Ταχυδρομική επιταγή με λίγες γραμμένες λέξεις, από μία μητέρα στον γιο της που βρίσκεται στη φυλακή.
«Σ’ αγαπώ», «υπομονή», «που θα πάει, θ’ ανταμώσουμε κάποια στιγμή».
Γιατί όση κι αν είναι απόσταση, όσο ψηλά κι αν είναι τα τείχη που καμιά φορά χωρίζουν τους ανθρώπους, υπάρχουν μερικές λέξεις ζεστές σαν χάδι και δυνατές σαν γροθιά που πέφτει στο πρόσωπο κάθε καταπίεσης, κάθε μοναξιάς, κάθε φόβου.
Φωτογραφία πό τη σελίδα Ζητούμε την Άμεση Αποσυμφόρηση των φυλακών εν μέσω Πανδημίας Covid 19.
