Ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης γράφει κάθε εβδομάδα για το alterthess τις νέες ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στις κινηματογραφίκές αίθουσες.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ
RETOUR À ITHAQUE
Σκηνοθεσία: Λοράν Καντέτ
Πρωταγωνιστούν: Χόρχε Περουγκόρια, Ιζαμπέλ Σάντος, Νέστορ Χιμένεζ, Φερνάντο Χετσαβάρια
Η σημερινή μας ιστορία είναι για πέντε φίλους οι οποίοι συναντιούνται όλοι μαζί μετά από 16 χρόνια σε μια ταράτσα στην Αβάνα. Όλοι μαζί επειδή ο ένας από αυτούς, ο Αμαντέο, έφυγε πριν από 16 χρόνια στη Μαδρίτη και σήμερα γιορτάζουν το γυρισμό του. Σε μια ταράτσα στην πρωτεύουσα της Κούβας η οποία μετατρέπεται σε ένα σκηνικό αναμνήσεων, εξομολογήσεων και μια μεγάλης αποκάλυψης.
Ο Αμαντέο επιστρέφει και βρίσκεται ξανά μαζί με τον Άλντο, την Τάνια, το Ράφα και τον Έντι. Αυτοί είναι οι ήρωες που ο κουβανός συγγραφέας, Λεονάρδο Παδούρα, δημιουργεί μαζί με το γάλλο σκηνοθέτη, Λοράν Καντέ και οι οποίοι ζωντανεύουν στην οθόνη στην ταινία «Επιστροφή στην Ιθάκη» (Retour à Ithaque).
Ο Καντέ, ο οποίος τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα το 2008 για την ταινία του «Ανάμεσα στους τοίχους» (Entre les murs), σκηνοθετεί μια ταινία η οποία θα μπορούσε να είναι θεατρικό έργο. Κι αυτό επειδή η δράση διαδραματίζεται σε μία ταράτσα και για λίγο σε ένα δωμάτιο και η οποία βασίζεται πολύ στο διάλογο.
Βέβαια ο σκηνοθέτης καταφέρνει να «ξεγελάσει» το θεατή, με την κίνηση της κάμερας μέσα στο χώρο και τα πρόσωπα και με μικρές «αποδράσεις» στο γύρω χώρο. Με αυτόν τον τρόπο παρασέρνει το θεατή και τον οδηγεί εκεί που θέλει, δηλαδή στη δράση η οποία εκπορεύεται από το διάλογο ανάμεσα στους ήρωές του. Σε αυτό βοηθούν και οι ηθοποιοί οι οποίοι με τις εκφράσεις, το λόγο, την εξωτερίκευση των συναισθημάτων συμβάλλουν στην παγίδευση του θεατή ο οποίος παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα όσα συμβαίνουν.
Οι πέντε φίλοι κουβεντιάζουν και θυμούνται. Γελούν και νοσταλγούν. Πίνουν, πειράζονται, τραγουδούν. Αναπολούν, σχολιάζουν τα όσα έχουν συμβεί στη χώρα τους, το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, τις διαψεύσεις, τη λογοκρισία. Γιατί όμως έφυγε ο Αμαντέο, σχεδόν ξαφνικά; Γιατί τώρα επιστρέφει και θέλει να παραμείνει στην πατρίδα του; Τα ερωτήματα τίθενται, δίνονται απαντήσεις αλλά κάτι λείπει, το παζλ μένει λειψό. Οι ώρες περνούν και έρχεται το ξημέρωμα. Η παραλιακή λεωφόρος της Αβάνας, η περίφημη Μαλεκόν, αρχίζει να ζωντανεύει. Και μαζί με το τροπικό πρωινό κλείνει η εκκρεμότητα. Ο Αμαντέο αποφασίζει να συμπληρώσει το παζλ με μια συγκλονιστική εξομολόγηση. Είναι η ώρα που η φιλία καλύπτει τα πάντα, γίνεται η μόνη αλήθεια, η μόνη πραγματικότητα που αξίζει.
