in

Πνευματικά δικαιώματα. Και η περίπτωση του Δημήτρη Ζερβουδάκη.

Πνευματικά δικαιώματα. Και η περίπτωση του Δημήτρη Ζερβουδάκη.

Ένα σχόλιο.

( ή Η «αλητεία»  ως συνήθης πρακτική και το δικαίωμά μας  να την διώξουμε…)

Του Γιάννη Τσολακίδη

Πριν λίγες μέρες ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της Θεσσαλονίκης, ένας τύπος λίγο ανένταχτος, λίγο … «γκρινιάρης»,  λίγο πάντα να τον ζητούν τα κυκλώματα επί έτη και έτη  κι αυτός να μένει απ’ έξω,  ο Δημήτρης Ζερβουδάκης ανάρτησε στη σελίδα φίλων που έχει στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «Facebook” :

«Ο ΚΛΕΨΑΣ…ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ!

Καλημέρα σε όλους!

Παρά την ρητή κατηγορηματική μου άρνηση και απαγόρευση να διασκευάσουν και να δισκογραφήσουν το τραγούδι μου “ΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ”, κάποιοι με περισσό θράσος το έκαναν ΕΡΗΜΗΝ μου!!!

Απαγορεύω την οποιαδήποτε ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ από τον εν λόγω “κύριο” (“τραγουδιστή”) καθώς και από την “εταιρία” με την οποία συνεργάζεται. Καταγγέλλω με όλη τη δύναμη του δίκιου μου την ΚΛΕΨΙΑ τους, λυπάμαι για το αισθητικό αποτέλεσμα που σας ταλαιπωρεί και σας υπόσχομαι ότι δεν θα το αφήσω έτσι!

Είναι η δεύτερη φορά που κάποιος σκυλεύει επάνω στην δουλειά μου προσπαθώντας να “ΑΡΠΑΞΕΙ”.

Τον λόγο έχει πλέον η δικαιοσύνη. Έχω ήδη προσφύγει σε δικηγόρο για την περιπέτεια και την ζημία στην οποία υποβάλλομαι.

Αναμείνατε για την συνέχεια!»

Ζήτησε τα αυτονόητα, για να καταλάβεις τι συμβαίνει σε ένα ακόμη χώρο δημιουργίας, φίλε μου, ο Ζερβουδάκης.  Δεν θα αναφέρω προσωπικές απόψεις, οφείλουμε όμως όλοι να ξέρουμε ότι ανάμεσα σε όσα άλλα καταστρέφονται από την πιο επιθετική συμπεριφορά του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που «γαμεί» ζωές και δημιουργία των ανθρώπων, όλο και κυνικότερα, όλο και πιο εκβιαστικά,  στο στόχαστρο βρίσκεται η πρωτογενής, ατόφια παραγωγή και του πολιτισμού.  Ζήτησε την αποδοχή της …άρνησής του να συμμετέχει στο καρναβάλι και το ξεπούλημα της αλήθειας του, της δημιουργίας του,  προς τον κάθε τυχάρπαστο, προσωρινό, «σταρ- κριθάρ», κακέκτυπη φωτοκόπια του μόλις προηγούμενου έτους …. «σταρ», που επιβάλλει για να κερδοσκοπεί παγκόσμια  η βιομηχανία του θεάματος- καλλιτεχνικού έργου.

Να υπενθυμίσω ότι:

«Πνευματικό δικαίωμα είναι το δικαίωμα που αποκτά κάποιος πάνω σε ένα πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα πχ μουσική, ποίημα, συγγραφικό έργο, σχέδιο, θεατρικό έργο, οπτικοακουστικό έργο, εικαστικό έργο είτε είναι γραπτό είτε προφορικό είτε αφορά την Τέχνη είτε την επιστήμη.

Πνευματική ιδιοκτησία είναι το σύνολο των εξουσιών που δίνει ο νόμος στον ιδιοκτήτη ενός πνευματικού έργου, να προστατεύσει, να διαχειριστεί και να αμειφθεί ακόμη από τρίτους, όταν αυτοί εκμεταλλεύονται την πνευματική του περιουσία

O νόμος  που προστατεύει την πνευματική ιδιοκτησία στην Ελλάδα είναι ο 2121/1993, «Περί Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας και Συγγενικών Δικαιωμάτων»

Ο νόμος είναι ιδιαίτερα αυστηρός, με όσους χρησιμοποιούν πνευματικά έργα χωρίς την άδεια του δημιουργού τους, διαπράττουν το αδίκημα της κλοπής της πνευματικής ιδιοκτησίας, αδίκημα το οποίο τιμωρείται με ποινές φυλάκισης τουλάχιστον από 1 έως 2 χρόνια, στη δε περίπτωση της «μουσικής πειρατείας», (των ηχογραφημάτων που παράγονται και διακινούνται παράνομα), φθάνει και τα 10 χρόνια κάθειρξη, εάν γίνεται κατ΄ επάγγελμα, καθώς και με χρηματικές ποινές και αποζημιώσεις.»

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Έτσι μου ‘ρχεται να ψηφίσω Τσίπρα

Περί Ε.Ε. και «ευρωπαϊσμού». Toυ Χρήστου Λάσκου