Στην πλατεία Βουδ, στο Σχολικό Συγκρότημα «Τεμπονέρας», στα Ψηλά Αλώνια της Πάτρας, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα της Κυριακής 9 Γενάρη, ξεκίνησε η συγκέντρωση μνήμης για τα 31 χρόνια από τη στυγνή δολοφονία του καθηγητή, Νίκου Τεμπονέρα, από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Γιάννη Καλαμπόκα, ο οποίος δολοφόνησε τον καθηγητή χτυπώντας στο κεφάλι με λοστάρι. Πλήθος κόσμου, εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές και συναγωνιστές του Νίκου Τεμπονέρα, εκπρόσωποι παρατάξεων, φορέων της Πάτρας, δίνουν το «παρών» τιμώντας τη μνήμη του, 31 χρόνια μετά τη δολοφονία του.
Να υπενθυμίσουμε ότι τότε, την περίοδο 1990-1991, στα σχολεία υπήρχε αγωνιστικό κλίμα και η κοινωνία έβραζε υπόκωφα. Είχαν προηγηθεί καταλήψεις εργοστασίων, συντονισμοί εργαζομένων, συντονιστικά μαθητικών και φοιτητικών καταλήψεων ενάντια στην κυβέρνηση του πατρός, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, και στη βίαιη, νεοφιλελεύθερη πολιτική της σε παιδεία, υγεία και εργασία. Οι μαθητές του κινήματος 1990-1991 άναψαν τη σπίθα του αγώνα και οι μαθητικές καταλήψεις, παρά την πολιτική απόφαση να σταματήσουν με κάθε τρόπο, όχι μόνο δε σταματούσαν, αλλά γενικεύονταν. Το μοιραίο βράδυ της 8ης προς 9η Ιανουαρίου 1991, ο εκπαιδευτικός και αγωνιστής, Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονήθηκε, υπερασπίζοντας με την ίδια του τη ζωή τη Δημοκρατία, τους μαθητές και το δικαίωμά τους στον αγώνα, στην ελευθερία, στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, το τετράπτυχο: Αγώνας, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη και Ανιδιοτέλεια. Η πολιτική ευθύνη της στυγερής δολοφονίας του ανήκει στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και στον υπουργό Παιδείας, Βασίλη Κοντογιαννόπουλο. Τα χέρια του δολοφόνου Καλαμπόκα και της ομάδας κρούσης της ΟΝΝΕΔ – που οργανωμένα κινήθηκαν για να σκοτώσουν – οπλίστηκαν από μίσος απέναντι στους αγώνες του λαού και της νεολαίας.
Καλέσματα, για τη σημερινή εκδήλωση μνήμης, έχουν απηύθυναν, μεταξύ άλλων:
▬ το ΜΕΤΑ, το οποίο σημειώνει: Και τότε και σήμερα, 31 χρόνια μετά, έχουμε απέναντί μας μια κυβέρνηση, η οποία μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο, βάζει ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση με σκοπό να οικοδομήσει ένα σχολείο για τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς, και όχι ένα σχολείο για τις ανάγκες της κοινωνίας, που θα διαμορφώνει πολίτες οι οποίοι θα συμμετέχουν στις κοινωνικές διεργασίες και θα παλεύουν για μια καλύτερη ζωή. Και τότε και σήμερα, 31 χρόνια μετά, αντιμετωπίζουμε μια κυβέρνηση, η οποία πλήττει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών που προέρχονται από τις λαϊκές οικογένειες και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, αλλά και όλου του κόσμου της εργασίας.
Σήμερα, 31 χρόνια μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον υιό, Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δεν ορρωδεί προ ουδενός: Υλοποιεί μια ακραία πολιτική, αντιλαϊκή και βάρβαρη, με αστυνομοκρατία και καταστολή, που συνθλίβει εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα, όσα καταφέραμε να περισώσουμε με αγώνες τα 10 χρόνια των μνημονίων. Με πρόσχημα την πανδημία, αντί να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας του λαού, τη χρησιμοποιεί ως «όπλο» για να περιορίσει δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, επιτίθεται στην απεργία, βγάζοντάς την κυριολεκτικά στην παρανομία (χαρακτηριστικά παραδείγματα η Απεργία – Αποχή των εκπαιδευτικών από την «αξιολόγηση» και η 48ωρη απεργία των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, τις οποίες έβγαλε παράνομες), και επιχειρεί να εφαρμόσει το αντεργατικό τερατούργημα – νόμο Χατζηδάκη, στο οποίο το εργατικό – λαϊκό κίνημα αντιτάχθηκε, και, πλέον, μέσα από τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, παλεύει για να ακυρωθεί και να καταργηθεί στην πράξη.