«Η Επιστροφή στην Ιθάκη είναι μια ιστορία μερικών ανθρώπων και, μέσω της ζωής τους, η ιστορία της γενιάς μου. Σίγουρα δεν είναι το μόνο δυνατό πορτρέτο, αλλά είναι αναμφίβολα η αντανάκλαση των πολλών αβεβαιοτήτων, ελπίδων, επιτευγμάτων και απογοητεύσεων ορισμένων Κουβανών – οι οποίοι ρίχτηκαν βάναυσα από τους ανέμους της ιστορίας στην ανοιχτή θάλασσα, όπου πολλοί δεν καταφέρνουν να βρουν ένα ασφαλές λιμάνι», σημειώνει ο συν-σεναριογράφος της ταινίας, ο συγγραφέας, Λεονάρδο Παδούρο.
ΑΚΟΥΣΙΑ
DE OFRIVILLIGA
Σκηνοθεσία: Ρούμπεν Έστλουντ
Πρωταγωνιστούν: Μαρία Λούντκβιστ, Λέιφ Έντλουντ, Όλε Λίζας
Κάμερα σταθερή, σκηνές που διαρκούν με τους πρωταγωνιστές εντός πλάνου να μιλούν, να συζητούν να κινούνται.
Αυτόν το παράδοξο τρόπο επέλεξε ο σουηδός σκηνοθέτης, για να μιλήσει για την ανθρώπινη συμπεριφορά, σε αυτήν την ταινία που γύρισε το 2008.
Έτσι, βλέπουμε πέντε διαφορετικές ιστορίες να εναλλάσσονται, χωρίς να έχουν καμία σύνδεση μεταξύ τους. Το μόνο κοινό που τις συνδέει είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά και, κατά την άποψή μου, ο τρόπος τον οποίο επέλεξε ο Έσλουντ να τη δείξει.
Νομίζω πως κάπου εδώ εξαντλείται και το ενδιαφέρον για την εν λόγω ταινία. Η παρακολούθησή της, όσο περνά η ώρα, γίνεται όλο και πιο κουραστική καταλήγοντας στο να γίνει ανιαρή έχοντας χάσει κάθε ενδιαφέρον.
Ο σκηνοθέτης στην προσπάθειά του να μελετήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά, κάνει περισσότερο μια συλλογή περιστατικών εργαστηριακού ενδιαφέροντος που ίσως να έχει κάποιο ενδιαφέρον για μια κοινωνιολογική μελέτη αλλά οπωσδήποτε απολύτως κανένα για μια κινηματογραφική έξοδο.
Δεν ξέρω αν ο Ρούμπεν Έσλουντ πειραματίζεται με τις δυνατότητες του κινηματογραφικού μέσου, είμαι όμως βέβαιος πως πειραματίζεται με την υπομονή των θεατών. Δεν είναι η ανυπαρξία μοντάζ αυτό που ενοχλεί, άλλωστε κι άλλοι σκηνοθέτες έχουν κάνει ταινίες με ελάχιστο ή και καθόλου μοντάζ (μονοπλάνα) αλλά η αδυναμία κατανόησης των προθέσεών του. Κι όταν κάποιος δεν μπορεί να κατανοήσει κάτι, εμπεριέχεται ο κίνδυνος της αδικίας. Κι επειδή δε θέλω να αδικήσω το σκηνοθέτη σταματώ εδώ.
O AΣΤΑΚΟΣ
THE LOBSTER
Σκηνοθεσία: Γιώργου Λάνθιμου
Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φέρελ, Ρέιτσελ Βάις, Ολίβια Κόλμαν, Άσλεϊ Γιένσεν, Αριάν Λαμπντ, Τζον Σ. Ράιλι, Λέα Σεντού, Aγγελική Παπούλια, Μάικλ Σμάιλι, Μπεν Γουίσοου
Μετά τον «Κυνόδοντα» που βραβεύτηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα στις Κάνες και τις «Άλπεις», ο σκηνοθέτης συνεχίζει να σκηνοθετεί με το προσωπικό του στιλ. Έτσι η νέα του ταινία, η οποία τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο 68ο Φεστιβάλ των Καννών, αποτελεί ακόμη μια αλληγορία για τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε μια απειλητική. Η Πόλη είναι ο τόπος όπου σε κάποιο μελλοντικό χρόνο, οι άνθρωποι μου είναι μόνοι συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί θα πρέπει να ζευγαρώσουν, να βρουν το ταίρι τους. Ο χρόνος τους είναι περιορισμένος, μόλις 45 μέρες. Εάν δεν τα καταφέρουν αφήνονται ελεύθεροι στο Δάσος, αλλά όχι ως άνθρωποι αλλά μεταμορφωμένοι σε κάποιο ζώο που οι ίδιοι θα επιλέξουν. Να όμως που εκείνος ο Άνδρας θα δραπετεύσει, θα συναντήσει τους Μοναχικούς που ζουν κρυμμένοι στο Δάσος, θα ερωτευτεί. Οι κανόνες παραβιάζονται, η ισορροπία διαταράσσεται.
