Το προπονητικό κέντρο της Τριγκόρια, στα περίχωρα της «αιώνιας πόλης», έζησε ταραγμένο Αύγουστο. Οι οπαδοί της Ρόμα που συγκεντρώνονταν καθημερινά με πλακάτ και ντουντούκες είχαν άγριες διαθέσεις. Εξω ο πρόεδρος που διώχνει τους καλύτερους παίκτες, έξω η ανίκανη διοίκηση, έξω οι ποδοσφαιρστές που δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους, έξω ο προπονητής που δεν ξέρει τι του γίνεται, έξω όλοι.
Ο δικός μας, ο Τοροσίδης, τα χρειάστηκε. Του είχαν πει ότι «ούνα φάτσα ούνα ράτσα», αλλά αυτό ήταν άνω ποταμών. «Πατσιέντσα», ζητούσαν εν χορώ όσοι φορούσαν το τζιάλο (κίτρινο) και το ρόσο (κόκκινο). «Υπομονή». Αλίμονο όμως, οι Ιταλοί δεν είναι Σκανδιναβοί.
Δύο μήνες αργότερα, οι ίδιοι ασυμβίβαστοι που απαιτούσαν καρατομήσεις και δημόσια μαστιγώματα παραληρούν από ενθουσιασμό. Η Ρόμα σέρνει το χορό του Καμπιονάτο, όχι αγκομαχώντας, αλλά με θεαματικές φιγούρες και εναέρια τσαλίμια. Οκτώ νίκες σε ισάριθμους αγώνες και η καταμέτρηση συνεχίζεται. Τα ίδια δεν έγιναν και στην Αρσεναλ με τον Αρσέν Βενγκέρ; Αλλο αν οι Αγγλοι είναι μετρ στην αυτοσυγκράτηση.
Η ιστοσελίδα Chiesa di Totti, η εκκλησία του Φραντσέσκο Τότι αν δεν καταλάβατε, οργάνωσε δημοψήφισμα ανοιχτό και στους αλλόθρησκους, βαπτίζοντας στα θολά νερά του Διαδικτύου τα όψιμα όνειρα των Ρωμαίων: «Τι λέτε, μπορούμε να κατακτήσουμε το φετινό σκουντέτο;». Οι θετικές ψήφοι έγραψαν ένα εκκωφαντικό 82 τοις εκατό.
Με Ζερβίνιο – Τότι – Μαϊκόν η Ρόμα οργιάζει…Αισιοδοξία
Τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής εκτόξευσαν την αισιοδοξία στα ουράνια. Το ξερό 2-0 της Ρόμα επί της Νάπολι και το στραπάτσο της πρωταθλήτριας Γιουβέντους στη Φλωρεντία (2-4 από 2-0) δημιούργησαν κενό 5 πόντων ανάμεσα στην υπερήφανη πρωτοπόρο και στους λαχανιασμένους μνηστήρες. Η εστεμμένη «Κυρία» από το Τορίνο και η ευλογημένη από την αύρα του Μαραντόνα «Σταχτοπούτα» από το Νότο έχουν και τον μπελά του Τσάμπιονς Λιγκ στο ζαλισμένο κεφάλι τους. Η Ρόμα χρησιμοποιεί τις Τετάρτες για ξεκούραση και ανασυγκρότηση.
Το εφαλτήριο για την ουρανομήκη πτήση ήταν μια αποτυχία. Η ήττα από την άσπονδη συμπολίτισσα Λάτσιο στον τελικό του Κόπα Ιτάλια, τον περασμένο Μάιο, πόνεσε πολύ τους πιστούς «Φενταγίν» της Ρόμα. Πάρα πολύ. Δεν γινόταν να περάσει αναίμακτα η καζούρα των απέναντι, με τις σβάστικες και τους μουσολινικούς χαιρετισμούς. Το πόπολο ζητούσε να πέσουν κεφάλια.
Ο προπονητής, Αουρέλιο Αντρεατσόλι, θυσιάστηκε στον Τίβερη, παρά τις αντιρρήσεις των ψύχραιμων. Ο τρελούτσικος ντιρετόρε Βάλτερ Σαμπατίνι μάζεψε με ευχαρίστηση τα ριάλια που έστρωσαν στα πόδια του οι Αραβες ιδιοκτήτες της Παρί Σεν Ζερμέν, έδωσε την ευχή του στον Μαρκίνιος και επέστρεψε από τη Γαλλία αγκαζέ με το νέο μεσσία.
Ο 49χρονος Ρούντι Γκαρσία ή Γκαρσιά, τονίστε όπου θέλετε το επώνυμό του, έφερε στο Ολύμπικο κάτι από το «τίκι τάκα» της πατρίδας των παππούδων του, αλλά και το μπρίο του γαλλικού ποδοσφαίρου, όπως το δίδαξε τα προηγούμενα χρόνια στη Λιλ.
