Η διαφθορά του συστήματος, γέλιο και μεγάλες επανεκδόσεις
Το ισπανικό αστυνομικό θρίλερ «Ποιος κλέβει ποιον;» με υπόβαθρο στη διαφθορά του συστήματος, ξεχωρίζει από τις νέες ταινίες της εβδομάδας. Αναφέρομαι φυσικά σε εκείνες της πρόσφατης παραγωγής, αφού υπάρχουν και τρεις επανεκδόσεις που τις συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Ο Βιμ Βέντερς με το ντεμπούτο του το 1972. «Η αγωνία του τερματοφύλακα πριον από το πέναλτι» και ο Αντρέι Βάιντα με το «Δάσος με τις σημύδες» (1970), δεν είναι δυνατόν να αγνοηθούν. Όμως και το ευχάριστο μιούζικαλ «Funny face».
Η οκτάδα συμπληρώνεται από τέσσερις κωμωδίες, με την ιταλική «Που πάω, θεέ μου», να ξεχωρίζει.
Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι αφού θα τα ξαναπούμε περί τα τέλη Αυγούστου
ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΒΕΙ ΠΟΙΟΝ;
CIEN ANOS DE PERDON
Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Καλπαρσόσο
Πρωταγωνιστούν: Λούις Τόσαρ, Ροντρίγκο Ντε Λα Σέρνα, Ραούλ Αρέβαλο, Χοσέ Κορονάδο
“Ποιος κλέβει ποιον;” αναρωτιέται ο ελληνικό τίτλος της ταινίας του Ντάνιελ Καλπαρσόσο. Ένα ερώτημα το οποίο προκύπτει αυθόρμητα. Αλήθεια όταν γίνεται ληστεία σε μια τράπεζα ποιος είναι ο κλέφτης; Ή μήπως ισχύει η ρήση “ο κλέψας του κλέψαντος;”.
Άλλωστε οι ισχυροί δεσμοί που υπάρχουν ανάμεσα στους πυλώνες του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και το κράτος είναι γνωστοί, αφού οι νόμοι φτιάχνονται έτσι ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Η διαφθορά και η διαπλοκή ενδύονται το μανδύα της νομιμότητας και το σύστημα πορεύεται, κοιτάζοντας σταθερά μπροστά και ουδέποτε στο πλάι, όπου συνωστίζονται οι δυστυχισμένες ιστορίες των καθημερινών ανθρώπων.
Στη Βαλένθια βρέχει, βρέχει πολύ. Τόσο νερό έχει πολλά χρόνια να δει η πόλη. Μέσα στο πανδαιμόνιο που επικρατεί στους δρόμους, η Σάντρα προσπαθεί να πάει στη δουλειά της ενώ μιλά με αγωνία στο τηλέφωνο, Είναι διευθύντρια σε μια τράπεζα και το όνομά της βρίσκεται στη λίστα στελεχών που πρόκειται να απολυθούν. Και σαν να μην της έφθανε το πρόβλημά της, μόλις έχει φτάσει στο γραφείο της, έξι ληστές, ζωσμένοι με εκρηκτικά, εισβάλλουν στην τράπεζα και κρατούν ομήρους τους υπαλλήλους, τους πελάτες και τη διευθύντρια. Αρχηγός των ληστών είναι ένας άνδρας με το παρατσούκλι Ουρουγουανός, αυτός οργάνωσε το κόλπο κι αυτός δίνει εντολή να αδειάσουν όλες οι θυρίδες. Μόνο που κάποια από τις θυρίδες, η 314, ανήκει στον Γκονζάλο Σοριάνο, πρώην κυβερνητικό στέλεχος ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κώμα,δεν πρέπει να ανοιχτεί επειδή κρύβει ένα μεγάλο μυστικό το οποίο εάν αποκαλυφθεί θα τινάξει στον αέρα την κυβέρνηση της χώρας! Και ενώ η αστυνομία διαπραγματεύεται με τους ληστές, μπαίνουν στη μέση και στελέχη της κυβέρνησης. Η αστυνομία θέλει να τελειώσουν όλα αναίμακτα ενώ η κυβέρνηση καίγεται να μην αποκαλυφθεί το μυστικό της θυρίδας. Όσο για τους ληστές, το σχέδιο απόδρασης που είχαν σχεδιάσει δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εξαιτίας της καταιγίδας.
