Ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης γράφει κάθε εβδομάδα για το alterthess τις νέες ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στις κινηματογραφίκές αίθουσες.
Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ
UNE NOUVELLE AMIE
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν
Πρωταγωνιστούν: Ρομέν Ντιρί, Αναΐς Ντεμπουστιέ, Ραφαέλ Περσονάζ
Ο καταξιωμένος και τολμηρός γάλλος σκηνοθέτης εμπνέεται από το ομώνυμο διήγημα της Ρουθ Ρέντελ και μεταφέροντάς το στη μεγάλη οθόνη δημιουργεί μια ταινία στην οποία διακρίνουμε όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ταινίες του. Πρώτα απ’ όλα ένα τολμηρό θέμα κι ύστερα όλο το απαραίτητο μενού που περιλαμβάνει σασπένς, χιούμορ, σεξουαλικότητα, κοινωνική τοποθέτηση, ψυχολογικές προεκτάσεις.
Η Κλερ, μια νέα παντρεμένη γυναίκα, χάνει την καλύτερη της φίλη, Λορά. Η Λορά αφήνει πίσω της τη νεογέννητη κόρη της. Λουσί και τον άντρα της, Νταβίντ και η Κλερ υπόσχεται πως δε θα τους αφήσει ποτέ μόνους.
Η απώλεια είναι μεγάλη, η Κλερ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην καινούρια κατάσταση και στο παρελθόν. Όταν μια μέρα επισκέπτεται τον Νταβίντ έρχεται αντιμέτωπη με μία έκπληξη. Ο άντρας της φίλης της προσπαθεί κι αυτός να συμβιβαστεί με την απώλεια της γυναίκας του. Σύντομα οι δύο αυτοί άνθρωποι θα βρεθούν πολύ στενά δεμένοι και θα αρχίσουν μαζί να ξεπερνούν το πένθος ανακαλύπτοντας νέες, κρυμμένες πτυχές στην προσωπικότητα και στις σχέσεις τους. Όταν ο άντρας της Κλερ υποπτεύεται πως κάτι ύποπτο συμβαίνει ανάμεσα στη γυναίκα του και τον Νταβίντ, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία αποκάλυψη και με μία νέα κατάσταση.
Δεν ξέρω εάν από τα παραπάνω αντιλαμβάνεστε ποιο είναι το κομβικό σημείο στην ταινία, το οποίο προσπαθώ να μην αποκαλύψω, γύρω από το οποίο οικοδομείται η υπόθεση και αναπτύσσονται οι χαρακτήρες. Μπορεί να είναι το θεμέλιο αλλά η ουσία βρίσκεται στο μετά την αποκάλυψή του. Στο πλέγμα των σχέσεων που δημιουργούνται, στις εμπλοκές, τις αγκυλώσεις, τις μεγάλες αποφάσεις, τις εμμονές.
Έτσι εάν το μυστικό της ταινίας αποκαλύπτεται σχετικά σύντομα, μένει όλο το υπόλοιπο που είναι η εξέλιξή της. Και εδώ ο Φρανσουά Οζόν αρχίζει να ξεδιπλώνεται, να αφήνει ρωγμές και να δημιουργεί υποψίες, να αφήνει ανάσες ελαφρότητας και να επανέρχεται στο δραματικό πυρήνα. Επειδή τελικά η ταινία, εάν την απογυμνώσει κανείς από τα κινηματογραφικά, μυθοπλαστικά της στοιχεία και την αφήσει στεγνή, ως πραγματικότητα είναι ένα δράμα. Κι αυτό το γνωρίζει ο Οζόν. Γνωρίζει πως η καταπιεσμένη ταυτότητα δεν είναι κωμική υπόθεση, και προκαλεί γέλιο μόνον σε ανθρώπους αναίσθητους, συντηρητικούς, απάνθρωπους. Γι’ αυτό διανθίζει με ελαφρύ χιούμορ ένα, κατά τα άλλα, ψυχολογικό θρίλερ, μια ταινία χαρακτήρων που πίσω από μια ελαφρότητα κρύβει τον πόνο της καταπιεσμένης προσωπικότητας.
Ο Φρανσουά Οζόν αναδεικνύει για μια ακόμη φορά το ταλέντο και την ικανότητα του να αναμετριέται με θέματα που «καίνε». Γι’ αυτό έχει κερδίσει πανάξια μια σημαντική θέση ανάμεσα στους καλύτερους ευρωπαίους σκηνοθέτες της εποχής μας.
CHILD 44
Σκηνοθεσία: Ντανιέλ Εσπινόζα
Πρωταγωνιστούν: Τομ Χάρντι, Νούμι Ράπας, Γκάρι Όλντμαν, Τζόελ Κίναμαν, Τζέισον Κλαρκ, Τσαρλς Ντανς, Βενσάν Κασέλ, Ντεβ Πατέλ, Πάντι Κονσιντάιν, Σαμ Σπρούελ, Τάρα Φιτζέραλντ
Το 1963 στη Σοβιετική Ένωση ένας κατά συρροήν δολοφόνος έχει σκοτώσει 43 αγόρια. Μέσα στο φορτισμένο πολιτικά κλίμα της εποχής, ο Λέο Ντεμίντοφ, ένας μυστικός πράκτορας, προσπαθεί να ανακαλύψει το δολοφόνο. Ο Ντεσίμοφ, πιστός στο καθεστώς, είχε καθήκον ως τώρα να εντοπίζει τους εχθρούς του καθεστώτος.
