Συγκέντρωση υπεράσπισης του Στεκιού του Φυσικού διοργανώνουν σήμερα Τέταρτη συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης καλώντας στις 19:00 στην Καμάρα.
Υπενθυμίζεται ότι χθες 22/4/25 η ΕΛΑΣ προχώρησε σε έφοδο και εκκένωση του κατειλημμένου στεκιού του Φυσικού στη Θεσσαλονίκη και της κατάληψης Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο Κρήτης, δύο καταλήψεων άρρηκτα συνδεδεμένων με τα κοινωνικά πεδία και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Όπως αναφέρει η Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Στεκιού Φυσικού με τη συνδρομή των ΜΑΤ η ΕΛΑΣ άδειασε τελείως τον χώρο, τοποθέτησε πόρτα ασφαλείας και έβαλε μια ταμπέλα με την επιγραφή «Κέντρο φιλοξενίας ΑΜΕΑ και συνοδών».
«Η συνθήκη που έγινε η εκκένωση του στεκιού (για μια ακόμη φορά) ακολούθησε την πάγια τακτική της δράσης στα μουλωχτά ·ήτοι τα ξημερώματα και κατά τη διάρκεια των πασχαλινών διακοπών που αρκετός κόσμος λείπει από τα αστικά κέντρα για τις λιγοστές ημέρες διακοπών που μας αναλογούν στο πλαίσιο της εργασίας και των σπουδών, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αναμενόμενες αντιδράσεις από τον κόσμο του αγώνα».
«Ειδικά, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια ακατάπαυστη προσπάθεια νέκρωσης των πανεπιστημίων και τη μετατροπή τους από χώρους διαμοιρασμού ιδεών, πολιτικοποίησης και ελεύθερης έκφρασης σε κέντρα εργασιακής αποκατάστασης, καριερισμού και εξυπηρέτησης των συμφερόντων πολεμοκάπηλων αφεντικών (πχ συνεργασίες με lockheed martin) . Αυτό γίνεται πασιφανές με τη θέσπιση νόμων όπως η κατάργηση του ασύλου το ’19, τα πειθαρχικά και τις διαγραφές που πέρασαν το ’21, μέχρι τα συνεχή κλειδώματα, τους μπάτσους κάθε μορφής να γυροφέρνουν στους πανεπιστημιακούς χώρους και με αποκορύφωμα τις εκκενώσεις καταλήψεων, στεκιών και σχολών. Όσος κόσμος της φοιτητικής και μη κοινότητας έρχεται να αντισταθεί σε αυτή τη συνεχή υποτίμηση των ζωών μας καταστέλλεται και τιμωρείται με πειθαρχικά, συλλήψεις, εξοντωτικά δικαστήρια και ωμή αστυνομική βία» αναφέρει η ανακοίνωση της Ανοιχτής Συνέλευσης .
Έτσι, η εκκένωση μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να ειδωθεί. Όπως υπενθυμίζεται στην ανακοίνωση «το στέκι του φυσικού κι ο κόσμος του, μετράει πίσω του πολλά χρόνια πολύμορφης δράσης, αυτοοργανωμένης πάλης εντός και εκτός των χώρων των πανεπιστημίων, ενέργειες για την επανοικειοποίηση των χώρων αυτών. Έχει φιλοξενήσει εντός του, συζητήσεις, συνελεύσεις, ιδέες. Είναι η αυταπόδειξη ότι μια άλλη μορφή ζωής και δράσης μέσα στα πανεπιστήμια που τόσο θέλουν να αποστειρώσουν είναι εφικτή. Αποτελεί, συνοπτικά, ζωτικό και οργανικό μέρος του συνόλου των αδιαμεσολάβητων και χειραφετικών αγώνων στην πόλη».
Τέλος η Ανοιχτή Συνέλευση επισημαίνει την αγαστή συνεργασία πρυτάνεων, αστυνομίας αλλά και ΜΜΕ στο πλάνο της εκκένωσης «με την προπαγάνδιση του κρατικού λόγου μέσω διπόλων του υποτιθέμενου φροντιστικού κράτους προς τους τίμιους φοιτητές ενάντια στους δόλιους αντιεξουσιαστές που σπάζουν και ρημάζουν ενστικτωδώς ό,τι βρουν μπροστά τους έρχεται να παγιωθεί με τη δημιουργία του «χώρου φιλοξενίας ΑΜΕΑ» στο στέκι του φυσικού (ενός χώρου καμαρούλας μια σταλιά με απότομες σκάλες)». «Η εργαλειοποίηση της αναπηρίας από το κράτος γίνεται φανερή όσον αφορά τους πανεπιστημιακούς χώρους με τα ασανσέρ που κάνουν ελεύθερη πτώση στις εστίες της πόλης μας και στο ΠΑΜΑΚ με μια ανάλογη πρυτανική ενέργεια με τη μετατροπή του χώρου του φοιτητικού συλλόγου σε ανάλογη «δομή» την ίδια στιγμή που οι περισσότερες αίθουσες είναι σχεδιαμένες αμφιθεατρικά, με σκαλιά κι άρα μη προσβάσιμες. Ενώ ταυτόχρονα, για να καταφέρουν να φτάσουν στα ίδια τα πανεπιστήμια πρέπει να διασχίσουν την απροσπέλαστη για τα ανάπηρα άτομα, Θεσσαλονίκη» σημειώνει ακόμη στην ανακοίνωσή της.
«Οι καταλήψεις αποτελούν κέντρα αγώνα, σημεία ανάσας σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο ζωής που μας επιβάλλεται, σημεία συνάντησης, ζύμωσης κι αντίστασης στη “κανονικότητά” τους και διαρρηγνύουν με τον πιο απτό τρόπο ό,τι μας καταπιέζει καθώς σε αυτές καλούμαστε να δημιουργήσουμε, να πράξουμε και να υπάρξουμε με τους δικούς μας όρους, πέραν των λογικών που ορίζονται από κράτος, αφεντικά και τη κοινωνία. Οι καταλήψεις λοιπόν, είναι οι άνθρωποί τους, οι συζητήσεις τους, οι συνελεύσεις, οι δράσεις, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη τους, οι καταλήψεις είναι όλα εμείς» καταλήγει.
