in

Σλοβάκικα γατάκια και άλλα μεζεδάκια. Του Νίκου Σαραντάκου

Σλοβάκικα γατάκια και άλλα μεζεδάκια. Του Νίκου Σαραντάκου

Ο τίτλος έδωσε και ρίμα, και καλύτερα έτσι διότι δεν τολμώ να γράψω, σε τίτλο, την άλλη λέξη, που δεν κάνει και ομοιοκαταληξία. Τα σημερινά μας μεζεδάκια, πάει να πει, έχουν ένα κυρίως πιάτο, που θα το δώσω στο τέλος, αφού πρώτα παρουσιάσω τα ορεκτικά. Πριν όμως προχωρήσω, να σας πω ότι ενώ οι πρωινοί αναγνώστες θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εγώ θα είμαι καλεσμένος, από τις 9 ως τις 11, στον σταθμό Nova Sport FM στους 94.6, στη μοναδική πολιτιστική εκπομπή αυτού του αμιγώς αθλητικού σταθμού, που έχει τίτλο “Αρσενικοί και παλιά δαντέλα” και την παρουσιάζουν δυο παλιοί γνωστοί.

Να πω επίσης ότι χτες αργά το βράδυ μαθεύτηκε ένα  θλιβερό νέο, ο θάνατος του καθηγητή Εμμανουήλ Κριαρά σε ηλικία 107 ετών. Τελικά, δεν ήταν αθάνατος. Θα βάλω αύριο κάτι δικό του.

Πάμε όμως στα μεζεδάκια. Καθώς συνεχίζεται (και θα συνεχίζεται όσο κρίνεται ότι δεν υπάρχουν ειδήσεις) το σίριαλ με τον τάφο της Αμφίπολης, φυσικό είναι να παράγει και μαργαριτάρια. Ομολογώ ότι δεν πολυπαρακολουθώ δελτία ειδήσεων, αλλά μερικά μου τα μεταφέρετε εσείς, όπως το σουπεράκι που έπεσε (αλλά δεν θυμάμαι σε ποιον σταθμό, μάλλον στον Αντένα) τις προάλλες, ότι “Αποκαλύφθηκαν οι σφήκες” (το βρίσκουμε και σε ιστότοπους), ενώ αλλού διάβασα ότι “σκέπασαν τις σφήκες“. Όμως, άλλο σφήκες (τα έντομα με το κεντρί) κι άλλο σφίγγες (το μυθικό τέρας) αν και, στον προφορικό λόγο, τα έντομα καμιά φορά τα λέγαμε sfiges.

Ίσως βέβαια να μην ήταν σφίγγες αλλά όντως σφήκες, αν πράγματι είχαν ύψος “1,45 εκατοστά” όπως γράφτηκε σε διάφορα μέσα (εδώ η οθονιά από τη ΝΕΡΙΤ). Το σωστό βέβαια είναι 1,45 μέτρα -ή 145 εκατοστά.

Από την άλλη, ένα συνηθισμένο και αστείο λαθάκι που ακούγεται καμιά φορά, όπως εδώ, είναι ότι ο τάφος μπορεί να έχει “συλληφθεί”, ή έστω “συληφθεί”: Σε περίπου 20 μέρες μάλιστα που οι αρχαιολόγοι υπολογίζεται πως θα φτάσουν στο επίπεδο του δαπέδου, θα ξέρουν και αν έχει συληφθεί ή όχι ο τάφος. Συληθεί βεβαίως, αλλά το πολύ κοινότερο ρήμα παίρνει τη θέση του σπανιότερου.

* Περνάμε σε άλλο θέμα. Κάτι που με ενοχλεί στην αρθρογραφία είναι όταν διαβάζω ότι “μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό”, που λέγεται και για καλά και για κακά πράγματα και που σχεδόν πάντοτε είναι λάθος. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι’ αυτή την πλάνη, που βασίζεται στην καλύτερη περίπτωση στη σύγκριση με 2-3 άλλες χώρες/γλώσσες, αλλά το αφήνω για άλλη φορά. Μια πρόσφατη εκδήλωση αυτής της πλάνης τη συνάντησα σε άρθρο του Νίκου Δήμου γραμμένο για τον θάνατο του Ρόμπιν Γουίλιαμς, στο οποίο ο αρθρογράφος αναρωτιέται για ποιο λόγο “οι έλληνες θεατές αγκάλιασαν τόσο θερμά ένα μέτριο μελόδραμα, έτσι που να μείνει στη μνήμη τους και τώρα, με τον τραγικό θάνατο του πρωταγωνιστή του, να πάρει μυθικές διαστάσεις” ενώ η ταινία “σε άλλες χώρες πέρασε απαρατήρητη, ή εισέπραξε αρνητικά σχόλια”.

