμβολή των εξεγέρσεων του χθες στις εξεγέρσεις του σήμερα και η υπενθύμιση ότι πρέπει πάντα να εναντιωνόμαστε στον θάνατο και στην εξαθλίωση που προάγει αυτό το σύστημα.
Συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε στους δρόμους με οργάνωση και αλληλοπροστασία. Να σπάσουμε τον φόβο.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 8 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης 112 Συλληφθέντων”