Σήμερα, 31 χρόνια μετά, όπου η κυρίαρχη πολιτική που εφαρμόζεται βυθίζεται όλο και περισσότερο στη σήψη, στη διαφθορά και στην παρακμή, οφείλουμε, σε πείσμα των καιρών και των καιροσκόπων, να κρατάμε σταθερά το νήμα των αξιών που υπεράσπισε ο Νίκος Τεμπονέρας με τη θυσία του και να συνεχίσουμε στο δρόμο του δικού του αγώνα. Είναι οι αγώνες του σήμερα, μέσα από τους οποίους εξακολουθεί να ΖΕΙ ο Νίκος Τεμπονέρας και μέσα από τους οποίους εξακολουθεί να εμπνέει χιλιάδες νέους, μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους, ανέργους στις πορείες, στις διαδηλώσεις, στα αγωνιστικά προσκλητήρια, καθώς στέκει περήφανα δίπλα στο Σωτήρη Πέτρουλα και στο Γρηγόρη Λαμπράκη, θυμίζοντας σε όλους μας το χρέος του αγώνα για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, της υγειονομικής και κοινωνικής καταστροφής, των χιλιάδων νεκρών συμπολιτών μας από την πανδημία αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που ζουν σε οικονομική απόγνωση, ο κόσμος της δουλειάς δεν μπορεί να μένει απαθής και φοβισμένος. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά ο αγώνας για την ανατροπή αυτών των πολιτικών που κατασπαράσσουν τη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
▬ και η ΑΡΕΝ, η οποία υπογραμμίζει: Συμπληρώνονται 31 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Ο λαός βρίσκεται στη δίνη της αντιδραστικής ολομέτωπης επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ. Δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία για να επιβάλει με σκληρούς αντιδημοκρατικούς νόμους αντιλαϊκές πολιτικές, και να τσακίσει όσα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα απέμειναν. Μπροστά στα δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και τους θανάτους επιλέγει να εγκαταλείψει τη Δημόσια Υγεία. Συνεχίζει να χτυπά τη Δημόσια Παιδεία με την πολιτική της πάγιας λιτότητας και των περικοπών. Με συνεχείς νόμους που επιβάλλουν την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπ/κων, με σκοπό την κατηγοριοποίηση των σχολείων, για να λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς. Χτυπά τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών βάζοντας τα σε μια ατέρμονη διαδικασία εξετάσεων και στείρας γνώσης, απορρίπτοντας τα κατά χιλιάδες από το υπάρχον σχολείο, αλλά και τα ΑΕΙ.
Οι μέρες που ζούμε και οι αναμετρήσεις που έρχονται στην εκπαίδευση και την κοινωνία, φέρνουν στο μυαλό τον Νίκο Τεμπονέρα μέσα από τη φωτογραφία που έχει γίνει κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του λαού, χαμογελαστό στην τάξη μπροστά από τους μαθηματικούς τύπους που δίδαξε. Μια μορφή με ανθρωπιά και αυτοπεποίθηση, δεμένη με την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και του μορφωτικού αγαθού.
Είναι παρών στην αγωνιστική μνήμη ενάντια στη λήθη της εξουσίας, πηγή έμπνευσης και περηφάνιας για τη μαχόμενη εκπαίδευση και το λαϊκό κίνημα. Αλλά και μάθημα ιστορίας, σκληρό και ανεξίτηλο μαζί, που τονίζει ότι κανένα δικαίωμα δεν ήρθε από τον ουρανό, αλλά κατακτήθηκε με ασυμβίβαστους αγώνες, και έναν πολιτισμό που σηκώνει τους ανθρώπους από τη λάσπη και τη μικροπρέπεια του ατομισμού. Ασυμβίβαστους αγώνες που συγκρούστηκαν με την αλαζονεία της εξουσίας, και τη λογική του μικρότερου κακού.
Οι εργαζόμενοι και η νέα γενιά σήμερα, εμπνεόμενοι από τον Νίκο Τεμπονέρα λένε ένα μεγάλο ΟΧΙ στη δυστοπία στην οποία τους καλεί να ζήσουν η δολοφονική νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης. Λένε ΟΧΙ στη φτώχεια, την ακρίβεια, την περιστολή των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών. Το σύνθημα «Ψωμί παιδεία υγεία ελευθερία» και οι αγώνες στην efood και την COSCO δείχνουν ότι ο Νίκος Τεμπονέρας έδωσε τη σκυτάλη που είχε πάρει από τον Πέτρουλα και τον Λαμπράκη, στη νέα γενιά. Ο αγώνας συνεχίζεται…
Πηγή:ergasianet.gr
