Συγκέντρωση ενάντια στα κλειστά καμπς και τις επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών πραγματοποίησε το Σάββατο το μεσημέρι, η Ανοιχτή Συνέλευση Stop War on Migrants μαζί με πρόσφυγες και προσφύγισσες, μετανάστες και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου.
«Το τελευταίο διάστημα το ελληνικό κράτος προωθεί μια σειρά από αλλαγές γύρω από την διαχείριση της μεταναστευτικής κίνησης και του μεταναστευτικού πληθυσμού. Οι αλλαγές αυτές αποτελούν συνέχεια μιας λογικής που διαπερνάει την πολιτική του ελληνικού κράτους από το 2015 μέχρι σήμερα και ο σκοπός είναι αφενός η μείωση του αριθμού των εισερχόμενων στην ελλάδα μεταναστών και αφετέρου η περαιτέρω περιθωριοποίηση και παρανομοποίηση αυτών που βρίσκονται εδώ. Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο για σφράγισμα των καμπς προχωράει με ταχείς ρυθμούς. Ήδη στα νησιά της σάμου, της λέρου και της κω, τα καμπς έχουν μετατραπεί σε τελείως κλειστές δομές όπου η είσοδος και η έξοδος ελέγχονται με ηλεκτρονικά συστήματα και ειδικές πόρτες. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την πρόθεση της να μετατρέψει όλα τα καμπς σε πλήρως ελεγχόμενους κλειστούς χώρους όπου θα λαμβάνει χώρα κάθε δραστηριότητα των μεταναστριών και να μειώσει τον συνολικό αριθμό τους» σημειώνεται στην ανακοίνωση της Ανοιχτής συνέλευσης Stop War on Migrants.Ταυτόχρονα, όπως αναφέρει η συνέλευση μειώνονται δραστικά οι θέσεις, χώροι φιλοξενίας σε σπίτια, διακόπτεται η σίτιση και τα επιδόματα σε καμπ της ενδοχώρας ενώ συνδέεται η αίτηση ασύλου με πολιτικές εγκλεισμού.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Συνέλευσης Stop War on Migrants
Οι καινούργιες αλλαγές προσπαθούν να συνδέσουν τη διαδικασία χορήγησης ασύλου με το καθεστώς του εγκλεισμού, έτσι ώστε όποια μετανάστρια επιθυμεί να καταγραφεί για να ζητήσει άσυλο πρέπει να περιμένει την απάντηση κλεισμένη σε κάποιο καμπ. Παράλληλα η ίδια η διαδικασία ασύλου έχει δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, ενώ ο αριθμός των αρνητικών απαντήσεων αυξάνει. Η νέα αυτή πραγματικότητα συνοδεύεται από πρακτικές που το ελληνικό κράτος χρησιμοποιεί χρόνια όπως οι παράνομες επαναπροωθήσεις (pushbacks), τόσο στα σύνορα όσο και στις πόλεις, ενώ δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο που οδηγεί μεγάλο κομμάτι των μεταναστών στην παράνομη και ιδιαίτερα φθηνή και επισφαλή εργασία.
Την ίδια στιγμή, αρνείται να παραχωρήσει έστω και λίγες παροχές σε όσους παραμένουν στην χώρα. Παρόλο που το ελληνικό κράτος λαμβάνει χρηματοδότηση από την ΕΕ, τους τελευταίους μήνες έχει παγώσει την καταβολή του επιδόματος -οικονομικού βοηθήματος , εφευρίσκοντας γραφειοκρατικές δικαιολογίες. Από τη 1/10 έχει επίσης αλλάξει το καθεστώς παροχής σίτισης και πάρα πολλοί άνθρωποι που ζούνε σε καμπς δεν έχουν να φάνε. Τέλος, έχει αποφασίσει να μειώσει τα προγράμματα στέγασης στο μισό, με σκοπό προφανώς να οδηγήσει τους μετανάστες στα καμπς, εντείνοντας έτσι το διαχωρισμό ντόπιων και μεταναστών.
