Με ανακοίνωσή του το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, καυτηριάζει την σύμπνοια των «κοινωνικών εταίρων» που ανακοίνωσαν την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σημειώνοντας πως η ΓΣΕΕ «αποτελεί πλέον οργανικό τμήμα της εργοδοσίας και του κράτους» ενώ «έκανε ό,τι μπορούσε για να εμποδίσει την πάλη των συνδικάτων απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική και τώρα καμαρώνει για το «επίτευγμά» της να επικυρώνει κατ’ επανάληψη την αντεργατική νομοθεσία, μέσα από την ΕΓΣΣΕ, που μόνο στο όνομα είναι τέτοια και όχι στην ουσία».
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:
«Για ακόμα μια φορά, οι «κοινωνικοί εταίροι» τα μιλήσανε τα συμφωνήσανε… Η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ και οι λοιπές εργοδοτικές ενώσεις, ανακοίνωσαν χθες την «υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».
Σαν «έτοιμοι από καιρό», λίγες μέρες μετά τη νομοθέτηση του νέου αντεργατικού τερατουργήματος που εδραιώνει την απλήρωτη δουλειά, τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου και καταργεί το 8ωρο, έβαλαν τη σφραγίδα τους και επικύρωσαν ξανά τη συμπίεση του μέσου μισθού, στη βάση του καθορισμού του κατώτατου μισθού από την εκάστοτε κυβέρνηση, όπως προβλέπεται από τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου. Τη στιγμή που το κόστος ζωής για την εργατική οικογένεια ανεβαίνει, με βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης να γίνονται πιο ακριβά, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και οι εργοδότες επικύρωσαν το προβλεπόμενο πάγωμα του κατώτατου μισθού μέχρι και το 2022!
Ταυτόχρονα, και ενόψει της νέας αντιασφαλιστικής επίθεσης, που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και μετατρέπει το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα των εργαζόμενων σε «ατομική» υπόθεση και ευθύνη και «επενδυτικό» προϊόν, ανανέωσαν «τη δέσμευσή τους ως προς τη συνέχιση των κοινών εργασιών … σχετικά με την απόφαση που έχουν λάβει … περί ιδρύσεως Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου (ΕΘΕΤ)».
Τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα για τους εργαζόμενους, σχετικά με το ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που ως οργανικό τμήμα της εργοδοσίας και του κράτους, έκανε ό,τι μπορούσε για να εμποδίσει την πάλη των συνδικάτων απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική και τώρα καμαρώνει για το «επίτευγμά» της να επικυρώνει κατ’ επανάληψη την αντεργατική νομοθεσία, μέσα από την ΕΓΣΣΕ, που μόνο στο όνομα είναι τέτοια και όχι στην ουσία».