Ο Γιώργος Λάνθιμος σημαιώνει: «Η ιδέα της ταινίας ήρθε από μία συζήτηση για το πώς οι άνθρωποι έχουν πάντα την ανάγκη να είναι μέσα σε μία σχέση. Πώς αντιμετωπίζουν οι άλλοι αυτούς που δεν τα καταφέρνουν. Πώς θεωρείται αποτυχία αν δεν μπορείς να είσαι με κάποιον. Μέχρι που φτάνει κάποιος για να είναι σε μία σχέση. Ο φόβος. Και όλα αυτά που συνοδεύουν την προσπάθεια να βρούμε ταίρι».
LOVE
Σκηνοθεσία: Γκασπάρ Νοέ
Πρωταγωνιστούν: Καρλ Γκλίσμαν, Αόμι Μουγιόκ, Κλάρα Κριστίν
Ένας άνδρας, ο Μέρφι ξυπνά από το χτύπημα του τηλεφώνου και βλέπει τη γυναίκα του, την Ηλέκτρα και το δίχρονο παιδί του να είναι νεκροί. Η Ηλέκτρα είχε εξαφανιστεί εδώ και λίγο καιρό και στο τηλέφωνο είναι η μητέρα της. Ρωτά ανήσυχη το Μέρφι αν έχει κάποιο νέο. Στη διάρκεια της βροχερής εκείνης πρωτοχρονιάς, ο νεαρός άνδρας αναπολεί την έντονη ερωτική σχέση με τη γυναίκα τους, το δυνατό πάθος που τους ένωνε. Πολύ τολμηρή ταινία, η οποία χαρακτηρίστηκε ως «καλλιτεχνικό πορνό» και που η τρισδιάστατη (3D) προβολή της την κάνει ακόμη πιο ρεαλιστική.
Ο σκηνοθέτης λέει για την ταινία του: «Θέλω να κινηματογραφήσω εκείνο το οποίο ο κινηματογράφος έχει σπάνια επιτρέψει στον εαυτό του, είτε για εμπορικούς είτε για νομικούς λόγους: να κινηματογραφήσει την οργανική διάσταση της ύπαρξης στην αγάπη. Παρά το γεγονός ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι η ουσία της έλξης που υπάρχει ανάμεσα στα ζευγάρια. Η αρχική πρόθεση του ήταν να δείξει έντονο πάθος, ένα φυσικό τρόπο – ζωώδη, παιχνιδιάρικο, χαρούμενο, δακρυσμένο. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες ταινίες μου, για μια φορά, δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από συναισθηματική βία και την ερωτική έκσταση».
ΠΟΡΦΥΡΟΣ ΛΟΦΟΣ
CRIMSON PEAK
Σκηνοθεσία: Γκιγέρμο Ντελ Τόρο
Πρωταγωνιστούν: Μία Γουασικόφσκα, Τομ Χίντλστον, Τζέσικα Τσαστέιν, Τσάρλι Χάνα
Ένα παραμύθι τρόμου με φαντάσματα και έντονη πλοκή. Μια παραβολή για την ενηλικίωση και το δρόμο προς την ανεξαρτησία από ένα σκηνοθέτη που γνωρίζει πώς να δημιουργήσει ένα τρομακτικό κινηματογραφικό κομψοτέχνημα. Όλα συμβαίνουν το 19ο στην Αγγλία όπου μια νεαρή συγγραφέας πηγαίνει να ζήσει στον πύργο του μυστηριώδους εραστή της. Εκεί θα συμβιώσει με τη ζηλιάρα αδελφή του συζύγου της, καθώς και με τα φαντάσματα που κρύβουν μια φρικτή αλήθεια.