Η πολιτική του ελληνικού κράτους είναι μια πολιτική πολέμου, ενός πολέμου ενάντια στους μετανάστες που έχει κυρηχτεί πριν πολλά χρόνια και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέχρι σήμερα. Ο φόβος για περεταίρω προλεταριοποίηση μεγάλου κομματιού της ντόπιας κοινωνίας την έχει οδηγήσει στο να υποστηρίζει είτε ένθερμα είτε σιωπηλά την πολιτική του ελληνικού κράτους, ξεχνώντας έτσι ότι οι πρακτικές ελέγχου της δραστηριότητας του πληθυσμού εφαρμόζονται πρώτα «σε αυτούς που περισσεύουν» και στα «περιθώρια» αλλά μετά από λίγο έρχονται και αποτελούν παγιωμένη κοινωνική συνθήκη (όποιος δεν μας πιστεύει ας κοιτάξει πόσο άλλαξε η ζωή του τα τελευταία 2 χρόνια ή μήπως δε θυμάται πώς ήταν τα μούτρα του δίχως μάσκα;)
Το κράτος έχει επενδύσει στον φόβο και προσπαθεί να κυβερνήσει με βάση αυτόν, στρέφοντας τον έναν ενάντια στην άλλη. Προσπαθεί δηλαδή να κατασκευάσει τους μετανάστες ως απειλή για την υπόλοιπη κοινωνία, για να δώσει την ψευδαίσθηση ότι την κρατάει ασφαλή από τους κινδύνους. Ο πιο μεγάλος κίνδυνος όμως είναι η πολιτική του. Ντόπιοι και μετανάστες μπορεί να νοιώθουμε ότι είναι πολλά αυτά που μας χωρίζουν, όμως οι κοινές μας αρνήσεις και επιθυμίες δημιουργούν τους τόπους συνάντησης που αψηφούν τις κρατικές πολιτικές και επιτίθονται στον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Οι αλλαγές σχετικά με τα καμπς και τα κέντρα κράτησης καθώς και το γενικότερο καθεστώς εγκλεισμού-αποκλεισμού των μεταναστών:
Στις 17/11/2021 ξεκίνησε η μετατροπή του νέου κλειστού camp στη Σάμο σε κέντρο κράτησης ατόμων χωρίς έγκυρη κάρτα αιτούντος άσυλο, οι συντονισμένες επιθέσεις σε όσους/ες κατήγγειλαν δημοσίως τις βίαιες «επαναπροωθήσεις» προσφύγων στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, η προσωρινή(;) διακοπή χορήγησης του μηνιαίου οικονομικού βοηθήματος των αιτούντων άσυλο και η μόνιμη διακοπή σίτισης στα camp των απορριφθέντων και των μη καταγεγραμμένων. Και αυτά ενώ συνεχίζεται η κατασκευή των νέων κλειστών camp στα νησιά και η μετατροπή των camp στην ενδοχώρα σε κλειστά.
Βαρύνουσας σημασίας είναι όσα δημοσιοποιήθηκαν την Τετάρτη 24 Νοέμβρη για διεκπεραίωση των διαδικασιών ασύλου μόνο στα κλειστά camp στα νησιά και τον Έβρο (που ανασκευάστηκαν εν μέρει την επόμενη ημέρα) αλλά και η δημοσιοποίηση, τη Δευτέρα 22 Νοέμβρη, της απόφασης του υπουργείου μετανάστευης για δραστική περικοπή των θέσεων φιλοξενίας και και του αριθμού των διαμερισμάτων του προγράμματος REACT στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης.
Θεωρούμε ότι οι ανακοινώσεις για τις επιδιωκόμενες αλλαγές στις διαδικασίες ασύλου και για τις δραστικές περικοπές στα προγράμματα στέγασης ολοκληρώνουν την αντιμεταναστευτική πολιτική που ξεκίνησε ήδη από τον χειμώνα του 2015-2016 (για να αντιμετωπιστεί το «σύντομο καλοκαίρι της μετανάστευσης») και εντάθηκε από το φθινόπωρο του 2019. Η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει απλά εντείνει την αντιμεταναστευτική πολιτική σύμφωνα με το γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρώπης-Φρούριο, αλλά επιδιώκει τη διαχείριση του πληθυσμού μέσω ενός στρατιωτικοποιημένου κλίματος εθνικής ομοψυχίας για την επιτυχία του πολέμου κατά των μεταναστ(ρι)ών (βλ. και γεγονότα στον Έβρο τον Φλεβάρη/Μάρτη του 2020). Επιπλέον αξιοποίησε για την υλοποίηση των στόχων της και τις συνθήκες της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας.
