«Η Ελληνικός Χρυσός εκθέτει τον τόπο μας σε ανυπολόγιστους κινδύνους, με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος της. Όταν συμβεί το κακό, δεν θα είναι ατύχημα και δεν θα είναι “η μανία της φύσης”» δηλώνει η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού αναφέροντας ότι τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων κατέδειξαν, με τον πιο εμφατικό τρόπο, τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχουν οι ανθρώπινες επεμβάσεις στη ροή του νερού, ειδικά όταν συνδυαστούν με τις ακραίες βροχοπτώσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
Υπενθυμίζει ότι στη βορειοανατολική Χαλκιδική, σε μια συνολική έκταση 265.000 στρεμμάτων, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα φαραωνικό έργο εξόρυξης από την Eldorado Gold – Eλληνικός Χρυσός. To έργο περιλαμβάνει εκτεταμένες επεμβάσεις στα υδατικά συστήματα της περιοχής, μαζικές αποστραγγίσεις των ορεινών όγκων και εκτροπές ρεμάτων, σε μια περιοχή γνωστή για την πλημμυρική της επικινδυνότητα.
Στις Σκουριές, στο όρος Κάκκαβος, 3.500 στρέμματα μοναδικού δάσους θα αφανιστούν για να γίνει η ανοιχτή εξόρυξη μεταλλεύματος, ενώ το ρέμα του Λάκκου Καρατζά “απλά” θα καταργηθεί για να δώσει τη θέση του σε χώρο απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων.
Η επιτροπή αγώνα σημειώνει ότι το δάσος συγκρατεί το χώμα και το νερό και προστατεύει τα χωριά και το φυσικό περιβάλλον των χαμηλότερων περιοχών και υπενθυμίζει γεγονότα από το παρελθόν που κροούν τον κώδωνα του κινδύνου για το τι μπορεί να συμβεί σε αντίστοιχα καιρικά φαινόμενα στην Χαλκιδική.
Συγκεκριμένα όπως υπενθυμίζει «τον Οκτώβρη του 2000, πριν ακόμα ξεκινήσει η κατασκευή του μεταλλείου των Σκουριών, το ρέμα της Μεγάλης Παναγιάς που κατεβαίνει από τις Σκουριές, ξεχύθηκε ορμητικό και έπνιξε το χωριό, μετά από μια ακραία ως προς το πόσο ραγδαία εξελίχθηκε καταιγίδα. Το ημερήσιο ύψος βροχής των 380 χιλιοστών της 8-10-2000, με το περισσότερο νερό να πέφτει μέσα σε δύο ώρες, ήταν από τα μεγαλύτερα της προ-Daniel εποχής. Οι επιστήμονες τότε μιλούσαν για βροχόπτωση επιπέδου Μπαγκλαντές και έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει άγαλμα στο δάσος, γιατί αυτό έσωσε τη Μ. Παναγιά.
Μια δεκαετία αργότερα, το Φεβρουάριο 2010 το Στρατώνι θάφτηκε κάτω από τόνους λάσπης και φερτών υλικών από ένα μικρό ρέμα, το ρέμα της Αργυρώς. Σήμερα, ακριβώς επάνω από το Στρατώνι βρίσκεται άλλο ένα υψηλής επικινδυνότητας έργο της Ελληνικός Χρυσός. Ο χώρος απόθεσης αποβλήτων του Κοκκινόλακκα, κατασκευασμένος μέσα στην κοίτη του εκτραπέντος ρέματος Κοκκινόλακκα, ακριβώς επάνω σε σεισμικό ρήγμα και σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Η ίδια η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας παραδέχεται ότι στο σχεδιασμό του έργου έχουν υποεκτιμηθεί τα ύψη βροχής και αναγνωρίζει ως σοβαρό κίνδυνο την υπερπήδηση των αναχωμάτων από τα νερά και την ενδεχόμενη κατάρρευσή τους!
Η δε Ολυμπιάδα από το 2000 και μετά, πνίγεται κάθε τρεις και λίγο (πιο πρόσφατα, το Νοέμβριο του 2019). Είτε από το ρέμα Μπασδέκη που έχει εκτρέψει η Ελληνικός Χρυσός ή από το ρέμα του Μαυρόλακκα που επίσης διέρχεται μέσα από τις εγκαταστάσεις της, με υπαρκτό τον κίνδυνο να παρασύρει τοξικές ουσίες κάθε φορά που πλημμυρίζει».
Τ«ο νερό ξαναβρίσκει το δρόμο του και την παλιά του κοίτη και το είδαμε να επαναλαμβάνεται με τραγικά αποτελέσματα το τελευταίο διάστημα. Πόσο να αντέξουν σε ένα ακραίο φαινόμενο τα έργα εκτροπής της Ελληνικός Χρυσός, πόσο να αντέξουν τα αναχώματα και να μην αδειάσουν εκατομμύρια τόνους μεταλλευτικών αποβλήτων στα ρέματα και στη θάλασσα;» διερωτάται τονίζοντας ότι η εταιρεία εκθέτει τον τόπο μας σε ανυπολόγιστους κινδύνους, με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος της. «Όταν συμβεί το κακό, δεν θα είναι ατύχημα και δεν θα είναι “η μανία της φύσης”. Εγκληματική ενέργεια θα είναι».
Γι’ αυτό και τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού παλεύουν:
– ενάντια στην εξόρυξη χρυσού/χαλκού στις Σκουριές αλλά και συνολικά στη μεταλλευτική δραστηριότητα.
– να αποκατασταθεί η περιοχή στην φυσική της μορφή και να αποχαρακτηριστεί από μεταλλευτική.
«Συνεχίζουμε τον αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον» καταλήγει.
Δείτε το βίντεο του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων- antigoldgr.gr με στιγμιότυπα από όσα συνέβησαν στις βροχοπτώσεις στην Μ. Παναγιά και το Στρατώνι το 2000 και το 2010.
