Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

Ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης γράφει κάθε εβδομάδα για το alterthess τις νέες ταινίες που κάνουν  πρεμιέρα στις κινηματογραφίκές αίθουσες.

 

 

ΚΑΥΣΗ

Σκηνοθεσία: Στράτος Τζίτζης
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Γεωργάκης, Γωγώ Μπρέμπου, Γιώργος Χρανιώτης, Ιωάννα Μαυρέα, Βασιλική Τρουφάκου

Με την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Στράτος Τζίτζης αφηγείται μια ιστορία η οποία  αρχίζει με ένα θάνατο και αυτό που βλέπουμε είναι το ‘μετά’ των ζωντανών.

Ένας άνθρωπος έχει πεθάνει. Στο σπίτι του νεκρού συγκεντρώνονται η αδελφή του, η Στέλλα, οι δύο αγαπημένοι του φίλοι, ο Βασίλης κι ο μικρός του αδελφός, ο Χάρης, η γυναίκα του Βασίλη, η Μαριάννα και η αγαπημένη του νεκρού, η Λίλα. Πέντε άνθρωποι, οι πιο κοντινοί του, έχουν μαζευτεί στο σπίτι για να τον αποχαιρετίσουν αλλά και για να αποφασίσουν τον τρόπο κηδείας του.   Θα είναι θρησκευτικός, κοσμικός ή μήπως να προτιμηθεί η καύση; Κι έτσι αρχίζει ένα γαϊτανάκι ατέρμονων συζητήσεων, οι ώρες περνούν ενώ το πτώμα βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο. Την ίδια ώρα, οι δρόμοι της πόλης φλέγονται από μεγάλες διαδηλώσεις και συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και την αστυνομία.

Οι πέντε φίλοι συζητούν για τον τρόπο κηδείας αλλά όχι μόνον γι’ αυτόν. Λένε κι άλλα, τρώνε, πίνουν, γελούν, τσακώνονται, θυμούνται, σχολιάζουν. Και δεν μπορούν να αποφασίσουν εάν θα προτιμήσουν την καύση από τη θρησκευτική κηδεία ή εάν τελικά θάψουν το φίλο τους στον κήπο!

Ο χώρος της δράσης είναι περιορισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο. Ο σκηνοθέτης όμως δεν παγιδεύεται στο χώρο, αντίθετα, αυτό που επιδιώκει είναι να ‘παγιδεύσει’ τους ήρωές του μέσα στις αντιφάσεις και την αναποφασιστικότητά τους. Ο ίδιος δεν αφήνει την κάμερά του σε ένα σημείο, την κινεί ανάμεσα στους χαρακτήρες του, τους πλησιάζει, απομακρύνεται, τους βλέπει από όλες τις δυνατές γωνίες και η ώρα περνά χωρίς να δημιουργηθεί στο θεατή η εντύπωση της στατικότητας.

Ο χώρος διαστέλλεται, γίνεται χώρα, η χώρα μας. Το έξω εισέρχεται εντός, οι πέντε γίνονται όλοι εμείς. Η Ελλάδα που ταλαντεύεται, η Ελλάδα που ισορροπεί, η χώρα που αναζητά την ταυτότητά της, που κινείται ανάμεσα στις αντιφάσεις της, που δεν αποφασίζει αλλά υπεκφεύγει, που οι ιδεολογίες έχουν μπερδευτεί με την παραβατικότητα και όπου το Κακό παραμονεύει και περιμένει να εμφανιστεί ως η τελική λύση στα αδιέξοδα.

Η ταινία συστήνεται ως μαύρη κωμωδία. Προσωπικά θεωρώ πως υπερισχύει το δραματικό στοιχείο   το οποίο όμως υπονομεύεται από ένα λεπτό, εύστοχο χιούμορ το οποίο λειτουργεί λυτρωτικά. Εύστοχοι και ευρηματικοί διάλογοι, θαυμάσιες ερμηνείες, μια ταινία που βροντοφωνάξει: “Μην αγνοείτε τον ελληνικό κινηματογράφο”.

