Η ΔΗΜ.ΑΡ. λειτουργεί παρασιτικά προς το ΠΑΣΟΚ και επιχειρεί να κλέψει ιδέες και στελέχη από ‘δω κι από ‘κει, είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος δημοσίως και διακαναλικώς. Δεν παρέλειψε μάλιστα να μας ενημερώσει ότι «πολιτικό ήθος σημαίνει έχω σταθερότητα, θάρρος, αναλαμβάνω ρόλο και κόστος και δεν είναι οι υποκρισίες, τα καλά λόγια, οι γλυκές συμπεριφορές». Με αποτέλεσμα να του απαντήσει ο Φώτης Κουβέλης ότι δεν έχει πολιτικό πολιτισμό.
Να μιλάει κανείς για πολιτικό πολιτισμό με τον Βενιζέλο είναι σαν να μιλάει για το μαρξισμό με τον Παναγιώταρο. Και μπορεί ένας χαιρέκακος να σκεφτεί για τη ΔΗΜ.ΑΡ.: Καλά να πάθετε. Γιατί παραγίνατε φίλοι με τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ του, συγκυβερνήσατε με τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ του, γίνατε για κάποιο διάστημα κώλος και βρακί με τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ του. Για τη δημιουργία μιας νέας Κεντροαριστεράς και μπλα, μπλα, μπλα. Και όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Από την άλλη όμως, να ανεβαίνει στα κεραμίδια ο Βενιζέλος στιγματίζοντας τον παρασιτισμό; Όταν το μισό εναπομείναν ΠΑΣΟΚ τον κατηγορεί ότι παρασιτεί εις βάρος της ιστορίας, των ανθρώπων και της διαδρομής του ίδιου του κόμματός του; Εις βάρος της κατακαημένης Κεντροαριστεράς; Και εις βάρος της χώρας από μια άποψη, γιατί οι πάντες ξέρουν ότι αυτή τη στιγμή απομυζά για να κρατά ζωντανή τη συμμετοχή του στην εξουσία, ό,τι απέμεινε από την Ελλάδα που έχουν γονατίσει μαζί με τη Ν.Δ. του Σαμαρά;
Βενιζέλος είναι αυτός, θα πείτε -έχει από καιρό ξεπεράσει όχι μόνο το μέτρο, αλλά και το χιλιόμετρο σε όσα λέει και κάνει. Δείχνει όμως κάποια τρικυμία εν κρανίω, όταν ως ΠΑΣΟΚ μιλάει για παρασιτισμό. Γιατί το ΠΑΣΟΚ σε όλη τη διαδρομή του οικειοποιήθηκε ό,τι μπορούσε κι ό,τι το βόλευε από την Αριστερά. Και ιδέες και στελέχη και πολιτικές και συνθήματα. Τηλεφωνικό κατάλογο γράφεις μ’ αυτά. Και αν βαφτίσεις το φαινόμενο παρασιτισμό -που είναι κολοσσιαία ανοησία-, τότε ο Βενιζέλος είναι πρόεδρος στο μεγαλύτερο κόμμα-παράσιτο των τελευταίων δεκαετιών.
Έχει όμως και κάτι το εύχαρες αυτό το ξέσπασμα περί παρασιτισμού. Γιατί στους αριστερούς που έχουν καεί από τις κεντροαριστερές επελάσεις του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι η εκδίκηση είναι ένα παράσιτο που τρώγεται κρύο…
Πηγή: Αυγή