Περιστατικό πρώτο: Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας επέστρεψε στον EFSF 1,2 δισ. ευρώ, τα οποία θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση για να καλύψει ανάγκες ζωτικής σημασίας, μεταξύ των οποίων και η καταβολή μισθών και συντάξεων. Η επικεφαλής του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίδη ρωτήθηκε για το θέμα και απάντησε περίπου σαν τον πρόεδρο του Εδεσσαϊκού: Δεν ξέρω αν έπρεπε να τα στείλουμε, μας είπαν να τα στείλουμε, εμείς όμως τα στείλαμε και μετά τα ζητήσαμε πίσω και μας είπαν θα δούμε αν έπρεπε να τα στείλετε. Ανάθεμα κι αν κατάλαβα. Δηλαδή κατάλαβα ότι το 1,2 δισ., αντί να μείνει στα δημόσια ταμεία, έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και μοχλός πίεσης για να πάρει η κυβέρνηση σκληρά μέτρα.
Περιστατικό δεύτερο: Πολίτες προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της συμφωνίας που υπέγραψαν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος με την Siemens. Αυτήν την υπέροχη συμφωνία, όπου η γερμανική εταιρεία δίνει 90 εκατομμύρια σε ΜΚΟ, για το σκάνδαλο που κόστισε στο Ελληνικό Δημόσιο 2 δισ. ευρώ. Το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσώπησε στο ΣτΕ ο πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Αναστάσιος Μπάνος, ο οποίος υπερασπίσθηκε τη συμφωνία του Σαμαρά και του Βενιζέλου, χωρίς να ρωτήσει τη σημερινή ηγεσία του ΥΠΟΙΚ, που αμφισβητεί τη συμφωνία. Να σημειωθεί ότι το θέμα της Siemens είχε τεθεί από τον πρωθυπουργό στη συνάντησή του με την κ. Μέρκελ. Να σημειωθεί επίσης ότι ο κ. Μπάνος ήταν σύμβουλος της προηγούμενης κυβέρνησης και είχε γνωμοδοτήσει υπέρ του μαύρου στην ΕΡΤ.
Περιστατικό τρίτο: Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μίλησε στο London School of Economics και είπε τα εξής: «Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει μια μοναδική ευκαιρία να εφαρμόσει τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η πλήρης εφαρμογή των συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων και η ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης είναι προαπαιτούμενα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας». Λες και μιλούσε ο Σόιμπλε, δηλαδή.
Περιστατικό τέταρτο: Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε συνέντευξη Τύπου για να αποκαλύψει τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, που ήταν αναρτημένη ήδη στο Διαδίκτυο. Μετά την αποκάλυψη, ο Σαμαράς ζήτησε να εφαρμοστεί κατά γράμμα το παλαιό Μνημόνιο που είχε υπογράψει μαζί με τον Βενιζέλο. Το ίδιο ακριβώς ζήτησε και ο Βενιζέλος. Το ίδιο ακριβώς ζήτησε και ο Σόιμπλε.
ΥΓ.: Πέμπτη φάλαγγα ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα προπαγάνδα επ΄ ωφελεία του εχθρού. Αυτή η προπαγάνδα μπορεί να είναι εγχώριος (εσωτερική) ή να προέρχεται απευθείας εκ του εχθρού (εξωτερική). Επίσης, εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, με οτιδήποτε μέσο μπορεί να υπονομεύσει το φρόνημα ή και την ικανότητα των αμυνομένων, ήτοι από δολιοφθορά μέχρι απλή διασπορά ψευδών ειδήσεων, π.χ. ραδιοφωνικές ανακοινώσεις ή έντυπες προτροπές (φέιγ – βολάν).
Πηγή: Αυγή