Ο Χόρχε Γκερικατσεβαρία, εμπνεύστηκε το σενάριο από την οικονομική κρίση στην Ισπανία. Δε χωρά καμιά αμφιβολία γι’ αυτό. Το μενού περιλαμβάνει τραπεζικό σύστημα, διαφθορά πολιτικών, σχέσεις κυβέρνησης και τραπεζών, απολύσεις, κατασχέσεις σπιτιών. Η σκηνοθεσία του Ντάνιελ Καλπαρσόσο ακολουθεί τα γνωστά μοτίβα αντίστοιχων ταινιών με ληστείες με τρόπο υποδειγματικό. Η πλοκή της ιστορίας οδηγεί σε μια σκηνοθετική αφήγηση που καθηλώνει. Σε αυτό συντελεί και η δόμηση των χαρακτήρων επάνω στους οποίους οικοδομείται το μωσαϊκό των μεταξύ τους σχέσεων. Και καθώς η αγωνία κορυφώνεται και η βρόμικη εμπλοκή των πολιτικών γίνεται ξεκάθαρη, ο θεατής δε δυσκολεύεται να διαλέξει στρατόπεδο. Ιδίως όταν αρχίζει να φαίνεται η ανθρώπινη πλευρά του χαρακτήρα των ληστών, σε αντίθεση με τους απέξω οι οποίο σκέφτονται με κυνισμό και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξαφανίσουν τα στοιχεία του “εγκλήματος”.
«Ίσως ζούμε σε ένα θλιβερό, άδικο κόσμο, αλλά που και που βλέπουμε κάποιο φως στο τούνελ. Έτσι και στην ταινία αυτή έχεις την αίσθηση ότι τελικά μπορεί το δίκιο να υπερισχύσει» λέει ο Ντανιέλ Καλπαρσόρο.
Ένα δυνατό αστυνομικό θρίλερ, με πολιτικό υπόβαθρο, η ταινία της χρονιάς στην Ισπανία
ΠΟΥ ΠΑΩ ΘΕΕ ΜΟΥ;
QUO VADO;
Σκηνοθεσία: Τζενάρο Νουνζιάντε
Πρωταγωνιστούν: Τσέκο Ζαλόνε, Ελεονόρα Τζιοβανάρντι, Μαουρίτσιο Μικέλι, Σόνια Μπεργκαμάστο
Στην περίπτωση της εν λόγω κωμωδίας θα μπορούσε να ισχύει τη ρήση «γελάμε με τα χάλια μας». Βλέποντάς την διαρκώς μου ερχόλταν στο νου το γνωστό «ούνα φάτας, ούνα ράτσα», αφού θα μπορούσε αφορά την Ελλάδα αλλά αναφέρεται στην Ιταλία. Όπου μια θέση στο δημόσιο, η οποία κερδήθηκε με βουλευτική παρέμβαση -μέσο το λέμε- αποτελεί κάτι σαν φετίχ!
Ο Τσέκο Ζαλόνε, λοιπόν, από μικρό παιδί μεγάλωσε γαλουχημένος με στόχο να μπει σε μια μόνιμη θέση στο δημόσιο. Η οικογένειά του φρόντισε γι’ αυτό και με την απαραίτητη βουλευτική βοήθεια, ο Τσέκο έγινε δημόσιος υπάλληλος. Να όμως που τα χρόνια πέρασαν και ήρθε η ώρα για έναν εξορθολογισμό του δημόσιου τομέα. Η θέση του κινδυνεύει και μια ανώτερη υπάλληλος προσπαθεί να το πείσει να παραιτηθεί λαμβάνοντας την αντίστοιχη αποζημίωση. Όμως ο Τσέκο θεωρεί πως η θέση του είναι ιερή κι έτσι προτιμά να μετατίθεται στα πιο απομακρυσμένα μέρη της χώρας παρά να παραιτηθεί εκουσίως. Δεν υποκύπτει ούτε κι όταν τον στέλνουν σε μια ιταλική ερευνητική αποστολή στο Βόρειο Πόλο! Κι όχι μόνον αυτό αλλά εκεί θα βρει και το άλλο του μισό, μια όμορφη συμπατριώτισσά του, η οποία έχει τρία παιδιά από προηγούμενες σχέσεις. Παντρεύονται, ζουν σε μια πόλη στα βόρεια της Νορβηγίας και εκεί ο Ιταλός ανακαλύπτει πως πρέπει να εκπολιτιστεί, να γίνει Βορειοευρωπαίος! Και ενώ αρχίζει να προσαρμόζεται, νοσταλγεί την πατρίδα του και επιστρέφει. Η νέα του θέση είναι σε μια υπηρεσία στην Καλαβρία. Σύντομα όμως η γυναίκα του θα αγανακτήσει με την εμμονή του για το δημόσιο.
Ο τίτλος της ταινίας του Τζέναρο Νουνζιάντε είναι “Που πάω; (Quo vado) προφανώς αναφέρεται στο διαρκές ερώτημα που βασανίζει τον ήρωά μας με τις συνεχείς μεταθέσεις. Τελικά όμως το ερώτημα μπορεί να αναφέρεται και στο που πάει με την ίδια του τη ζωή, την οποία έχει αλυσοδέσει με την εμμονή του για τη θέση στο δημόσιο.