Είναι όμως έτσι; Σε ποιες άλλες χώρες πέρασε απαρατήρητη η ταινία του Peter Weir; Πάντως όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού μπήκε στη λίστα των Όσκαρ για καλύτερη ταινία και κέρδισε το Όσκαρ σεναρίου. Όχι και στη Μεγάλη Βρετανία, αφού κέρδισε το βραβείο της BAFTA, το αντίστοιχο του Όσκαρ. Όχι και στη Γαλλία, αφού τιμήθηκε με το Σεζάρ καλύτερης ξένης ταινίας, ούτε και στην Ιταλία, αφού πήρε το αντίστοιχο βραβείο της Ιταλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Δεν αποκλείω σε άλλες χώρες να μην είχε επιτυχία, είναι όμως φανερό πως δεν αποτελεί “ελληνική εξαίρεση” η δημοτικότητα της ταινίας στην Ελλάδα.

Προσοχή, δεν εννοώ ότι ο κριτικός πρέπει να συμμορφώνεται με τη γνώμη του κοινού. Ο κ. Δήμου έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί μέτρια την ταινία που οι περισσότεροι αγάπησαν, και ξέρω κι άλλους, πολύ αξιόλογους ανθρώπους, που δεν την αντέχουν. Εγώ επικρίνω το να θεωρεί ο κ. Δήμου “ελληνική ιδιαιτερότητα” την αποδοχή της ταινίας που δεν του άρεσε!

 

* Γουστόζικο λάθος σε τίτλο άρθρου: “Ξέφραγκο αμπέλι” τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού. Όπως εύστοχα επισημαίνει ένας αναγνώστης στα σχόλια, το αμπέλι είναι ξέφραγο, ξέφραγκοι είμαστε εμείς. Ο φίλος που μου το έστειλε, γκούγκλισε τη φράση “ξέφραγκο αμπέλι” και διαπίστωσε με έκπληξη ότι βγάζει μερικές χιλιάδες γκουγκλιές. Χωρίς φράγκα ή χωρίς Φράγκους άραγε;

* Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο για τους Νεάντερταλ, που δημοσιεύτηκε σε πολλές εφημερίδες (παράδειγμα, αν και η βασική πηγή είναι το ΑΠΕ), υπάρχει η φράση: ” Η 6ετής έρευνα, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία ενός μαθηματικού στατιστικού μοντέλου βασιζόμενο στη μέθοδο του Bayes, το οποίο συνδυάζει τις νέες χρονολογήσεις με αρχαιολογικά, στρωματογραφικά και γεωγραφικά δεδομένα, καθορίζει ότι η εξαφάνιση των Νεάντερταλ από το σύνολο της Ευρώπης έλαβε χώρα πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, σε σύνολο πιθανοτήτων γύρω στο 95%”

Αυτό με το 95% πρέπει να είναι το διάστημα εμπιστοσύνης. Ο φίλος που το έστειλε, διαφωνεί με τη “μέθοδο του Bayes” και θα προτιμούσε να το δει σε επίθετο, όπως είναι στο πρωτότυπο (μπαγεσιανό ή μπεϊζιανό μοντέλο). Εγώ πρόσεξα την ακλισιά: ενός μοντέλου βασιζόμενο στη μέθοδο… Υποτίθεται ότι το πλεονέκτημα των μετοχών είναι ότι κλίνονται. Αν είναι να τις αφήνετε άκλιτες, βάλτε αναλυτικά το ρήμα: που βασιζόταν.