Ο Στράτος Τζίτζης, σημειώνει: «Με αυτήν την ταινία ήθελα να μιλήσω για τους οικονομικούς περιορισμούς μας και την ανάγκη να τους ξεπεράσουμε, προκειμένου να εκφράσουμε τις βαθύτερες επιθυμίες μας. Σε μια εποχή που η καπιταλιστική λογική έχει κυριαρχήσει παντού, υπαγορεύοντας το παραμικρό στη ζωή μας, η ηρωίδα της ταινίας αντιδράει και φέρεται ‘παράλογα’ ”.

Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου το οποίο έγραψε και σκηνοθέτησε ο Στράτος Τζίτζης. Η παράσταση ανέβηκε το Νοέμβριο του 2012, με τους ίδιους πρωταγωνιστές.

                                                              

VICTORIA

Σκηνοθεσία: Σεμπάστιαν Σκίπερ
Πρωταγωνιστούν: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Μπουράκ Γιγκίτ, Φραντζ Ρογκόφκσι, Μπούρακ Γιγκίτ, Μαξ Μάουφ, Αντρέ Χένικε

Η ταινία έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η ταινία η οποία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο, το βραβείο καλλιτεχνικού επιτεύγματος και το βραβείο φωτογραφίας στο Φεστιβάλ του Βερολίνου 2015, είναι ένα μονοπλάνο διάρκειας 140 λεπτών περίπου!

Η υπόθεση έχει να κάνει για το πως έμπλεξε μια νύχτα η Βικτώρια, μια νεαρή ισπανίδα η οποία ζει στο Βερολίνο και εργάζεται σε ένα καφέ. Το μοιραίο βράδυ, λοιπόν, η Βικτώρια συναντά τέσσερις νεαρούς έξω από ένα μπαρ. Ανάμεσά τους είναι κι ο Σόνε, ο οποίος φλερτάρει την κοπέλα κι εκείνη δείχνει να ανταποκρίνεται. Έτσι αρχίζει μια νύχτα διασκέδασης με τους τέσσερις φίλους να θέλουν να δείξουν στη νεαρή ισπανίδα πως είναι η αληθινή διασκέδαση στη γερμανική πρωτεύουσα. Οι ώρες περνούν αλλά κάτι φαίνεται να απασχολεί τους τέσσερις νεαρούς. Κι αυτό είναι μια ‘δουλειά’ που πρέπει να κάνουν, ένα ‘χρέος’ το οποίο πρέπει να εξοφληθεί. Η Βικτώρια η οποία βρίσκεται σε έξαψη δεν αρνείται, μετά από την προτροπή του Σόνε, να τους ακολουθήσει. Μόνο που όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με παιχνίδι αλλά είναι ένα παιχνίδι πολύ επικίνδυνο. Και η κατάληξη δε θα είναι καθόλου, μα καθόλου ευτυχής.

Θέλω να σημειώσω πως αυτό που πετυχαίνει ο Σεμπάστιαν Σκίπερ δεν είναι καθόλου εύκολο. Το μονοπλάνο απαιτεί έναν εκ των προτέρων τέλειο σχεδιασμό. Κι ακόμη η απουσία μοντάζ απαιτεί ένα σενάριο, το οποίο προσαρμοσμένο στο μονοπλάνο, να δημιουργεί την ένταση που χρειάζεται μια ταινία. Γιατί η “Victoria” είναι ένα αστυνομικό θρίλερ το οποίο διαθέτει σασπένς κι ανατροπές. Τελικά αυτό το οποίο έχουμε ως αποτέλεσμα είναι, ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο, ένα πολύ, μα πολύ δύσκολο επίτευγμα. Αυτό είναι κατά την άποψή μου και το μεγάλο ατού της ταινίας. Άνευ τούτου, εκείνο το οποίο μένει είναι απλώς μια ενδιαφέρουσα αστυνομική ταινία.

Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως ταινία έναρξης.

 

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

LOREAK

Σκηνοθεσία: Τζον Γαράνιο, Χοσέ Μαρί Γενάγα
Πρωταγωνιστούν: Ναγκόρε Αρανμπούρου, Ιτσιάρ Ιτούνιο, Ιτσιάρ Αϊζπούρου, Χοσεάν Μπενγκοετσέα, Εγκοΐτς Λάσα, Άνε Γκαμπαρέν, Χοσέ Ραμόν Σοροΐζ

