Το έργο του Άρι Φόλμαν, “Βαλς με τον Μπασίρ” (2008) έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα animation όλων των εποχών. Πέρασαν αρκετά χρόνια κι αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης σε συνεργασία με τους Γιόνι Γκούντμαν και Λένα Γκούμπερμαν ανοίγουν το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (Άμστερνταμ υπό το καθεστώς των Ναζί κοντά στο 1940). Με μία σύγχρονη ματιά χρησιμοποιεί ως αφετηρία τις ιστορίες που προέκυψαν μέσα από τις επιστολές στη φανταστική φίλη Κίτι και φτάνει στο σήμερα και τους σύγχρονους πρόσφυγες.
Ένα κοριτσάκι εβραϊκής καταγωγής αντιλαμβάνεται από την πρώτη στιγμή πως κάτι δεν πηγαίνει καλά. Η περιπλάνηση στον κόσμο της δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπαίνουμε στην μηχανή του χρόνου και ταξιδεύουμε από το παρόν στο παρελθόν και πάλι πίσω. Οι άντρες μαζεύονται και αναχωρούν για τα στρατόπεδα “εργασίας”, τους περισσότερους απ΄αυτούς δε θα τους ξαναδούν ποτέ οι οικογένειές τους. Η μνήμη όμως πρέπει να μείνει ζωντανή, την ώρα που το φάντασμα ενός “φασισμού” προσαρμοσμένου στα μέτρα της εποχής πλανάται πάνω από τον κόσμο.
Η ταινία εκτός των άλλων αποτελεί μία ωδή στο ίδιο το σινεμά. “Απ΄όλες τις απαγορεύσεις, η χειρότερη είναι να μη σε αφήνουν να πας στον Κινηματογράφο”. Η Άννα Φρανκ και το Ημερολόγιο της έγιναν μύθος στο πέρασμα του χρόνου. Εδώ αναπτύσσονται συγκινητικοί διάλογοι, άμεσες στιχομυθίες που ενεργοποιούν τον θεατή και τον φέρνουν σε θέση πρωταγωνιστή. Η Κίτι παίρνει σάρκα κι οστά. Στο πλάι της ο Πίτερ. Η καταδίωξη είναι διαρκής. Ακόμα και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες η αγάπη πρέπει να νικήσει. Πώς φτάσαμε όμως μέχρι εδώ;
“Where is Anne Frank”? Το πνεύμα της Άννας Φρανκ ταξιδεύει από γενιά σε γενιά κι αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει ο Φόλμαν προς πάσα κατεύθυνση. Το προσφυγικό τίθεται στο επίκεντρο. “Η ψυχή ενός παιδιού αξίζει όσο μία ολόκληρη ζωή”. Η ιστορία γίνεται μάθημα. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει πολύ σκληρός. Συχνά μάλιστα στρέφεται απέναντι σε συνανθρώπους που σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το παιχνίδι που τους παίζει η μοίρα. Όλα αυτά έρχεται να μας θυμίσει αυτό το σπουδαίο animation στην αυγή του 2022.
Πρεμιέρα στις Κάννες, ταξίδι στον κόσμο και πλέον στις ελληνικές αίθουσες. Με μία νότα αισιοδοξίας υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά, με την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Μακάρι να ευαισθητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι και να κάνουν μέρος της καθημερινότητάς και του εαυτού τους την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και την κατανόηση. Αυτό θεωρώ πως είναι και το επιμύθιο του σπουδαίου εγχειρήματος που υπογράφει ο δημιουργός του “Βαλς με τον Μπασίρ”. Η ταινία της εβδομάδας.