Επίσης, ο φίλος που το έστειλε σχολιάζει ότι στη λεζάντα της φωτογραφίας της Καθημερινής ο ερευνητής Higham γίνεται Χάινχαμ. Δηλαδή παίρνει δύο γράμματα παραπάνω από όσα δικαιούται, μιας και το όνομά του είναι Χάιαμ. Η προσθήκη του ‘ν’ είναι κατανοητή γιατί οξυγονώνει τον εγκέφαλο. Το ‘χ’ είναι δώρο.

* Θέλοντας να ειρωνευτεί την επίσκεψη Τσίπρα στο Αγιονόρος (νομίζω ότι ήταν σχεδόν υποχρεωτικό για τους δημοσιογράφους μεγάλων ΜΜΕ), ο Γιάννης Σιδέρης στο άρθρο του χρησιμοποίησε άφθονες δοτικές -αλλά δεν του βγήκαν όλες. Γράφει, ας πούμε, ότι “Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, εν τη …μέθεξη του «προσκυνήματος», προσέδωσε στους, διαβιούντες εν σιωπή υποτίθεται, μοναχούς του Αγίου Ορους, ανύπαρκτα κοινωνικολαϊκά χαρακτηριστικά…” Εν τη μεθέξει όμως: οι μεταξωτές περισκελίδες θέλουν τα ανάλογα προσόντα. Για την ουσία, έχω γράψει την άποψή μου.

* Και περνάμε στο κυρίως πιάτο του σημερινού μενού, που το είχα αναγγείλει ήδη στον τίτλο. Αν έχετε απορία τι είναι τα σλοβάκικα γατάκια, θα σας λυθεί σύντομα. Πρώτα όμως διώξτε τα παιδιά από την οθόνη, παρόλο που τα είδη που θα δούμε είναι τα περισσότερα παιδικά, αν και δεν θα το μαντεύατε από τον τίτλο τους.

* Το az-europe.eu καμαρώνει ότι είναι το μεγαλύτερο ηλεπολυκατάστημα στην Ευρώπη. Και πράγματι, προσφέρει είδη που δεν θα τα βρείτε πουθενά αλλού. Για παράδειγμα, μπορείτε να αγοράσετε:

Μαξιλάρι θηλασμού μουνί σε ροζ, όπως και Κουρτίνες στο ντουλάπι – Μουνί στο πράσινο. Πάμφθηνα είναι τα Μωρό Nellys γάντια ροζ μουνί, αλλά το κατάστημα δεν διαθέτει μόνο είδη για παιδιά.

Έτσι, μπορείτε να αγοράσετε επίσης ένα μανατζερίστικο βιβλίο με τίτλο “Υπηρεσίες στις οποίες ανήκετε στον κώλο μου“, ενώ ανάμεσα στα είδη διακόσμησης υπάρχει και ένα Ειδώλιο Αφρικής κώλο, μόνο προς 4,90 ευρώ. Επιστρέφοντας στα παιδικά, ακόμα φτηνότερο είναι το Κουκλοθέατρο κώλο 20 εκατοστά,

Όπως καταλάβατε, έχει αναλάβει δράση κάποιο αυτόματο μεταφραστήρι. Το ηλεκατάστημα χρησιμοποιούσε γλώσσα πρωτοτύπου τα τσέχικα ή τα σλοβάκικα, και από εκεί μετέφραζε προς όλες τις άλλες γλώσσες -ίσως και με το Google Translate. Δεν ξέρω τους αλγόριθμους του μεταφραστηριού ή του Google Translate, αν δηλαδή χρησιμοποιούν ως ενδιάμεση γλώσσα τα αγγλικά, αλλά κάτι τέτοιο πρέπει να συνέβηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Κι έτσι, το γατάκι (kočička στα τσέχικα) μεταφράστηκε pussy στα εγγλέζικα και από εκεί μουνί στα ελληνικά, ενώ το γαϊδουράκι (somár στα σλοβάκικα) αποδόθηκε ass στα αγγλικά, και μετά “κώλος’ στα ελληνικά αλλά και cul στα γαλλικά. (Από τη σημαιούλα που υπάρχει πάνω δεξιά μπορείτε να αλλάξετε γλώσσα). Το βιβλίο με τις υπηρεσίες “στις οποίες ανήκετε στον κώλο σας” δεν είναι ίδια περίπτωση, ο τίτλος πρέπει να λέει κάτι σαν “υπηρεσίες για να μείνετε έκπληκτος” (είπαμε, είναι μανατζερίστικο), που είναι στα αγγλικά to fall on your ass -κι έτσι ο κώλος είναι πιο δικαιολογημένος, αν μπορούμε να το πούμε έτσι.