Καθηλωτικό, αγωνιώδες, τρομακτικό, ένα γοτθικό θρίλερ το οποίο θα συναρπάσει όχι μόνον τους φαν του είδους αλλά και τους φανατικούς σινεφίλ.
ΠΑΝ
PAN
Σκηνοθεσία: Τζο Ράιτ
Πρωταγωνιστούν: Χιου Τζάκμαν, Λιβάι Μίλερ, Γκάρετ Χέντλαντ, Ρούνι Μάρα, Αντίλ Ακτάρ, Νόνσο Ανοζί, Αμάντα Σέιφριντ, Λιούις ΜακΝτούγκαλ
Ο Πίτερ Παν, ο πασίγνωστος ήρωας του Τζ. Μ. Μπάρι, που είναι πάνω από 100 ετών, σε μια κινηματογραφική μεταφορά. Ο σκηνοθέτης, έχοντας για βάση το κλασικό παραμύθι, δίνει τη δική του ολοκληρωτικά νέα εκδοχή της ιστορίας.
Ένα όμορφο ταξίδι στη Χώρα του Ποτέ που θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι.
Ο ΣΕΦ ΠΟΥ ΈΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ
BURNT
Σκηνοθεσία: Τζον Ουέλς
Πρωταγωνιστούν: Μπράντλεϊ Κούπερ, Σιένα Μίλερ, Ούμα Θέρμαν, Έμμα Τόμσον, Λίλι Τζέιμς, Ομάρ Σι, Τζέιμι Ντόρναν, Αλίσια Βικάντερ, Ντάνιελ Μπρουλ, Μάθιου Ρις
Ο σερ Άνταμ Τζόουνς, διάσημος σεφ στο Παρίσι, βραβευμένος με δυο αστέρια Μισελέν, έχει χάσει τα πάντα. Τώρα προσπαθεί να επανακτήσει τη θέση του, να κερδίσει το τρίτο αστέρι και δημιουργεί μια δυνατή ομάδα στην οποία βρίσκεται και η όμορφη Ελέν. Ο έρωτας ανθίζει στην κουζίνα!
Η ταινία είναι ένας ύμνος για την αγάπη του φαγητού και την δύναμη των δεύτερων ευκαιριών.
Ο ΚΛΕΑΡΧΟΣ, Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΙ Ο ΚΟΝΤΟΣ
Σκηνοθεσια: Στράτος Μαρκίδης
Πρωταγωνιστούν: Χρύσα Ρώπα, Κώστας Ευρυπιώτης, Γιάννης Τσιμιτσέλης
Το 1961, ο Νίκος Τσιφόρος έγραψε και σκηνοθέτησε μια ξεκαρδιστική κωμωδία με πρωταγωνιστές το Βασίλη Αυλωνίτη, τη Γεωργία Βασιλειάδου, το Νίκο Ρίζο, την Έλσα Ρίζου κ.α.
Το ριμέικ αυτής ταινίας κάνει ο Μαρκίδης μεταφέροντας τη δράση στο σήμερα και στη Θεσσαλονίκη. Εκεί συναντάμε τον Κλέαρχο ο οποίος κατηγορεί το γαμπρό του, το Μάχο, για τις ερωτικές του ατασθαλίες.
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ 2 (3D)
HOTEL TRANSYLVANIA 2
Σκηνοθεσία: Γκέντι Ταρτακόφσκι
Φωνές: Άνταμ Σάντλερ, Σελένα Γκόμεζ, Άντι Σάμπεργκ, Στιβ Μπουσέμπι, Κέβιν Τζέιμς, Μελ Μπρουκς, Ντέιβιντ Σπέιντ
Το ξενοδοχείο του Κόμη Δράκουλα αναβαθμίζεται! Δέχεται πλέον και κοινούς θνητούς κι όχι μόνον τέρατα! Όμως ο Κόμης αναησυχεί για τον Ντενίσεβιτς, τον αγαπημένο του εγγονό, ο οποίος δεν μοιάζει για βαμπίρ! Και ενώ φροντίζει να ξυπνήσει το δράκουλα μέσα του, στα 5α γενέθλια του μικρού καταφθάνει εντελώς ξαφνικά, ο Βλαντ, ο πατέρας του Κόμη!