Επτά οι νέες ταινίες της μεταπασχαλινής ,κινηματογραφικής εβδομάδας. Κυριαρχεί φυσικά το ανεπανάληπτο αριστούργημα που γύρισε το α929 ο Τσίγκα Βερτόφ, «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή». Το μενού περιλαμβάνει επίσης τρεις ελληνικές ταινίες, οι δύο από τις οποίες προβλήθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η μία, που είναι ντοκιμαντέρ, προβλήθηκε στο αντίστοιχο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Μάρτιο.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΞΗ ΜΗΧΑΝΗ
CHELOVEK S KINO-APPARATOM
Σκηνοθεσία: Τζίγκα Βερτόφ
Η ταινία του Βερτόφ παρουσιάζει τη ζωή στην πόλη της Οδησσού και άλλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Από το χάραμα ως το σούρουπο, βλέπουμε τους πολίτες στη δουλειά και στη διασκέδαση. Η κάμερα εστιάζεται τόσο σε άψυχα πράγματα, όπως οι μηχανές και οι λειτουργίες τους, όσο και σε έμψυχα, όπως ζώα και άνθρωποι µε τις δραστηριότητές τους. Στο βαθμό που μπορεί να γίνει λόγος για χαρακτήρες, αυτοί είναι ο καμεραμάν του τίτλου και η σύγχρονη Σοβιετική Ένωση που ανακαλύπτει και παρουσιάζει.
Ένα μοναδικό και αξεπέραστο δείγμα πειραματικού κινηματογράφου που περιγράφει την αστική ζωή στη Σοβιετική Ένωση το 1929 με το Βερτόφ να κάνει πράξη το θεωρητικό του μανιφέστο για την «κάμερα-μάτι» σύμφωνα με το οποίο η κάμερα είναι προέκταση του ματιού. Ο Βερτόφ, πρόδρομος της ρεαλιστικής θεωρίας και ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές του «ρώσικου φορμαλισμού», πίστευε πως ο κινηματογράφος πρέπει να απαλλαγεί από οτιδήποτε δεν ήταν παρμένο «εκ του φυσικού», και επεδίωκε να συλλάβει τη «ζωή εξ’ απροόπτου», δηλαδή να κινηματογραφεί την πραγματικότητα των πραγμάτων, και τους ανθρώπους χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν ώστε να μην τροποποιείται η συμπεριφορά τους. Γι’ αυτόν ο κινηματογράφος δεν χρειάζονταν μύθο και ιστορία. Η κάμερα ήταν ένα μάτι (κινηματογράφος- μάτι) που κατέγραφε την πραγματικότητα και δεν την αναπαριστούσε
ΒATTLESHIP
Σκηνοθεσία: Πίτερ Μπεργκ
Πρωταγωνιστούν: Λίαμ Νίσον, Μπρούκλιν Ντέκερ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Τέιλορ Κιτς, Ριάνα, Ταντανόμπου Ασάνο
Δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών πραγματοποιούν μία συνηθισμένη άσκηση στα ανοικτά του Ειρηνικού Ωκεανού. Εκείνο που αγνοούν όμως είναι πως μία προηγμένη τεχνολογικά εξωγήινη φυλή καιροφυλακτεί κάτω από την επιφάνεια του νερού. Τα σχέδια των εισβολέων δεν αργούν να αποκαλυφθούν και η μάχη προμηνύεται σφοδρή, τόσο στον αέρα, όσο και στη στεριά. Αυτό όμως που θα καθορίσει την έκβαση του πολέμου θα είναι μία ναυμαχία, η πιο κρίσιμη που γνώρισε ποτέ η ανθρώπινη ιστορία.
Το ομώνυμο επιτραπέζιο παιχνίδι μεταφερμένο στη μεγάλη οθόνη.
ΑΝΑΨΈ ΜΕ
FÅ MEG PÅ, FOR FAEN
Σκηνοθεσία: Γιανίκε Σιστάντ Γιάκομπσεν
Πρωταγωνιστούν: Έλεν Μπέργκσολμ, Μάλιν Μπιορχόβντε, Ενριέτ Στέενστρουπ, Μπεάτε Στόφρινγκ, Ματίας Μίρεν
Η 15χρονη Άλμα ζει σε μια ασήμαντη κωμόπολη, κάπου στα φιόρδ της Νορβηγίας και ένα πράγμα μόνο την απασχολεί. Ο έρωτας της για τον Άρτουρ, το γόη του σχολείου της, Η Άλμα ονειρεύεται συνεχώς το σεξ και το αναζητά τηλεφωνώντας… σε ροζ γραμμές! Η ζωή της έχει γίνει ένα μπέρδεμα ανάμεσα στις φαντασιώσεις της και την πραγματικότητα με αποτέλεσμα μια συνάντησή της με τον Άρτουρ να καταλήξει σε φιάσκο. Αποτέλεσμα είναι η Άκμα να μείνει μόνη καθώς οι φίλες της την εγκαταλείπουν και ολόκληρο ρο σχολείο γελά μαζί της. Μια ευχάριστη νεανική κωμωδία.
ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ
L‘ APOLLONIDE (SOUVENIRS DE LA MAISON CLOSE)
Σκηνοθεσία: Μπερτράν Μπονελό
Πρωταγωνιστούν: Νοεμί Λόβσκι, Χαφσία Χερζί, Σελίν Σαλέτ, Γιασμίνα Τρίνκα, Αντέλ Χαενέλ, Άλις Μπαρνόλ, Ιλιάνα Ζάμπεθ
Μία αρκετά ενδιαφέρουσα δραματική ταινία που μας μεταφέρει στις αρχές του 20ου αιώνα. Ένας οίκος ανοχής που είχε γνωρίσει ημέρες δόξας φτάνει στο τέλος της ένδοξης ιστορίας του. Γύρω του ένας μικρόκοσμος ζει τα δικά του προσωπικά δράματα. Κάποιοι άνδρες ερωτεύονται κι άλλοι γίνονται επικίνδυνα βίαιοι, οι γυναίκες μοιράζονται μυστικά, φόβους, χαρές, πάθη, πόνους.
ΑΝΟΙΧΤΆ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ
Σκηνοθεσία: Νίκος Σκαρέντζος
Ο σκηνοθέτης μέσα από μια σειρά συνεντεύξεων καταγράφει την επιρροή του ελληνικού χιπ χοπ στην ελληνική κοινωνία. Πρόσωπα όπως η Σώτη Τριαντάφυλλου, ο Κωνσταντίνος Τζούμας, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Τζίμης Πανούσης, ο Διονύσης Τσακνής, ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος και άλλοι σχολιάζουν το μήνυμα του χιπ χοπ.
MAGIC HOUR
Σκηνοθεσία: Κώστας Καπάκας
Πρωταγωνιστούν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Τάσος Αντωνίου
Ο Καπάκας αφηγείται τις περιπέτειες ενός λούζερ διδύμου. Δύο τύποι, ο Διομήδης και ο Αριστείδης, που γνωρίζονται τυχαία, αποφασίσουν να δραπετεύσουν με άγνωστο προορισμό ταξιδεύοντας με μία νεκροφόρα. Ένα ενδιαφέρον, αν και άνισο, ρόουντ μούβι με αρκετό χιούμορ. Μια αρκετά προσεγμένη ταινία που, δυστυχώς κάνει κάποιες κοιλιές και έχει κάποια σημεία (όπως π.χ. το θερινό σινεμά που ένας από τους ήρωες οραματίζεται να το κάνει νεκροταφείο του ελληνικού κινηματογράφου) που περισσεύουν και είναι τραβηγμένα. Ο θεατής όμως αποζημιώνεται από τις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών και από το τελευταίο μέρος της ταινίας, το οποίο είναι απογειωτικό… στην κυριολεξία!
ΣΟΎΠΕΡ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ
Σκηνοθεσία: Γεώργιος Παπαϊωάννου
Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Βαϊνάς, Πάρης Παπαδόπουλος, Όλγα Σφέτσα, Τάσος Μασιάς, Σπύρος Παπανούμ
Σε ένα σουρεαλιστικό παράλληλο σύμπαν, η Θεσσαλονίκη έχει τον δικό της προστάτη υπερήρωα: τον Σούπερ Δημήτριο. Μεταμφιεσμένος ως Δημήτρης Χριστοφορίδης, δημοσιογράφος για το περιοδικό Χρυσή Ιερουσαλήμ, μάχεται για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το Ελληνοχριστιανικό Ιδεώδες. Μια επιμελώς κακοφτιαγμένη ταινία που σατιρίζει χωρίς αιδώ όλη τη θεσσαλονικίλα, τη μακεδολαγνεία, το συντηρητισμό και την χαβαλεδοκατάσταση που κυριαρχούν στη Θεσσαλονίκη. Η ταινία είναι «βλάσφημη» για τα ιερά και τα όσια, δεν αφήνει τίποτε όρθιο, έχει πλάκα. Καλτ κινηματογράφος σε όλο του το μεγαλείο και, προς θεού, μην την πάρετε στα σοβαρά, όπως ούτε και η ίδια παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της.