Ας είμαστε καλοπροαίρετοι κι ας δεχθούμε ότι με την ατάκα “όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει”, ο κ. Πέτσας δεν εννοούσε ότι όποιος δεν έχει λεφτά να (ξανα)αλλάξει τη θέρμανση από αέριο σε πετρέλαιο ας πεθάνει από το κρύο. Ας υποθέσουμε ήταν ένα σχήμα λόγου για να δείξει ότι η κοινωνία και οι πολίτες πρέπει να προσαρμόζονται στις συνθήκες και ότι όποιος αδυνατεί να προσαρμοστεί χάνει στον αγώνα της επιβίωσης. Ότι χρησιμοποίησε δηλαδή μια μεταφορά του δαρβινισμού, για να μας δείξει έτσι τον ρεαλισμό του και τη μόρφωσή του.
Μιας λοιπόν που μπήκε στα χωράφια μας, να του πούμε ότι αυτό το σχήμα αυτό δεν είναι καν δαρβινισμός. Η έννοια-κλειδί στον δαρβινισμό δεν είναι ο θάνατος, είναι η εξέλιξη. Αυτό που απέδειξε ο Δαρβίνος, και πάνω σε αυτή την απόδειξη στερεώθηκε μια ολόκληρη νέα επιστήμη, είναι ότι όποιος δεν προσαρμόζεται, αλλάζει. Και δεύτερο, ότι σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, κανείς δεν μπορεί να θεωρείται προσαρμοσμένος.
Ο υποτιθέμενος δαρβινισμός του κ. Πέτσα θεωρεί τις συνθήκες (πχ την τιμή του αερίου, τα κέρδη των εταιριών, τους φόρους κοκ) σταθερές και μας καλεί να προσαρμοστούμε σε αυτές. Ο δαρβινισμός μας έδειξε αντίθετα ότι τίποτα δεν είναι σταθερό: ότι οι ίδιοι οι οργανισμοί, μέσα από τη δική τους αλλαγή, αλλάζουν συνέχεια το περιβάλλον τους, τις συνθήκες της ύπαρξής τους.
Αν λοιπόν η μεταφορά του κ. Πέτσα δεν είναι δαρβινισμός, τότε είναι όντως αυτό που όλος ο κόσμος κατάλαβε: απλός νεοφιλελεύθερος κυνισμός. Είναι παραδοχή ότι οι φτωχοί δεν έχουν πια εξασφαλισμένο ούτε καν το δικαίωμα στην επιβίωση.
Κάθε φορά που θα ακούμε φέτος τον χειμώνα για έναν ακόμα θάνατο από ενεργειακή φτώχεια – γιατί δυστυχώς θα ακούσουμε πολλούς, για ένα μαγκάλι που πήρε φωτιά ή έναν άστεγο που χάθηκε, ας θυμόμαστε τον κύριο Πέτσα και τις πετυχημένες προβλέψεις του.
* Ο Νίκος Νικήσιανης είναι βιολόγος
