Χρωστάς μερικά χιλιάρικα στην τράπεζα και σου παίρνουν το σπίτι. Χρωστάς εκατομμύρια στο δημόσιο και σου χαρίζουν τον ΟΠΑΠ
Παντού, χθες, στο ιντερνέτ
Προφανώς αν είχαμε μία αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση τα κέρδη του ΟΠΑΠ θα χρηματοδοτούσαν τα ελλείμματα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, τα κέρδη του ΟΠΑΠ δηλαδή θα ήταν ο «εξωτερικός» πόρος που έχει απόλυτη ανάγκη το Σύστημα για να είναι βιώσιμο και να μπορέσει να αντιμετωπίσει το μεγάλο «μπουμ» στις συνταξιοδοτήσεις που αναμένεται να εκδηλωθεί σε δύο χρόνια. Προφανώς αν είχαμε μία αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση ο κολλητός του πρωθυπουργού θα έτρεχε για τα δίκτυα αλληλεγγύης στις λαϊκές γειτονιές, θα πήγαινε διακοπές με το αντίσκηνο και θα τα μάζευε λίγα-λίγα για να βάλει βενζίνη στο μηχανάκι. Αλλά δεν έχουμε αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση και ζούμε σε μία εποχή που ο καπιταλισμός έχει πάρει διαζύγιο, μάλιστα με μπουνίδια, από τη δημοκρατία.
Έτσι ο πρωθυπουργός της χώρας, με τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη να τον αποθεώνουν, χαρίζει τον ΟΠΑΠ σε έναν κολλητό του. Το κόλπο με τη μείωση των ετήσιων κερδών του ΟΠΑΠ, ώστε να χαριστεί στον κολλητό του πρωθυπουργού, θα το ξέρεις και ελπίζω όταν με τη θέληση του λαού αποκτήσουμε μία αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση όλοι οι εμπλεκόμενοι να δικαστούν, να καταδικαστούν και οι περιουσίες τους να δημευτούν. Ελπίζω, ακόμα, η θέληση του λαού να είναι τόσο ισχυρή ώστε η αυριανή αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση να ακυρώσει το χάρισμα του ΟΠΑΠ και με τα κέρδη του Οργανισμού να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αλλά κάτι άλλο θέλω να σε πω. Βλέπω πως παίζει παντού το θέμα των χορηγιών του ΟΠΑΠ και κυρίως των χορηγιών του ΟΠΑΠ προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Διαβάζω πως τώρα, από τη στιγμή που ο κολλητός του πρωθυπουργού θα αποφασίζει για τις χορηγίες, τα ΜΜΕ θα στηρίζουν με κάθε τρόπο το Κόμμα της Ενωμένης Δεξιάς και θα πολεμούν λυσσαλέα την προοπτική για μία αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση. Νομίζω καρντάση πως από αυτή την πλευρά το κακό είναι μικρό, καθώς ήδη τα ΜΜΕ στηρίζουν με κάθε τρόπο το Κόμμα της Ενωμένης Δεξιάς και πολεμούν λυσσαλέα την προοπτική για μία αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση.
Και το κακό είναι μικρό όχι γιατί ήδη συμβαίνει, αλλά κυρίως γιατί δεν επηρεάζει, τουλάχιστον στο βαθμό που το έχει ανάγκη η διαπλοκή της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ, τους πολλούς καλούς ανθρώπους. Δες το παράδειγμα της «Ελληνικός Χρυσός» που μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες του 2013 έδωσε για τη διαφημιστική καμπάνια της στα ΜΜΕ τα διπλά λεφτά απ’ ότι είχε δώσει ολόκληρο το 2012. Τι κατάφερε; Σε δύο δημοσκοπήσεις, που έσπασαν το «ταμπού» και περιέλαβαν ερώτηση – υπέρ ή κατά – για την επένδυση στη Β.Α. Χαλκιδική, τα «κατά» ήταν υπερδιπλάσια από τα «υπέρ». Το ίδιο θα γίνει και με την ΕΥΑΘ. Όσο χρήμα και να ρίξουν για την καμπάνια προβολής της ιδιωτικοποίησης στα ΜΜΕ, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (αν γίνει βέβαια δημοψήφισμα και δεν αρχίσουν οι κωλοτούμπες…) θα τους συντρίψει.
Βέβαια, όπως σου έγραψα παραπάνω, υπάρχει και το θέμα του διαζυγίου τους με τη δημοκρατία και οι διαφημίσεις, το τι γράφουν και λένε τα ΜΜΕ και το πώς όλα αυτά επηρεάζουν την κοινή γνώμη έχουν μία κάποια σχέση με τη δημοκρατία. Αυτό ας αρχίζουν να το σκέφτονται οι φίλοι και οι φίλες που ακόμα δεν έχουν πειστεί για το πόσο αναγκαία είναι η αριστερή/προοδευτική διακυβέρνηση. Ας αρχίσουν να το σκέφτονται όσοι και όσες ακόμα αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία τα πράγματα.
Θ. Μαρουλιάδης