Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε ο εκβιασμός (γιατί περί αυτού, και μόνο αυτού πρόκειται), μία σκέψη τρυπάει βασανιστικά το μυαλό μου: Πώς θα φράξουμε τον βόθρο, πώς θα σταματήσει ο οχετός του «Ζούγκλα», πώς θα ορθώσουμε τείχος απέναντι στον μαφιόζο. Δεν χρειάζεται να πω πολλά για την ουσία του πράγματος, μόνο λίγα εισαγωγικά (από όσα διάβασα, ξεχωρίζω τα άρθρα του Αντρέα Πετρουλάκη, της Φωτεινής Λαμπρίδη και το λίγο παλιότερο της Ευγενίας Λουπάκη.
1. Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια καθαρή υπόθεση εκβιασμού. Εκβιασμού ενός πολιτικού προσώπου, εκβιασμού ενός πολιτικού κόμματος, που δηλητηριάζει όμως όλο τον πολιτικό χώρο. Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με υπέρβαση ορίων ούτε με σκληρή αντιπαράθεση ούτε απλώς με σκανδαλοθηρία. Αν ο τύπος ήταν απλώς κίτρινος ή κατακίτρινος θα έβγαζε το βίντεο από την πρώτη μέρα. Η υποκλοπή ιδιωτικών σκηνών, η (προφανώς) αγορά του βίντεο, το σούρσιμο της υπόθεσης, οι απειλές, οι νουθεσίες προς ΣΥΡΙΖΑ κλπ. είναι τακτικές των μαφιόζων, του υποκόσμου και του παρακράτους. Έχει σημασία, για να ξέρουμε για ποιο πράμα μιλάμε.
2. Γράφτηκε κατά κόρον ότι ο Τριανταφυλλόπουλος είναι κοινός εκβιαστής, και όχι δημοσιογράφος. Δυστυχώς, το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι είναι δημοσιογράφος (σε όσα εισαγωγικά κι αν βάλουμε τη λέξη): είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, κάνει εκπομπές, συνομιλεί με δημόσια πρόσωπα, ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις πάνω του· ως δημοσιογράφος τα κάνει όλα αυτά. Αν εξέπεμπε από τον νεροχύτη του σπιτιού του, αν βάσταγε απλώς ένα βαλιτσάκι γεμάτο βίντεο και γύρναγε πουλώντας την πραμάτεια του, το πρόβλημα θα ήταν πολύ διαφορετικό.
3. Ως γνωστόν, δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι. Ο «Μάκης» παραμονή των ευρωεκλογών άρχισε να ξερνάει απειλές, μιλώντας για τον «νεαρό πολιτικό κλπ. κλπ.». Πριν αλέκτωρ λαλήσαι, λάλησε ο Κασιδιάρης από το webtvτης Χρυσής Αυγής, αποκαλύπτοντας τον πολιτικό. Ας μην περάσει απαρατήρητη η συμπόρευση.
4. Ο «Μάκης» είναι φασίστας με όλη τη σημασία της λέξης. Όχι μόνο λόγω της συμπόρευσης με τον Κασιδιάρη, αλλά επειδή το να υποκλέπτεις στιγμές του προσωπικού (και δη σεξουαλικού) βίου, και μ’ αυτές να εκβιάζεις και να κάνεις καριέρα είναι η ουσία του φασισμού. Διαβάστε τον συγκλονιστικό φάκελο «Μάκης Τριανταφυλλόπουλος» του «Ιού»: ένας ποταμός εκβιασμών, διαπόμπευσης (Κορκολής, Ασλάνης), συκοφάντησης (Κατερίνα Μάτσα), πλαστών στοιχείων, υποκλοπών, αποκαλύψεων για μητροπολίτες που χορεύουν με τάνγκα… Μ’ αυτά το δεδομένα, μοιάζει παντελώς αδιάφορο αν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι «αντιμνημονιακός», αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση ή μιλάει υπέρ του «λαού». Όλα αυτά είναι η φλούδα, είναι φούμαρα. Είναι, πέρα ως πέρα, φασίστας και εκβιαστής.
Τι κάνουμε λοιπόν; Ξεκινάω από το τι δεν πρέπει να κάνουμε.
Δεν πρέπει να σιωπήσουμε, πρώτα απ’ όλα. Το θέμα είναι σιχαμερό, οδυνηρό, άθλιο, η ενασχόληση μαζί του βαριά. Η απώθησή του λοιπόν είναι κατανοητή, αλλά και ολέθρια: όσο δεν κάνουμε κάτι, θα τον ξαναβρούμε μπροστά μας σε έναν, δύο, τέσσερις μήνες. Το θηρίον δεν πρόκειται ούτε να αυτομαστιγωθεί ούτε να δαγκώσει το ίδιο την ουρά του.
