Η «Οικολογία -Αλληλεγγύη» στηρίζει τις πανελλαδικές εκδηλώσεις στις 2.10 με κεντρικό αίτημα να προχωρήσει η Εθνική Στρατηγική για το Ποδήλατο. Και κάνει έντονη κριτική στη διοίκηση Ζέρβα, που απαξιώνει τη χρήση του ποδηλάτου στη Θεσσαλονίκη.
Ήδη στη 18η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 26-09-2022, ο Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης της παράταξης, Μιχάλης Τρεμόπουλος, επισήμανε ότι «φαίνεται να έχει μπει οριστική ταφόπλακα στον ποδηλατόδρομο στην Παπάφη», γεγονός που επιβεβαιώθηκε στην ίδια συνεδρίαση από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Κυριζίδη.
Με πρόσφατες αποφάσεις του Δήμου απομειώθηκε το φυσικό και οικονομικό αντικείμενο της χρηματοδοτούμενης από το ΕΣΠΑ σύμβασης που αφορά στη βελτιστοποίηση του υφιστάμενου δικτύου ποδηλατόδρομου επί των οδών Κουντουριώτη-Σαλαμίνος-
Εντωμεταξύ η διοίκηση του Δήμου παρόλο που δεν κατάφερε να προσθέσει ούτε ένα νέο χιλιόμετρο ποδηλατόδρομου στους ήδη υφιστάμενους με εξαίρεση τις πιλοτικές λωρίδες ποδηλάτων 3 χιλιομέτρων επί της οδού Κ. Καραμανλή που κατασκευάστηκαν εν μέσω πανδημίας αλλά μετά από 18 μήνες αναστάλθηκε η λειτουργία τους, διοργάνωσε την προηγούμενη εβδομάδα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας «συμβολική ποδηλατάδα». Την ίδια στιγμή, κατά τραγική σύμπτωση, η «Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο» «γιορτάστηκε» στην Θεσσαλονίκη με 3 σοβαρά τροχαία με θύματα παιδιά.
«Η διοίκηση Ζέρβα καταργεί αποφασισμένους ποδηλατόδρομους και πετάει στα καλάθι των αχρήστων εγκεκριμένο κονδύλιο 910.000 € από το ΕΣΠΑ», δηλώνει ο Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Η πόλη δεν χρειάζεται συμβολικές αναφορές στο ποδήλατο αλλά αποφασιστικές πολιτικές στήριξης της ασφαλούς μετακίνησης με αυτό. Χρειάζεται εξασφάλιση των προϋποθέσεων και καθημερινή παρότρυνση των πολιτών να χρησιμοποιούν τα ποδήλατα και τα συλλογικά μέσα μεταφοράς, διασφαλίζοντάς τους ταυτόχρονα ασφαλείς και υγιεινές συνθήκες μετακίνησης».
Η «Οικολογία -Αλληλεγγύη» στηρίζει την κατασκευή προστατευμένων ποδηλατόδρομων αποκλειστικής χρήσης και όχι ποδηλατολωρίδων, ασφαλτοστρωμένων, διπλής κατεύθυνσης, με μόνιμη διαχωριστική νησίδα μεγάλου ύψους, για την αποφυγή παράνομης στάθμευσης και κίνησης άλλων οχημάτων. Τα υλικά κατασκευής της διαχωριστικής νησίδας θα πρέπει να εξεταστούν ιδιαίτερα και να αφορούν και φυσικά στοιχεία, όπως θάμνους, δέντρα, κ.ά.