Ο πολυτάλαντος Λαμέλα πουλήθηκε στην Τότεναμ και άφησε το πόστο του στον μυαλοφυγόδικο μαέστρο Αντέμ Λιάγιτς της Φιορεντίνα. Μαζί του μπήκε στο αεροπλάνο για την Αγγλία ο σκόρερ Οσβάλντο, με προορισμό το Σαουθάμπτον. Στο πρόσωπο του Μαροκινού Μπενάτια βρέθηκε ο σκληρός της οπισθοφυλακής, ενώ ο Ολλανδός Κέβιν Στρόοτμαν κατέφτασε από την Αϊντχόφεν για να δώσει οντότητα στη μεσαία γραμμή. Ο παρεξηγημένος Ζερβίνιο άφησε το Λονδίνο σημαδεύοντας με μαύρη πέτρα το αγύριστο κεφάλι του Βενγκέρ. Στον ξεχασμένο Μαϊκόν προσφέρθηκε οδός διαφυγής από το κρύο Μάντσεστερ και επιστροφής στην Ιταλία, όπου κάποτε του κατέστρεψε την καριέρα με απίθανα σλάλομ ο Μπέιλ. Ο Τότι, ο Ντε Ρόσι, ο Πιάνιτς, ο Φλορέντσι. Ο Ντοντό, ο Μποριέλο, ο Καστάν, ο Μαρκίνιο, ο Μπουρδίσο.
Πασπαρτού
Και ο δικός μας άνθρωπος.
Ηταν δύο, έμεινε ένας, μετά την επιστροφή του Παναγιώτη Ταχτσίδη στην Τζένοα. Ο Βασίλης Τοροσίδης χρεώθηκε ρόλο «πασπαρτού» της δεξιάς πτέρυγας, με αρμοδιότητες που αρχίζουν στην τελική γραμμή του Μόργκαν ντε Σάνκτις και φτάνουν στην τελική γραμμή της αντίπαλης εστίας.
Η άμυνα, βεβαίως, γράφεται με κεφαλαίο «Α» φέτος στο κιτρινοκόκκινο αλφαβητάρι του Ολύμπικο. Στα 720+ λεπτά των οκτώ αγώνων της στο φετινό Καμπιονάτο, η Ρόμα έχει δεχθεί μόλις 1 γκολ. Δράστης του συλλεκτικού κατορθώματος ήταν ο Μπιαμπιανί της Πάρμα. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3-1. «Αυτό κάτι μας θυμίζει», είπαν οι παλαιότεροι. Το πρωτάθλημα του 2001, το τρίτο στην ιστορία της Ρόμα, το τελευταίο μέχρι το επόμενο, σφραγίστηκε με ένα 3-1 της τελευταίας αγωνιστικής, απέναντι στην Πάρμα. Με πρωτομάστορα τον Φάμπιο Καπέλο.
Ο Φραντσέσκο Τότι είχε τότε δίπλα του τον Καφού, τον Αλνταΐρ, τον «Μπατιγκόλ» Μπατιστούτα, τον Μοντέλα, τον Καντελά, τον πορτιέρε Αντονιόλι, τον Ντελβέκιο, τον Τομάζι, τον Εμερσον, τον Σάμουελ, τον Νακάτα, τον Ζεμπινά. Ο «γκραν καπιτάνο» των 620 συμμετοχών ξανάνιωσε μόλις μυρίστηκε καινούργια μεγαλεία, ένας έφηβος 37 Μαΐων, τοτέμ με σάρκα και οστά. Η κοινή γνώμη που προετοιμαζόταν να τον ξεπροβοδίσει στα γήπεδα απαιτεί τώρα την επιστροφή του στην «σκουάντρα ατζούρα» εν όψει Μουντιάλ.
«Είναι όλοι παλαβοί εδώ στη Ρώμη», ομολογεί ο Ρούντι Γκαρσία. «Η ομάδα τους δεν είναι μόνο μέσο εκτόνωσης και διασκέδασης, αλλά σύζυγος και θρησκεία». Τώρα σας έφεραν στη Μεσόγειο, μεσιέ; Τι περιμένατε, σαμπάνιες και στρείδια; Κάποτε θα φτάσει και η δική σας σειρά για αποκαθήλωση. Οσο νικάτε, όμως, δεν κινδυνεύετε από τίποτε. Τα τρία «R» της σημερινής Ρόμα είναι Ρώμος, Ρωμύλος και Ρούντι. Τα παιδιά της λύκαινας.
Μεσημέρι Κυριακής, η ασυγκράτητη Ρόμα δοκιμάζεται στον παγερό αλπικό αέρα του Ούντινε, ματιασμένη ξαφνικά από τα κοπλιμέντα που καταφτάνουν πανταχόθεν. Ο Τότι και ο Ζερβίνιο, συνεταιράκια στο γρασίδι στο δίμηνο των μιράκολων, βρέθηκαν σε διπλανά κρεβάτια του ιατρείου και μετράνε το διάστημα της αποθεραπείας τους σε εβδομάδες. Η πρώτη ήττα, ή ισοπαλία βρε αδερφέ, είναι μέσα στο φάσμα των πιθανοτήτων. Εάν όμως βγει κι άλλο διπλό, θα ανάψουν ξανά τα καπνογόνα απόψε στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο, όπως άναψαν μετά το 3-0 επί της δύσμοιρης Ιντερ στο Μιλάνο. Τα πλακάτ του Αυγούστου χρησιμεύουν πλέον μόνο για προσάναμμα.
Του Νίκου Παπαδόγιαννη
Αναδημοσίευση από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία