Για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, Πέμπτη 21 Μαρτίου
Είπες: “-Τίποτε δεν θα είναι το ίδιο.”
Κι αμέσως άρχισε να βρέχει,
ανάμεσα στις κοκκινόμαυρες σημαίες
και στις πλαστικές ασπίδες απώθησης τους.
Κι αυτή η βροχή αντί να διαλύει,
ένωνε τις εκατέρωθεν απελπισίες.
Λίγα σκαλιά πιο πέρα
ένας νέος ηθοποιός διάβαζε το ποίημα
ενός δασκάλου από την Συρία
κι έφεγγε κάθε μορφή αντίστασης στο ακροατήριο.
Ναι τίποτε δεν θα είναι το ίδιο.
Γιατί τώρα ξέρουμε ποιος θα νικήσει
σε αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο.
Όταν στις υποσχέσεις
για ασφάλεια, χρήματα και ευημερία,
απαντούν οι νέοι με ποιήματα
χωρίς φόβο
η Ελπίδα ντύνεται Άνοιξη
και κατά μέτωπον επιτίθεται
στις ολόμαυρες ράχες του σήμερα
φτιάχνοντας πολύχρωμο Μέλλον
εξορίζοντας όσους επιμένουν στην αχρωματοψία τους
στην ανυπαρξία που πάντα θ’ ανήκουν.
Τέλλος Φίλης