Έπειτα, δεν πρέπει να βουλιάξουμε στην γκρίνια: «Ναι, τώρα το θυμηθήκαμε, γιατί δεν είχε γίνει κάτι μέχρι τώρα;». «Ναι, αλλά στελέχη της Αριστεράς πήγαιναν στις εκπομπές…;». «Ναι, ο τάδε καταδίκασε τώρα, αλλά είπε και δυο κοτσάνες». Ασφαλώς πρέπει να σταθούμε κριτικά, και ο καθείς στον εαυτό του πρώτα (έχουμε όλοι καμπούρες στην πλάτη μας· λ.χ. η παρουσία στελεχών της Αριστεράς στη «Ζούγκλα» είναι όνειδος), αλλά αυτό ας μη σταθεί τροχοπέδη. Τώρα είναι η στιγμή, τώρα πρέπει να δράσουμε. Κι αν δεν δράσαμε στο παρελθόν, αυτό ας μην μας καθηλώνει, αλλά ας μας δώσει περισσότερη ορμή. Τι να κάνουμε λοιπόν;
Πρώτον, να αξιολογήσουμε το θέμα ως ύψιστης πολιτικής προτεραιότητας. Αυτό σημαίνει ενέργειες ατομικές και συλλογικές, συμμαχίες, δράσεις όπου και όπως μπορούμε. Με ένα βασικό κριτήριο και στόχο: Πώς θα βουλώσουμε τον βόθρο, πώς θα τελειώσουμε με τον εκβιαστή.
Δεύτερον, να εξαντλήσουμε κάθε έννομο μέσο, κάθε θεσμική δυνατότητα, είτε αυτή λέγεται δικαιοσύνη είτε ΕΡΣ είτε ΕΣΗΕΑ. Δεν μπορεί ο Τριανταφυλλόπουλος να μείνει ατιμώρητος για όλο αυτό το αίσχος. Κι επειδή οι εισαγγελείς δυστυχώς δεν δείχνουν να συγκινούνται, πρέπει να βρούμε τρόπους να τους πιέσουμε.
Τρίτον, μια γενικευμένη εκστρατεία απονομιμοποίησης, με πρώτο βήμα το εμπάργκο. Τη στιγμή που υπάρχει εμπάργκο στον Πρετεντέρη, δεν είναι νοητό να πηγαίνουμε στη Ζούγκλα. Όχι μόνο συριζαίοι και ανταρσαίοι κουκουέδες και δημαρίτες, αλλά κανένας αξιοπρεπής άνθρωπος, σ’ όποια (πολιτική) φυλή κι αν ανήκει, σ’ όποιον θεό κι αν πιστεύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρει αμέσως απόφαση για τα στελέχη του, και πρέπει να διακινούμε το αίτημα ευρύτερα· κι όποιον τυχόν πάει να τον ξεμπροστιάσουμε.
Μας φαίνονται όλα αυτά λίγα ή ισχνά; Μπορεί. Πάντως, παρότι η αίσθηση της αδυναμίας μας δεν είναι παράλογη (θα ιδρώσει άραγε το αυτί του μαφιόζου από υπογραφές και Ραδιοτηλεοπτικά Συμβούλια και συγκεντρώσεις;), είναι εντελώς λανθασμένη η αίσθηση της δικής του παντοδυναμίας. Ο «Μάκης» είναι ισχυρός και λόγω της απραξίας, της ανοχής, αλλά και της στήριξής μας (διά της συμμετοχής στις εκπομπές του). Και σίγουρα, καθώς εκπέμπει από ένα κανάλι και απευθύνεται εκ των πραγμάτων στην κοινωνία, δεν τον αφήνουν αδιάφορο οι διαμαρτυρίες. Και ακόμα λιγότερο τους συνομιλητές του και τα μέσα που τον φιλοξενούν. Ας μην υποτιμάμε, τέλος, τη δύναμη των θεσμών, όσο κι αν είναι απαξιωμένοι, όσο δειλά κι αν δρουν· όχι από θεσμολαγνία, αλλά επειδή «ο Μάκης» (όπως και ο Τράγκας και η Χρυσή Αυγή), όλοι αυτοί οι Μεγάλοι Αντισυστημικοί, τρέφονται από τη σχέση τους με το κράτος, το παρακράτος και την εξουσία, από τη θεσμική αδράνεια.
Για όσους επιμείνουν, ακόμα ότι όλα αυτά είναι πράξεις ανίσχυρες μπροστά στη ζούγκλα θα πω: Σύμφωνοι, ας βρούμε όμως τις ισχυρές. Όταν ο κατακλυσμός έχει φτάσει σπίτι μας, δεν αρκεί να εξηγούμε γιατί είναι αναποτελεσματικά τα μέσα διάσωσης. Πρέπει να επινοήσουμε άλλα, επειγόντως. Αλλιώς, όσα δίκια κι αν έχουμε, θα πνιγούμε.
ΥΓ. Σεβασμός μεγάλος και αλληλεγγύη αμέριστη στον Γαβριήλ. Παρά την πρέσα που υπέστη από τους άθλιους, πρέπει να είναι υπερήφανος για τη στάση και την αξιοπρέπειά του: γιατί αυτή ακριβώς η στάση μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους του τέρατος.