Ευτυχώς (ή δυστυχώς) τις τελευταίες μέρες έγινε μεγάλος θόρυβος στην ελληνική μπλογκόσφαιρα με τις μεταφράσεις αυτές, και το πήραν είδηση κι έχουν αρχίσει να το διορθώνουν, κι έτσι χάσαμε εξαιρετικά δείγματα όπως το Ανακλαστικό γιλέκο για παιδιά με μουνί (τώρα έγινε “με γατάκι”), που ήταν και ένα από τα πρώτα που ξεκίνησαν το χαβαλέ, ή το Fake μουνί (χάρτινες συσκευασίες), που τώρα έγινε κι αυτό γατάκι. Επίσης, δεν μπορείτε πια να κάνετε αναζήτηση με “κακές” λέξεις όπως οι παραπάνω, σας δίνει μηδενικό αποτέλεσμα.

Λέω ότι μπορεί να χρησιμοποιούσαν το Google Translate και ότι το Google Translate χρησιμοποιεί ως ενδιάμεση γλώσσα τα αγγλικά, διότι προχτές είχα βάλει στο Google Translate το τσέχικο kocicka (με τα καπελάκια του) και μου είχε δώσει “μουνί” ενώ τώρα δίνει “Pussy” -το αγγλικό. Αύριο μπορεί να το διορθώσουν και να δίνει ‘γάτα’ ή ‘γατάκι’.

Κι έτσι, περιορίστηκαν οι αστείες μεταφράσεις με κακές/πονηρές/απροσδόκητες λέξεις, αν και έχουν μείνει αρκετές. Μπορείτε πάντως ακόμα να αγοράσετε Καλούπια σιλικόνης Πάσχα γκόμενα (μόνο προς 8,39), ενώ υπάρχει και ένα παιδικό βιβλίο με τον τίτλο Καλά τους ομοφυλόφιλους βάφονται και ραβδί καθώς και το κάπως ανησυχητικό παζλ Επαγρύπνηση ομοφυλόφιλους. Και η μεν γκόμενα έχει προέλθει από το chick, ενώ το “ομοφυλόφιλους” είναι αποτέλεσμα κάποιας λέξης που σημαίνει χαρούμενος, άρα gay, παρόλο που η αγγλική αποδοση του ίδιου είδους δεν δίνει αυτή τη λέξη αλλά cheerful, friendly κτλ. Πώς προκύψανε τα “1500 σκατά” στην περιγραφή του τόνερ, το αφήνω σε σας. Σε σας αφήνω να διαλευκάνετε και τι σημαίνει ο τίτλος βιβλίου “Ψωλή”, που είναι, κατά την περιγραφή, “καταστροφική περιπέτεια άκρως διακριτική”.

Τις μεταφράσεις αυτές τις έχω χαρακτηρίσει “περίπου μεταφράσεις”, επειδή στις περισσότερες μεταφρασμένες σελίδες υπάρχει και η σελίδα About / about me / about the author, που αποδίδεται “περίπου”, “περίπου εγώ”, “περίπου ο συγγραφέας”. Και ο συγκεκριμένος σλοβάκικος ιστότοπος δεν αποτελεί εξαίρεση, έχει σελίδα “Περίπου“, στην οποία διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι ” Η πύλη είναι ένα εταιρικό – διασκεδαστικό online κοινωνικό δίκτυο, το οποίο αποτελεί τη διασκέδαση της πύλης, όπου μπορείτε να διασκεδάσετε με το ποσό της κάθε κατηγορίας, που θα προσφέρουν ποιοτική ψυχαγωγία και τον εμπλουτισμό του ελεύθερου χρόνου σας”. Νομίζω ότι διασκεδάσαμε αρκετά.

πηγή: sarantakos.wordpress.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Η ντόπα ως ιδεολογία και επαγγελματική προοπτική. Της Άντας Ψαρρά

Συναυλία του Γιάννη Σπανού στον Σταυρό