Η 40χρονη Άνε, η Τέρε και η νύφη της, Λούρδη. Κάποια μέρα οι τρεις γυναίκες δέχονται από μια ανθοδέσμη, κάτι που συνεχίζεται κάθε εβδομάδα. Ποιος είναι ο μυστηριώδης άγνωστος ο οποίος αφήνει τα λουλούδια στην πόρτα τους; Τι σημαίνει αυτήν η πράξη;

Ένα δραματικό φιλμ σκηνοθετιμένο μινιμαλιστικά το οποίο πραγματεύεται με ευαισθησία την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία. Εξαίσια κινηματογραφημένο και με εξαιρετικές ερμηνείες από τις τρεις πρωταγωνίστριες, το φιλμ έγινε δεκτό διεθνώς με ενθουσιασμό ως μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ στη βασκική γλώσσα. Τρυφερή κι ανθρώπινη, η ταινία  ήταν η επίσημη πρόταση της Ισπανίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.  

 

ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΕΠΕΣΕ
LONDON HAS FALLEN

Σκηνοθεσία: Μπάμπακ Νατζάφι
Πρωταγωνιστούν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Άαρον Έκχαρτ, Μόργκαν Φρίμαν, Άντζελα Μπάσετ, Μελίσα Λίο, Τζάκι Ερλ Χέιλι, Σάρλοτ Ράιλι

Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας πεθαίνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Οι ηγέτες πολλών χωρών φτάνουν στο Λονμδίνο για την κηδεία. Τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια αλλά κάποιοι καταφέρνουν να τα ξεπεράσουν. Το Λονδίνο αρχίζει να καταστρέφεται και μόνο τρεις άνθρωποι μπορούν να σώσουν την κατάσταση: ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., ο ικανότατος επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας και μία πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, η οποία  δεν εμπιστεύεται κανέναν

Η συνέχεια της μεγάλης επιτυχίας «Ο Όλυμπος έπεσε» μεταφέρει τους γνωστούς μας ήρωες στο Λονδίνο για μια νέα περιπέτεια γεμάτη εκρηκτική δράση και αγωνία!

 

ΤΟ 5ο ΚΥΜΑ
THE 5TH WAVE

Σκηνοθεσία: Τζέι Μπλέικσαν
Πρωταγωνιστούν: Κλόι Γκρέις Μόρετζ, Λεβ Σράιμπερ, Μάικ Μονρόε, Νικ Ρόμπινσον, Μάγκι Σιφ, Μαρία Μπέλο, Ρον Λίβινγκστον

Ο πλανήτης έχει αποδεκατιστεί από τέσσερα κύματα. Και ενώ όλοι φοβούνται το 5ο, το οποίο θα είναι και το τελειωτικό, η Κάσι με έναν συνομήλικο της αναλαμβάνουν να σώσουν τον κόσμο.

Ταινία επιστημονικής φαντασίας η οποία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρικ Γιάντσεϊ.

 

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΓΥΡΙΣΕ

DADDYS’ HOME

Σκηνοθεσία: Σον Άντερς, Τζον Μόρις
Ηθοποιοί: Γουίλ Φερέλ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Λίντα Καρντελίνι, Τόμας Χέιντεν Τσερτς

Ο Μπραντ είναι παντρεμένος, και είναι πατριός δύο παιδιών. Ενώ προσπαθεί να γίνει αποδεκτός από τα παιδιά, εμφανίζεται ο μηχανόβιος Ντάστι, ο βιολογικός πατέρας των παιδιών. Μετριότατη κωμωδία.

 

ΖΩΟΥΠΟΛΗ

ZOOTOPIA

Σκηνοθεσία: Μπάιρον Χάουαρντ, Ριτς Μουρ, Τζάρεντ Μπους

Η Τζούντι Χοπς είναι λαγός που θέλει να γίνει αστυνομικός! Όλα αυτά στη Ζωούπολη, όπου όλα τα ζώα ζουν μαζί. Παρ’ όλα αυτά, η πόλη είναι χωρισμένη σε κοινωνικές τάξεις βασισμένες σε συνήθειες και στερεότυπα. Εκεί η Τζούντι, θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με την παμπόνηρη αλεπού, Νικ Γουάλντ, για να βρούν ένα ζώο που εξαφανίστηκε. 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Το σύνδρομο του Σαμψών. Του Δημήτρη Ψαρρά

Συρία: Ορατή πρόοδο μετά την εφαρμογή της εκεχειρίας βλέπει ο ΟΗΕ