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις συνοπτικά οδηγούν:
– στην τελική απομάκρυνση από τον αστικό ιστό και τον αποκλεισμό στα camp της ενδοχώρας,
– στη γενίκευση του καθεστώτος κράτησης για τους/τις ατούσες/-ώντες άσυλο,
– στη γιγάντωση της παρανομοποίησης, με προφανές αποτέλεσμα την αντίστοιχη γιγάντωση της εργασιακής εκμετάλλευσης και εξάρτησης από κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων (και ουσιών), αλλά και τη διευκόλυνση των «επαναπροωθήσεων» με απαγωγές από την ενδοχώρα.
Παραθέτουμε στη συνέχεια μια σύντομη καταγραφή σημαντικών εξελίξεων.
1) Περί της σύνδεσης αίτησης άσυλου με την πολιτική εγκλεισμού
Με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας την άνοιξη του 2016 οι διαδικασίες ασύλου συνδέθηκαν άμεσα με την πολιτική εγκλεισμού [εγκλωβισμός των μεταναστ(ρι)ών στα νησιά]. Οι αλλαγές στη νομοθεσία για το άσυλο το 2020 επέτειναν την πολιτική εγκλεισμού.
Ωστόσο, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας αφορούσε μόνο τα νησιά του Αιγαίου. Αν κατάφερνες να περάσεις από την Έβρο ή αν επέβαινες σε μεγαλύτερο σκάφος που κατάφερνε να κινηθεί σε ελληνικά χωρικά ύδατα πέρα από το Αιγαίο, ήσουν εκτός συμφωνίας και ίσχυε το παλιό καθεστώς.
Υπήρχε εξαρχής η πρόθεση οι ειδικές συνθήκες εγκλεισμού των αιτούντων άσυλο να γενικευθούν σε όλη τη χώρα.
Το lockdown αξιοποιήθηκε ώστε αφενός τα camp της ενδοχώρας να μετατραπούν από χώροι αποκλεισμού από τα αστικά κέντρα σε χώρους εγκλεισμού (με πρόσχημα την πανδημία), ενώ την ίδια περίοδο, πέρα από μυστικό-που-το-ξέρουν-όλοι/ες (τη γενίκευση των pushback σκαφών νεοεισερχόμενων από τα θαλάσσια σύνορα και τις επαναπροωθήσεις νεοεισερχόμενων από τα χερσαία), αρχίσαμε να έχουμε και απαγωγές ανθρώπων που είχαν ήδη φτάσει στα νησιά, αλλά και απαγωγές (από τους δρόμους των πόλεων) ανθρώπων που βρίσκονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ενδοχώρα.
Παρόλο που η εγκύκλιος που δημοσιοποιήθηκε στις 24 Νοέμβρη (και προέβλεπε διαδικασίες ασύλου μόνο στα 5 κλειστά camp των νησιών και στο ΚΥΤ/ΠΡΟΚΕΚΑ στο Φυλάκιο του Έβρου) ανασκευάστηκε άμεσα, ο πυρήνας της σκέψης και οι προθέσεις της κυβέρνησης παραμένουν.
Στη νέα εγκύκλιο γίνεται λόγος για «υποβολή αιτήματος σε καθορισμένα σημεία στα σημεία εισόδου της χώρας ή σε αρμόδιες προκαθορισμένες υπηρεσίες πρώτης υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα». Χωρίς να αναγράφεται σαφώς, φαίνεται πως πλέον και επισήμως η είσοδος από το Αιγαίο θα οδηγεί στα 5 κλειστά camp της συμφωνίας ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας στα νησιά, ασχέτως αν έχεις φτάσει πέρα από την Κρήτη
[στο παρελθόν έχουν υπάρξει καραβιές μεταναστ(ρι)ών που από την Κρήτη στάλθηκαν στο κλειστό camp στην Κω αλλά και περιπτώσεις που οι μετανάστ(ρι)ες αφέθηκαν ελεύθεροι/ες, για να συνεχίσουν τις διαδικασίες ασύλου σύμφωνα με το παλιό σύστημα].
Επιπλέον, το υπουργείο ξεκαθάρισε ότι:
– «Η εφαρμογή Skype συνεχίζει να λαμβάνει χώρα ΜΟΝΟ για αιτούντες που επιθυμούν την υποβολή μεταγενέστερου αιτήματος.»
