Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3, στα πλαίσια του αφιερώματός της Ευρωπαϊκό Πολιτικό Σινεμά, θυμάται τη θλιβερή επέτειο της 16ης Μαρτίου 1978. Τότε απήχθη στη Ρώμη ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Άλντο Μόρο, που βρέθηκε νεκρός μετά από 55 μέρες. Παράλληλα, τιμώντας τον διακεκριμένο ηθοποιό Τζιάν Μαρία Βολοντέ, παρουσιάζει τη Δευτέρα 7 Mαρτίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) την τρίτη από τις πέντε ταινίες του αφιερώματος στις οποίες πρωταγωνιστεί: το αριστουργηματικό πολιτικό θρίλερ του Τζουζέπε Φεράρα Ερυθρές Ταξιαρχίες: Υπόθεση Μόρο (Ιταλία, 1986, έγχρωμη, 110′), με τον ίδιο στο ρόλο του Άλντο Μόρο.
Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Αλέξη Δερμεντζόγλου. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.
Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Απαγωγή Μόρο: ποιος απέτρεψε τον ιστορικό “συμβιβασμό”.
Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απάγουν τον πρωθυπουργό και επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Άλντο Μόρο, και για 55 μέρες εκτυλίσσεται ένα πολιτικό παιχνίδι που τελικά καταλήγει στη δολοφονία του.
Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«55 μέρες ομηρίας για τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας και κορυφαίο στέλεχος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Άλντο Μόρο. Στις αρχές Μαΐου του 1978 το πτώμα του βρέθηκε στο πορτ μπαγκάζ ενός Φίατ. Επ’ ευκαιρία δείτε και το υπερρεαλιστικό αριστούργημα του Μάρκο Μπελόκιο Καλημέρα νύχτα, όπου η ανάλυση είναι ελλειπτική και η αφήγηση επικίνδυνα ρωγμώδης.
Ο Φεράρα υιοθετεί την αισθητική ενός άμεσου πολιτικού σινεμά κατανοητού και αφηγηματικού στα πρότυπα των Κώστα Γαβρά και Ιβ Μπουασέ. Στις 25 Μαΐου του 1964, στην Ιταλία, υπό τις οργανωτικές κινήσεις της CIA, ετοιμαζόταν ένα πραξικόπημα με τίτλο Piano Solo, με την έγκριση, όπως λεγόταν, του προέδρου της ιταλικής δημοκρατίας Αντόνιο Σένι. Επί κεφαλής του πραξικοπήματος ήταν ο διοικητής των καραμπινιέρων στρατηγός Τζιοβάνι Ντε Λορέντζο. Θα αναπτύσσονταν καραμπινιέροι σ’ όλη τη χώρα και θα εξορίζονταν κομμουνιστές και συνοδοιπόροι (π.χ. Παζολίνι) στη Σαρδηνία.
Το σχέδιο απέτυχε οικτρά, οι πραξικοπηματίες έγιναν καπνός, έπεσε η κυβέρνηση, ανέλαβε ο Μόρο. Μεταξύ των στοιχείων που ήθελαν να ρωτήσουν τον Μόρο οι απαγωγείς του των Ερυθρών Ταξιαρχιών ήταν και το Piano Solo και επίσης γιατί δόθηκε άδεια σε αμερικανικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια να ελλιμενίζονται στη Σαρδηνία. Πολλοί ισχυρίζονται, και δίκαια, πως την απαγωγή και το φόνο του Μόρο εκτέλεσαν μυστικές υπηρεσίες, γιατί φοβήθηκαν το compomesso storico, δηλαδή την είσοδο κομμουνιστών στην κυβέρνηση της Ιταλίας.
Το φιλμ είναι γυρισμένο με δομή θρίλερ, δυνατό μοντάζ, ασθματικούς ρυθμούς, καλή ατμόσφαιρα, στιλ και λειτουργικούς ηθοποιούς. Ο Βολοντέ κάνει ένα συγκροτημένο, εσωτερικό, συγκλονιστικό ρόλο που συναρπάζει. Ο Φεράρα αφήνει πολλούς υπαινιγμούς, επισημαίνει κενά, δείχνει ότι οι πάντες (ακόμα και οι φίλοι) ήθελαν το θάνατο του Μόρο που γνώριζε πολλά. Είναι μια ξεκάθαρη, πολιτική ταινία όχι όμως πολιτικά φτιαγμένη. Ωστόσο, σε συναρπάζει και σε συγκλονίζει με τους ρυθμούς και την αφήγηση. Πέραν τούτων παρέχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες.»
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΙΣ «ΕΡΥΘΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ: ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΟΡΟ»
Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε τις Ερυθρές Ταξιαρχίες: Υπόθεση Μόρο είναι:
1. Γιατί ο Φεράρα υιοθετεί τους ρυθμούς ενός ασθματικού θρίλερ για να επικοινωνήσει μαζικά με το κοινό.
2. Για τον εκπληκτικό ρόλο του Τζιάν Μαρία Βολοντέ, που πείθει απόλυτα ως Μόρο.
3. Γιατί ο Φεράρα κατευθύνει τον Βολοντέ ώστε να λειτουργεί ως μάρτυρας ενός σάπιου κατεστημένου.
4. Γιατί και όλοι οι δεύτεροι ρόλοι είναι υποδειγματικοί και αξιόπιστοι.
5. Για την εξαιρετική, «βρώμικη» φωτογραφία του Καμίλο Μπατσόνι, που αναπαράγει το κλίμα της εποχής.
6. Για την πάρα πολύ καλή αναπαράσταση της εποχής.
7. Για την εξαιρετική επιλογή των χώρων, που μας κατευθύνουν προς τα πραγματικά γεγονότα.
8. Για την πληροφορία που μας δίνει η ταινία ότι το 1964 ετοιμαζόταν στρατιωτικό πραξικόπημα με την έγκριση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας.
9. Γιατί, χωρίς να δηλώνεται ευθέως, φαίνεται καθαρά στην όλη ιστορία ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών.
10. Γιατί η ταινία μας αποκαλύπτει ότι τελικά κανείς δεν ήθελε την απελευθέρωση του Μόρο.
Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 14 Μαρτίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος την πολύκροτη πολιτική ταινία του Αλέν Ρενέ Σταβίσκι (1974).