Όμως ξαφνικά θα χάσει τη θέση και τα προνόμιά του, όπως συνέβη με χιλιάδες ανθρώπους εκείνα τα χρόνια στην πατρίδα του. Κι αυτό επειδή αρνήθηκε να αποκηρύξει τη σύζυγό του Ραΐσα η οποία θεωρήθηκε «εχθρός του λαού». Μετά από αυτό ο Λεό και η Ραΐσα θα απομακρυνθούν από τη Μόσχα και θα σταλούν σε μια μακρινή επαρχιακή κωμόπολη. Εκεί πλέον ο Λεό θα ξεκινήσει την έρευνα για να φτάσει στα ίχνη του δολοφόνου, μαζί με τη συνεργασία του Μιχαήλ Νεστέροφ, τοπικού αρχηγού της αστυνομίας.
Όμως η έρευνά του βρίσκει εμπόδια στον Βασίλι Νικίτιν, έναν άνθρωπο του καθεστώτος που μισεί το Λεό και ο οποίος υποστηρίζει πως η βία και η είναι καπιταλιστικές αρρώστιες, άγνωστες στη σοβιετική κοινωνία. Πιστεύει ακράδαντα πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει έγκλημα στο σοβιετικό παράδεισο!
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τομ Ρομπ Σμιθ, ο οποίος με τη σειρά του εμπνεύστηκε από την εγκληματική δράση του Αντρέι Τσικατίλο, γνωστού και ως «Χασάπη του Ροστόφ», σεσημασμένου και καταδικασμένου δολοφόνου με έντονη δράση τις δεκαετίες του ’70 και του ‘80 στη Σοβιετική Ένωση.
Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από τα γεγονότα αυτά μια ιστορία που μιλά για τη μάχη του καλού με το κακό στις πιο αντίξοες συνθήκες: εκείνες του απολυταρχικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης λίγο πριν τον θάνατο του Στάλιν, που δεν αναγνωρίζει εγκλήματα όπως οι δολοφονίες ή η πορνεία ως οτιδήποτε άλλο παρά χαρακτηριστικά «κακά» του καπιταλισμού και άρα ανύπαρκτα στην πατρίδα του Σοσιαλισμού!.
Μετά τη μεγάλη εκδοτική επιτυχία του πρώτου βιβλίου, ο συγγραφέας ήδη προχωρήσει σε δύο συνέχειες, που είναι τα βιβλία «The Secret Speech» και «Agent 6», τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 26 γλώσσες και έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα. Μετά από αυτό αναμένεται και η κινηματογραφική συνέχεια..
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ
I NOSTRI RAGAZZI
Σκηνοθεσία: Ιβάνο Ντε Ματέο
Πρωταγωνιστούν: Αλεσάντρο Γκάσμαν, Τζιοβάνα Μετζοτζιόρνο, Λουίτζι Λο Κάσκιο, Μπάρμπορα Μπομπούλοβα
Ο Μάσιμο, δικηγόρος στο επάγγελμα και ο Πάολο, παιδίατρος, είναι αδέλφια. Παρόλα αυτά οι σχέσεις τους δεν είναι αρμονικές και βρίσκονται διαρκώς σε σύγκρουση. Τηρώντας όμως με σεβασμό την παράδοση, μια φορά το μήνα, μαζί με τις συζύγους τους, συναντιούνται σε ένα πολυτελές εστιατόριο. Οι συζητήσεις είναι συνήθως ανούσιες και ανώδυνες. Η ευρισκόμενη σε λεπτή ισορροπία σχέση τους κλονίζεται όταν τα παιδιά τους φέρεται να έχουν εμπλακεί σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα. Τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουν μαζί την κατάσταση.
Ταινία για τις επιφανειακές σχέσεις γονέων και παιδιών στις σύγχρονες αστικές οικογένειες, βασισμένη στο βιβλίο «Το δείπνο», του Χέρμαν Κοχ που έχει κυκλοφορήσει σε 53 χώρες. Καθηλωτικό σενάριο, αγωνιώδης πλοκή και εξέλιξη, δυνατοί χαρακτήρες και έντονη κριτική διάθεση προς τη σύγχρονη κοινωνία
Βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας από το Δίκτυο Ευρωπαϊκών Κινηματογράφων (Europa Cinemas), στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο σκηνοθέτης, Ιβάνο Ντε Ματέο, δηλώνει: «Το μυθιστόρημα “Το Δείπνο” του Χέρμαν Κοχ με εντυπωσίασε για την ειλικρίνεια και την αλήθεια με την οποία χειρίζεται τα θέματα και τις καταστάσεις. Ήθελα να γυρίσω μια ταινία για τη βία, που κρύβεται μέσα μας, η οποία μπορεί να εκραγεί κατά τύχη, κατά λάθος, σε οποιονδήποτε από εμάς. Όταν συμβαίνει αυτό, οι χαρακτήρες αλλάζουν, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Όντας πατέρας, ρώτησα τον εαυτό μου μέχρι ποιο σημείο μπορούμε ή πρέπει να αγνοούμε τη συνείδησή μας για να προστατεύσουμε την ευτυχία μας; Το τι λέει η καρδιά έρχεται συχνά σε σύγκρουση με το τι είναι δίκαιο. Και υπάρχει μια πολύ βαθιά διαφορά μεταξύ του τι είμαστε και της εικόνας του εαυτού μας που δημιουργούμε μέρα με τη μέρα».