– «Πριν την είσοδο στις εγκαταστάσεις των Γραφείων μας θα ελέγχεται το status και τα έγγραφα όσων έχουν προγραμματισμένο ραντεβού πλήρους καταγραφής. Σε περίπτωση προσέλευσης με σκοπό την κατάθεση μεταγενεστέρου αιτήματος, η είσοδος θα επιτρέπεται με σκοπό την ολοκλήρωση της καταγραφής. Σε περίπτωση προσέλευσης ατόμου που δεν έχει υποβληθεί κατά το παρελθόν σε διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης, ο/η ενδιαφερόμενος/-η θα ενημερώνεται ότι δύναται να υποβάλει αίτημα καταγραφής, στο πλαίσιο της ενιαίας καταγραφής σε ειδικά καθορισμένα σημεία.»
– «Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ενδιαφερομένων στα ως άνω περιγραφέντα και άρνησης αποχώρησής τους από τις εγκαταστάσεις των Γραφείων, ο/η Προϊστάμενος/-η του Γραφείου κατ’ εφαρμογή του άρθρου 39 προβαίνει σε ενημέρωση των αρμόδιων Αρχών για τη μεταφορά των εν λόγω σε κατάλληλους χώρους καταγραφής. Θα υπάρξει σχετικά μέριμνα για ενημέρωση της ΕΛ.ΑΣ. σε κεντρικό επίπεδο.»
Να θυμίσουμε εδώ ότι η απόρριψη της πρώτης αίτησης είναι σχεδόν κανόνας. Μετά τις αλλαγές του 2020 και σε αντίθεση με το παρελθόν, για να κάνεις δεύτερη αίτηση πρέπει να καταφέρεις να έρθεις σε επαφή με δικηγόρο και να έχεις και χρήματα. Στο μεταξύ θα κρατείσαι, αφού μέσα κάθε camp υποδοχής και ταυτοποίησης θα είναι κλειστό, ενώ μετά την τελική απόρριψη θα κρατείσαι αυτομάτως, αφού τα νέου τύπου camp θα περιλαμβάνουν και χώρους κράτησης για απέλαση (ΠΡΟΚΕΚΑ).
Στο βαθμό που το τουρκικό κράτος δεν αποδέχεται επιστροφές, επικαλούμενο τον covid-19, η κράτηση θα μετατρέπεται σε μακροχρόνια, με μόνιμη την πιθανότητα της «επιστροφής» με pushback.
Η μετατροπή των camp της ενδοχώρας σε κλειστά
Στις 3 Ιανουαρίου και 12 Φεβρουαρίου του 2021, ο ΔΟΜ προσκάλεσε δημόσια σε διαγωνισμό «ενδιαφερόμενους εργολάβους να υποβάλουν προσφορά για κατασκευαστικές εργασίες για τη δημιουργία περιμετρικών περιφράξεων» στα «κέντρα Φιλοξενίας» Μαλακάσας, Ριτσώνας, Πολυκάστρου και Διαβατών. ‘Οταν τον Απρίλιο ξεκίνησε η κατασκευή των τσιμεντένιων περιφράξεων σε αυτά τα τέσσερα camp, αποκαλύφθηκε ότι στο μεταξύ το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου είχε ήδη αναρτήσει στην ιστοσελίδα του (στις 31 Μαρτίου 2021) την ανάθεση του έργου «Εργασίες περίφραξης και εγκατάστασης υποδομών ασφαλείας στις Δομές της ενδοχώρας» σε άλλα 24 camp της ενδοχώρας. Ο σκοπός, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου τον Μάιο του 2021 είναι σαφής: «Δεν θα μπορεί πια ούτε να μπει ούτε να βγει κάποιος» [https://wearesolomon.com/mag/lab-el/emeis-to-…
Διακοπή σίτησης / αναστολή επιδομάτων στα camp της ενδοχώρας
Την 1η Οκτωβρίου 2021, η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε πλήρως την ευθύνη των camp της ενδοχώρας από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, σύμφωνα με τη νομική υποχρέωση του ελληνικού κράτους να διασφαλίζει ελάχιστες υλικές συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο (χρηματοδότηση από την ΕΕ για στήριξη με επίδομα). Έκτοτε, ωστόσο, περίπου 36.000 άνθρωποι δεν έχουν λάβει το επίδομά τους παρά το γεγονός ότι η διαδικασία αυτής της μετάβασης είχε σχεδιαστεί πριν ένα χρόνο. Σε μια προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το κενό, προσφέρεται τροφή στους αιτούντες άσυλο ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για πολύ κακής ποιότητας τροφή και συχνά όχι πλήρως μαγειρεμένη.
