Το ποδόσφαιρο πολύ συχνά διαμορφώνεται μέσα από τις κοινωνικές αλλαγές και αποκτά ξεχωριστά χαρακτηριστικά ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στην εκάστοτε χώρα. Κάτι τέτοιο συνέβη και στη Σουηδία των δεκαετιών του 70 και 80, μια Σουηδία που περνούσε σημαντικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές και έκανε πραγματικότητα το γνωστό «σουηδικό μοντέλο». Και αν στην πολιτική υπήρχαν ονόματα όπως ο Ούλοφ Πάλμε, στο ποδόσφαιρο τις αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις έφερναν άτομα όπως ο Σβεν Γκόραν Έρικσον στην IFK Γκέτεμποργκ.
«Οι τελευταίοι προλετάριοι του ποδοσφαίρου» είναι ένα ντοκιμαντέρ σουηδικής παραγωγής που ασχολείται με την Γκέτεμποργκ της δεκαετίας του 1970 και 1980, μιας ομάδας που είτε από πεποίθηση, είτε από ανάγκη (μια που είχε τρομερά οικονομικά προβλήματα) έφερε ένα άλλο μοντέλο ποδοσφαίρου και κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Είναι η ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που ήταν επαγγελματίες υδραυλικοί και μάγειρες και μετά ποδοσφαιριστές που προπονούνταν αφού έφευγαν από τη δουλειά. Μια ομάδα ισότητας που έφερνε το σουηδικό μοντέλο στο ποδόσφαιρο. Μια ομάδα που κατάφερε να ταπεινώσει αντιπάλους όπως η Ίντερ, το Αμβούργο και η Μπαρσελόνα, ομάδες πανάκριβων παικτών που ήταν 100% επαγγελματίες. Η Γκέτεμποργκ που κατάφερε να κερδίσει δύο ευρωπαϊκούς τίτλους και να φτάσει στα ημιτελικά του Πρωταθλητριών. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί παράλληλα με την Γκέτεμποργκ και τις αλλαγές στην κοινωνία και σύμφωνα με τους δημιουργούς του την πτώση του κολεκτιβισμού και το τέλος των ιδανικών της εργατικής τάξης. Και ίσως η τραγική ειρωνεία είναι η μετέπειτα κατάληξη του Έρικσον σε έναν γυρολόγο παχυλών συμβολαίων που τώρα βγάζει το παντεσπάνι του κάπου στην Κίνα. Το ντοκιμαντέρ παίχτηκε στο ποδοσφαιρικό φεστιβάλ κινηματογράφου Kicking and Screening αλλά τελικά «έχασε» από το εξίσου ενδιαφέρον Four Year Plan που είχαμε δει πριν μερικούς μήνες.
Πηγή: sombrero.gr