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
BANDE DE FILLES
Σκηνοθεσία: Σελίν Σιαμά
Πρωταγωνιστούν: Καριτζά Τουρέ, Ασά Σιλά, Λιντσέι Καραμό, Μαριετού Τουρέ
Η 16χρονη Μαριέμ, καταπιεσμένη από περιβάλλον της οικογένάς της και το σχολείο αναζητά διεξόδους. Όταν γνωρίζει μια παρέα τριών κοριτσιών, αποφασίζει να αλλάξει ζωή. Για να γίνει αποδεκτή από νέα της παρέα και για να νιώσει πως ανήκει κάπου αλλάζει ακόμη και το ντύσιμο αλλά και το όνομά της. Έτσι πιστεύει πως θα βρει την προσωπική της ελευθερία.
Η σκηνοθέτιδα, Σελίν Σιαμά, σημειώνει: «Οι ίδιοι οι χαρακτήρες πυροδότησαν το σχέδιο της ταινίας. Τα έφηβα κορίτσια που έβλεπα συχνά να τριγυρνούν στην περιοχή του παρισινού εμπορικού κέντρου Λε Χολ, ή στο μετρό, μερικές φορές στον σιδηροδρομικό σταθμό, Γκαρ Ντε Νορντ,: πάντοτε σε συμμορίες, φωνάζοντας, χορεύοντας, γεμάτα ζωντάνια. Θέλοντας να σκάψω πιο βαθιά, αναζήτησα τα μπλογκ τους και γοητεύτηκα από την αισθητική τους, το στυλ και τις πόζες.
Πέρα από την ακαταμάχητη ενέργειά τους, οι προσωπικότητές τους αντανακλούν όλα τα θέματα που βρίσκονται στην καρδιά της εξελισσόμενης δουλειάς μου ως κινηματογραφίστριας: η συγκρότηση μιας γυναικείας ταυτότητας μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής πίεσης, των περιορισμών και των ταμπού, της οποίας η διερεύνηση μέσα από τα παιχνίδια με την εικόνα και την ταυτότητα κατέχει κεντρικό ρόλο. Επιθυμία μου ήταν να συνεχίσω να δουλεύω γύρω τη θεματική των νεανικών αφηγήσεων, αλλά με ένα σύγχρονο αποτέλεσμα, προσγειωμένο στην πολιτική πραγματικότητα της Γαλλίας σήμερα.
Αυτές οι μοναδικές πρωταγωνίστριες κουβαλούν μέσα τους την υπόσχεση για την απεικόνιση ενός ρεαλιστικού πορτρέτου και συνάμα τη μυθοπλαστική δυναμική που είναι απαραίτητη για την αφηγηματική ένταση. Παρ’ όλο που η ιστορία αφορά μια συγκεκριμένη γενιά και είναι ιδιαίτερα ριζωμένη στη γαλλική κοινωνία, ανήκει επίσης στη σφαίρα της κινηματογραφικής μυθολογίας: νέοι που υπόκεινται σε κοινωνικούς περιορισμούς και ταμπού. Είναι μια ιστορία που είναι καλύτερο να τη διηγηθούν στη σημερινή Γαλλία οι νεαρές γυναίκες που μεγάλωσαν σε αυτές τις φτωχές περιοχές των μειονοτήτων»
Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.
THE DUFF
Σκηνοθεσία: Άρι Σάντελ
Πρωταγωνιστούν: Μέι Ουίτμαν, Μπιάνκα Σάντος, Σκάιλερ Σάμουελς, Κεν Τζονγκ, Ρόμπι Έιμελ, Νικ Έβερσμαν, Μπέλα Θορν,
Η Μπιάνκα, τελειόφοιτη στο Λύκειο έχει πολλούς φίλους ανάμεσα στα αγόρια της τάξης. Χαίρεται γι’ αυτό αλλά όταν θα ανακαλύψει πως όλοι αποζητούν τη φιλία της για να προσεγγίσουν τις όμορφες φίλες της θα θυμώσει πολύ. Και θα θυμώσει ακόμη περισσότερο όταν μάθει πως όλοι τη θεωρούν Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α., δηλαδή, Φίλη Λόγω Όγκου, Μάζας, Περιφέρειας και Ασχήμιας. Μετά από όλα αυτά αποφασίζει να αλλάξει!