Επιπλέον, από την 1η Οκτωβρίου 2021 εξαιρούνται από την παροχή σίτισης στα καμπ άτομα με αναγνωρισμένο καθεστώς πρόσφυγα, άτομα που δεν έχουν εγγραφεί ακόμη στο σύστημα υποδοχής και εκείνα των οποίων το αίτημα ασύλου έχει απορριφθεί. Μεταξύ εκείνων που έχουν μείνει χωρίς τροφή, το 25% είναι γυναίκες (συμπεριλαμβανομένων εγκύων) και μονογονεϊκές οικογένειες, το 40% παιδιά, ενώ επίσης συμπεριλαμβάνονται χρόνιοι ασθενείς και ασθενείς με ειδικότερες ιατρικές και διατροφικές ανάγκες. Σε ορισμένες περιοχές, δεν παρέχεται φαγητό καν σε όσους τέθηκαν σε καραντίνα λόγω του COVID 19. Σε ορισμένα camp και με πρωτοβουλία της διοίκησης συνεχίζεται, παράτυπα, η παροχή συσσιτίων.
Τα νέα κλειστά camp στα νησιά / επέκταση του camp στο Φυλάκιο
Το 2020 η ΕΕ ανακοίνωσε τη χορήγηση 276 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία νέων κλειστών camp σε Σάμο, Χίο, Λέρο, Κω και Λέσβο. Στις 17 Νοεμβρίου ξεκίνησε η μετατροπή του κλειστού camp της Σάμου σε κέντρο κράτησης: «Με απόφαση Μηταράκη, το κλειστό camp στη Σάμο είναι από σήμερα επισήμως κέντρο κράτησης ατόμων χωρίς έγκυρη κάρτα αιτούντος άσυλο. Υπάρχει μεγάλη αναστάτωση αφού κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από τους αιτούντες άσυλο» (tweets του δικηγόρου Δημήτρη Χούλη).
ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: (Tweet του δημοσιογράφου Γιώργου Χρηστίδη): «Επιβεβαιώθηκε από ανθρώπους που τους αφορά. Κυβερνητικές πηγές λένε ότι το μέτρο αφορά για 40 αιτούντες άσυλο στη Σάμο που βρίσκονται στο νέο camp (το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ) και έχουν λάβει αρνητικές αποφάσεις 2ου ή 3ου βαθμού. Μπορούν να κάνουν έφεση, αλλά πρέπει να πληρώσουν 100 ευρώ. Όσοι δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, δεν μπορούν να βγαίνουν από τους χώρους του στρατοπέδου». ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του δικηγόρου Δημήτρη Χούλη): «Aκόμη δεν έχει βγει η εγκύκλιος για το που θα πληρωθούν τα 100 ευρώ άρα και να τα έχουν είναι ανέφικτο να το κάνουν. Στο μεταξύ παραμένουν φυλακισμένοι χωρίς απόφαση και επομένως δε μετράει αντίστροφα ο χρόνος των 18 μηνών που μπορούν να κρατούν καποιον μέχρι να τον απελάσουν…»
Τα νέα κλειστά κέντρα σε Λέρο και Κω έχουν κατασκευαστεί και εγκαινίασαν τη λειτουργεία τους στις 27/11. Το σύστημα εισόδου-εξόδου στις δομές αυτές θα βασίζεται στο δακτυλικό αποτύπωμα (οι αιτούντες/ουσες άσυλο των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε, δε θα μπορούν να εξέλθουν), ενώ κάμερες θα μεταδίδουν ζωντανά την εικόνα από τα camp τόσο στο κέντρο της διοίκησης του κάθε camp όσο και σε ειδικά εξοπλισμένη αίθουσα στο υπουργείο μετανάστευσης και τα δεδομένα που θα συλλέγονται θα γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας από αλγορίθμους- στο πλαίσιο της τεχνητής νοημοσύνης-για την πρόληψη «έκτακτων συμβάντων» όπως μια απρόβλεπτη συνάντηση ανθρώπων εντός του camp. (https://www.kathimerini.gr/society/561606400/…). Στο μεταξύ, το παλιό camp στην Kω είχε ήδη μετατραπεί ατύπως σε κέντρο κράτησης από τον Γενάρη του 2020 (βλ. https://equal-rights.org/en/news/report-on-sy… )
Σε ό,τι αφορά τη Χίο και τη Λέσβο, στις 22 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε ότι:
– Χίος: «Η νέα Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή στη Χίο θα κατασκευασθεί στη θέση Θόλος, που απέχει περίπου 6 χλμ. από το Βροντάδο και 11 χλμ. από την πόλη της Χίου, ενώ ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €54.816.946,10. Η χωρητικότητα θα είναι 1.230 θέσεις για γενικό πληθυσμό και ευάλωτες ομάδες. Αντικαθιστά και τη ΒΙΑΛ και τα δεκάδες διαμερίσματα.»
