Τις πρώτες επιπτώσεις της λειτουργίας του αγγλόφωνου προπτυχιακού προγράμματος της Ιατρικής με δίδακτρα στις σπουδές των υπολοίπων φοιτητών-τριών και προγραμμάτων της Ιατρικής Σχολής καταγγέλλει η Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ κάνοντας λόγο για διαδικασία ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ η οποία προχωράει ταχύτατα. Μάλιστα, η πρόσφατη επιστολή φοιτητών και φοιτητριών του 5ου έτους που επικαλείται η Πρωτοβουλία μιλά για σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις, όπως υποβάθμιση της κλινικής εκπαίδευσης μετά την έναρξη του αγγλόφωνου, με δίδακτρα, τμήματος, για σημαντική μείωση των ημερών και ωρών άσκηση καθώς και για σοβαρό περιορισμό αιθουσών θεωρητικής διδασκαλίας.
Η Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ σημειώνει πως «ο παράλληλος αποκλεισμός πρόσβασης σε αίθουσες διδασκαλίας για τα μόνα ΠΜΣ χωρίς δίδακτρα στο τμήμα ιατρικής ήδη δείχνει πως, αν δεν τούς σταματήσουμε, θα χειροτερέψει η ιδιοποίηση χώρων και διαδικασιών από τις ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο». Καλεί όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα του ΑΠΘ σε εγρήγορση και κινητοποιήσεις με στόχο την ανάπτυξη μαζικής αντίστασης για την προάσπιση τόσο της υγείας όσο και της παιδείας ως κοινωνικών δικαιωμάτων.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:
Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ προχωράει με ταχύτητα στο ΑΠΘ, η ηγεσία του οποίου έχει αναλάβει το ρόλο του «λαγού» σε πανελλαδικό επίπεδο. Ήδη η «πρωτοπόρα» εφαρμογή της στο τμήμα Ιατρικής επιτρέπει την πρώτη αποτίμηση των επιπτώσεών της.
Εντυπωσιάζει η πρόσφατη επιστολή φοιτητών και φοιτητριών του 5ου έτους Ιατρικής με την οποία επιβεβαιώνουν, δυστυχώς μέσα από την εμπειρία τους, ότι η λειτουργία του αγγλόφωνου προπτυχιακού προγράμματος με δίδακτρα έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές – και αναμενόμενες – επιπτώσεις.
Επισημαίνουν ότι η κλινική τους εκπαίδευση υποβαθμίστηκε μετά την έναρξη του αγγλόφωνου, με δίδακτρα, τμήματος. Υπήρξε πρώτα σημαντική μείωση των ημερών και ωρών άσκησης. Επίσης απαράδεκτες καταστάσεις – όπως υπερπληρώσεις αμφιθεάτρων – που προκλήθηκαν μετά τον σοβαρό περιορισμό αιθουσών θεωρητικής διδασκαλίας, που χρησιμοποιούνται από το αγγλόφωνο τμήμα κατά προτεραιότητα.
Αναλογίζονται τέλος πώς είναι δυνατόν δύο παράλληλα προγράμματα φοίτησης με διαφορετικούς τρόπους εισαγωγής (Πανελλαδικές εξετάσεις – Πλήρωση κριτηρίων και πληρωμή διδάκτρων), να οδηγούν σε ίδιο τίτλο σπουδών και σε ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα.
Ο παράλληλος αποκλεισμός πρόσβασης σε αίθουσες διδασκαλίας για τα μόνα ΠΜΣ χωρίς δίδακτρα στο τμήμα ιατρικής ήδη δείχνει πως, αν δεν τούς σταματήσουμε, θα χειροτερέψει η ιδιοποίηση χώρων και διαδικασιών από τις ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
Το μικρόβιο της ιδιωτικής κερδοσκοπίας διασπείρεται πλέον επικίνδυνα και μολύνει διαδικασίες, λειτουργίες και ανθρώπους. Σε ένα ΑΠΘ με τρομερές ελλείψεις σε προσωπικό που είναι κουρασμένο και συχνά φτωχοποιημένο, με περιορισμένες και παλαιωμένες υποδομές, το όραμα της ιδιωτικής κερδοσκοπίας κερδίζει έδαφος.
Όπως αναμενόταν, η επέκταση των λειτουργιών του ιδιωτικοποιημένου προγράμματος σπουδών υποβαθμίζει δραματικά την ποιότητα του δημόσιου προγράμματος σπουδών. Η διευρυνόμενη συμμετοχή διδασκόντων στο ιδιωτικοποιημένο πρόγραμμα οδηγεί στην ελάττωση των διατιθέμενων να διδάξουν στο δημόσιο πρόγραμμα σπουδών. Σε συνδυασμό με την επιδεινούμενη έλλειψη αμφιθεάτρων οδηγεί σε συνεχή υποβάθμιση του προγράμματος σπουδών.
Δεν αποτελεί πλέον αρρωστημένη φαντασίωση η δημιουργία ενός δυναμικού και κερδοφόρου τμήματος που θα αναπτυχθεί ως πολυδύναμο mall επιχειρήσεων υγείας στη θέση του στρατηγικά παραγωγικού, ερευνητικά και εκπαιδευτικά, αγροκτήματος, το οποίο όμως έχει την ατυχία να καταλαμβάνει τον χώρο ενός ιδιαίτερα κερδοφόρου «φιλέτου» γης.
Όσο δε για το δημόσιο πρόγραμμα σπουδών, αυτό θα μπορεί να λειτουργεί ως ένα πτωχοκομείο εκπαίδευσης με κλινική άσκηση σε ένα αντίστοιχο πτωχοκομείο περίθαλψης. Αν συνεχιστεί η ίδια εξέλιξη, ο ελληνικός λαός δεν θα έχει πλέον, στο ορατό μέλλον, τους γιατρούς που χρειάζεται. Αυτοί δεν θα έχουν παραχθεί, κι εκείνοι οι λίγοι που θα έχουν παραχθεί θα φροντίζουν αποκλειστικά τους εύπορους.
Η ζοφερή αυτή προοπτική πρέπει να ανατραπεί το γρηγορότερο δυνατό. Αφορά τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Ως Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ ΠΑΜΑΚ καλούμε όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα του ΑΠΘ σε εγρήγορση και κινητοποιήσεις με στόχο την ανάπτυξη μαζικής αντίστασης για την προάσπιση τόσο της υγείας όσο και της παιδείας ως κοινωνικών δικαιωμάτων.
