Με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος θέτει το ερώτημα κατά πόσον υπάρχει συντονισμός μεταξύ των διαφορετικών διευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν αποφασίζονται οι πολιτικές που προωθούνται μέσω της Τρόικα στην περίπτωση της Ελληνικής κρίσης. Ζητάει να μάθει ιδιαίτερα αν υπάρχει συνεργασία μεταξύ της Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων και της Διεύθυνσης Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, ώστε η προωθούμενη πολιτική της Επιτροπής να είναι συνεκτική και να μην έρχεται σε αντίθεση με βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, με τη δεύτερη ερώτηση που κατέθεσε σήμερα (26/3/2012), αναφέρεται στο θέμα της φτώχειας και δείχνει πως οι θέσεις και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης έρχονται σε αντίθεση με βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτικής για “επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις” καθώς και της στρατηγικής ΕΥΡΩΠΗ 2020, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται μείωση της φτώχειας και μάλιστα, στην ελληνική περίπτωση, μείωση των φτωχών κατά περίπου 450.000 μέχρι το 2020!
Ιδιαίτερα τονίζει ότι η μείωση των δαπανών του ελληνικού κράτους στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής επιδιώκεται με πολύ βίαιη περικοπή μισθών και συντάξεων, κάτι που συντελεί στην μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος κάτω από το όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης και στην αύξηση της φτώχειας μεγάλου τμήματος του πληθυσμού.
Παράλληλα ζητάει να μάθει αν η Επιτροπή είναι έτοιμη να διερευνήσει ή έχει τυχόν διερευνήσει, ήδη, εναλλακτικές, ως προς την μονομερή αυστηρή λιτότητα, λύσεις για την ελληνική κρίση που συνδυάζουν αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με κοινωνικά ισορροπημένα και στοχευμένα μέτρα, που διασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών, ιδιαίτερα σε σχέση με επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις, καθώς και για μείωση των φτωχών κατά 450.000 μέχρι το 2020, σε σχέση με το 2009,
είναι διατεθειμένη να ξεκινήσει ένα ουσιαστικό διάλογο όχι μόνο μεταξύ των διαφόρων διευθύνσεών της, αλλά και με το Ευρωκοινοβούλιο για να διορθωθούν οι προωθούμενες πολιτικές που οδηγούν σε έκρηξη της ανεργίας, μείωση των εισφορών και απειλή πλήρους κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα το αργότερο μέχρι το 2017.