– Λέσβος: «η εγκατάσταση θα γίνει στην τοποθεσία Πλάτη του δήμου Μυτιλήνης, περίπου 30 χλμ. από την πόλη της Μυτιλήνης, ενώ ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €87.533.962,34. Η χωρητικότητα θα είναι 3.000 θέσεις για γενικό πληθυσμό και ευάλωτες ομάδες, δηλαδή αντικαθιστά και την παλιά δομή (Καρά-Τεπέ ή Μόρια-2) και τα δεκάδες διαμερίσματα.»
Η επέκταση του Φυλάκιου (Έβρος) είχε ήδη αναγγελθεί τον Ιανουάριο του 2021, αλλά πάγωσε μετά από δίμηνες κινητοποιήσεις των κατοίκων. Τον Ιανουάριο του 2021 είχε ήδη ανακοινωθεί η πρόθεση να μεταφερθούν εκεί αιτώντες άσυλο από την ενδοχώρα, ώστε τα αιτήματά τους να εξεταστούν ενώ οι ίδιοι/ες θα βρίσκονται υπό περιορισμό μετακίνησης.
Στις 22 Νοεμβρίου 2021 ανακοινώθηκε εκ νέου η επέκταση: «Αναφορικά με τις εργασίες αναβάθμισης στο ΚΥΤ Φυλακίου στον Έβρο, αυτές περιλαμβάνουν μία επέκταση περίπου 30 στρέμματα, για τη δημιουργία επιπλέον 240 θέσεων για ΠΡΟΚΕΚΑ (κέντρο κράτησης) και 20 θέσεων για καραντίνα. Η επιπλέον δόμηση αφορά περίπου 6,5 στρέμματα για χώρους ΠΡΟΚΕΚΑ, καραντίνας, διοίκησης, κοινόχρηστους και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων. Ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €21.718.039,66».
«Δευτερογενής μετανάστευση» – μια άγνωστη πτυχή ή «πού πήγανε οι μεταναστ(ρι)ες;»
Στις 22 Οκτώβρη ο απερχόμενος υπουργός εσωτερικών της Γερμανίας Seehofer δήλωσε πως έχει προσφέρει στην ελληνική κυβέρνηση 50 εκατομμύρια ευρώ για «στέγαση και βελτίωση των συνθηκών ζωής των προσφύγων στην Ελλάδα, ώστε τα γερμανικά δικαστήρια να μην αποτρέπουν την επιστροφή [λόγω των άθλιων συνθηκών] στην Ελλάδα όσων φτάνουν στη Γερμανία προερχόμενοι από εκεί», αλλά η ελληνική κυβέρνηση καθυστερεί να υπογράψει τη συμφωνία, για να παραλάβει τα χρήματα.
Στην πραγματικότητα, τόνισε ο Seehofer από τα 80.000 άτομα που υπέβαλαν αίτηση ασύλου στη Γερμανία από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 2021, σχεδόν 34.000 άνθρωποι έχουν έρθει από την Ελλάδα, έχοντας ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες ασύλου στις ελληνικές υπηρεσίες, ενώ ένα ποσοστό έχει ήδη λάβει άσυλο στην Ελλάδα.
https://www.tagesspiegel.de/politik/mehr-gren…
Μέσα στο 2021 οι ανώτατες δικαστικές αρχές σε δύο ομόσπονδες δημοκρατίες της Γερμανίας (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και Κάτω Σαξονία) έχουν εκδόσει αποφάσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν επιτρέπεται η επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα, ακόμα και αν τους έχει ήδη δοθεί άσυλο στην Ελλάδα και έχουν μετακινηθεί στη Γερμανία με διαβατήρια και τρίμηνες βίζες.
βλ. http://www.forintegration.eu/pl/germany-highe…
και https://www.infomigrants.net/en/post/29897/ge…
Λίγο αργότερα (16/11/2021), το ελληνικό υπουργείο μετανάστευσης ανακοίνωσε πανηγυρίζοντας ότι στους δέκα πρώτους μήνες του 2021, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 7.242 άνθρωποι (η πλειονότητα των οποίων στα νησιά του Αιγιαίου, όπου παραμένουν αποκλεισμένοι/ες. Δηλαδή από την ελληνική ενδοχώρα φέτος έχουν φύγει μόνο για τη Γερμανία σχεδόν πενταπλάσιοι/ες μετανάστ(ρι)ες από όσους/ες έφτασαν στα νησιά. Στο μεταξύ, στο ίδιο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την Αegean Βoat Report Αιγαίο έχει γίνει «επαναπροώθηση» πάνω από 14.000 ανθρώπων, ενώ άγνωστος αριθμός έχει «επαναπροωθηθεί» αφού πέρασε από τα σύνορα του Έβρου ή κατόπιν απαγωγής από την ΕΛΑΣ από την ενδοχώρα.
Δραστική μείωση των χώρων/θέσεων φιλοξενίας: το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης
Σε δραστική μείωση του αριθμού των προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι φιλοξενούνται σε διαμερίσματα στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης προχωρά το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr (Δευτέρα 22 Νοέμβρη) το υπουργείο έχει διαμηνύσει προς τους φορείς – εταίρους οι οποίοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα REACT, ένα στεγαστικό πρόγραμμα για αιτούντες διεθνή προστασία, ότι θα πρέπει να περικόψουν δραστικά τις θέσεις φιλοξενίας και συνεπώς και τον αριθμό των διαμερισμάτων τα οποία έχουν μισθώσει στο πλαίσιο του προγράμματος.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, πριν από μερικές ημέρες εκπρόσωπος του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου ανέφερε προς τους εταίρους του προγράμματος ότι από τους περίπου 26.400 ωφελούμενους, οι οποίοι φιλοξενούνταν στο πλαίσιο του REACT έως τον περασμένο Αύγουστο, θα πρέπει ο αριθμός τους να μειωθεί την 1η Ιανουαρίου 2022 στις 16.500 και έως τις 15 Απριλίου 2022 να περιοριστεί στις 12.000, δηλαδή μείωση κατά περίπου 55%.
Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα REACT συμμετέχουν οι δήμοι Θεσσαλονίκης, Νεάπολης Συκεών και Καλαμαριάς καθώς και οι δήμοι Θέρμης και Θερμαϊκού, μέσω της Ανατολικής Α.Ε. Συμμετέχουν επίσης οι οργανώσεις ΑΡΣΙΣ, PRAKSIS και το Φιλοξενείο. Στο πλαίσιο του προγράμματος έχουν μισθωθεί στην περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος 176 διαμερίσματα με δυνατότητα φιλοξενίας 937 ατόμων, κατά βάση οικογενειών προσφύγων και μεταναστών, ενώ άλλα 30 άτομα έβρισκαν στέγη στο Φιλοξενείο.
Αυτή τη στιγμή ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών που φιλοξενούνται στα διαμερίσματα είναι συνολικά 626, αφήνοντας δηλαδή κενές το 32% των θέσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετά από τα διαμερίσματα να είναι κενά, παρότι εξακολουθούν να παραμένουν μισθωμένα. Την ίδια ώρα περισσότεροι από χίλιοι πρόσφυγες και μετανάστες, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδες παιδιά, μένουν σε πολύ χειρότερες συνθήκες στο πρώην στρατόπεδο «Αναγνωστοπούλου» στα Διαβατά.
Συνέλευση Stop War on Migrants-Assembly Stop War on Migrants