Μια πολύ ευχάριστη και διασκεδαστική κωμωδία με την οποία καυτηριάζεται μια ολόκληρη νοοτροπία βολέματος, ρουσφετιού και συναλλαγής. Κάτι διόλου άγνωστο στα καθ’ ημάς, σε τέτοιο σημείο που αναρωτιέσαι γιατί στην ταινία δεν μιλούν ελληνικά! Όσο για την ιταλίδα μητέρα, είναι τάλε κουάλε με τη γνωστή σε όλους -τους άνδρες κυρίως- ελληνίδα μάνα!
Ο σκηνοθέτης δίνει κάποιες σουρεαλιστικές πινελιές, κάποιες φορές δίνει καρτουνίστικη συμπεριφορά στους ήρωές του, μπορεί κάποτε να χρησιμοποιεί την υπερβολή για να βγάλει γέλιο αλλά τα πάντα είναι απολύτως αληθινά! Οι χαρακτήρες, οι νοοτροπίες, οι συνήθειες, τα στερεότυπα έρχονται μέσα από την πραγματικότητα. Είναι αυτό που λέμε, πως “γελάμε με τα χάλια μας”!
Χωρίς να προκαλεί ασυγκράτητο γέλιο, η ταινία είναι αρκούντως διασκεδαστική. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσετε καλά, να μην χαλαρώσετε. Κι αν σε κάποια σημεία ο σκηνοθετικός ρυθμός φαίνεται να χωλαίνει, ξεπερνιούνται από τον πρωταγωνιστή Τσέκο Ζαλόνε -που κρατάει το πραγματικό του όνομα και στην ταινία- ο οποίος τα καλύπτει με την πληθωρική παρουσία του.
Η ΜΑΓΚΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ
MAGGIE’S PLAN
Σκηνοθεσία: Ρεμπέκα Μίλερ
Πρωταγωνιστούν: Γκρέτα Γκέργουικ, Ίθαν Χοκ, Τζούλιαν Μουρ, Μπιλ Χέιντερ, Μάγια Ρούντολφ, Τράβις Φάιμελ
Η Μάγκι, γυναίκα καριέρας, έχει φτάσει τα 30, είναι μόνη και αποφασίζει να αποκτήσει μόνη παιδί. Τότε ερωτεύεται τον καθηγητή Τζον Χάρτινγκ, ο οποίος όμως είναι παντρεμένος με την Ζορζέτ, μια δανέζα ακαδημαϊκό.Η ζωή της Μάγκι μπλέκεται καθώς βιώνει ένα νευρωσικό ερωτικό τρίγωνο. Κωμωδία.
ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΕ ΚΑΚΗ ΔΙΑΓΩΓΗ
BAD MOMS
Σκηνοθεσία: Τζον Λούκας, Σκοτ Μουρ
Πρωταγωνιστούν: Μίλα Κούνις, Κρίστεν Μπελ, Κάθριν Χαν, Κριστίνα Άπλγκεϊτ, Τζάντα Πίνκετ Σμιθ
Μια μητέρα βουτηγμένη στο στρές αναζητά δίξοδο. Βρίσκει άλλες δύο ομοιοπαθείς μαμάδες και αποφασίζουν να το ρίξουν στο ξέφρενο γλέντι και την κραιπάλη. Κωμωδία.
GHOSTBUSTERS
Σκηνοθεσία: Πολ Φέιγκ
Πρωταγωνιστούν: Μελίσα Μακάρθι, Κρίστεν Γουίγκ, Λέσλι Τζόουνς, Κέιτ Μακίνον, Κρις Χέμσγουορθ, Μπιλ Μάρεϊ, Σιγκούρνι Γουίβερ, Ελίζαμπεθ Πέρκινς, Σέσιλι Στρονγκ, Άνι Ποτς, Νταν Άικροϊντ, Έρνι Χάντσον
Η θρυλική ταινία της δεκαετίας του 1980 εμπνέει μόνο τώρα πρωταγωνιστούν τέσσερις γυναίκες. Η Έριν, η Άμπι, η Γίλμπερτ και η Γέιτς αποφασίζουν να κυνηγήσουν τα φαντάσματα που έχουν εμφανιστεί στο Μανχάταν. Κωμωδία.
Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ
DIE ANGSTDES TORMANNS BEIM ELFMETER
Σκηνοθιεσία: Βιμ Βέντερς
Πρωταγωνιστούν: Άρθουρ Μπράουθς, Κάι Φίσερ, Έρικα Πλούχαρ, Λίμπγκαρτ Σβαρτζ
Ο τερματοφύλακας Γιόζεφ Μπλοκ, δέχεται ένα γκολ, μαλώνει με το διαιτητή και αποβάλλεται. Περιπλανιέται στην πόλη, πηγαίνει στον κινηματογράφο και τη νύχτα κοιμάται με την ταμία. Το πρωί, εντελώς αναίτια, τη δολοφονεί και μετά πηγαίνει να βρει την κοπέλα του.
Το αριστουργηματικό αυτό υπαρξιακό θρίλερ, γυρισμένο το 1972, είναι η πρώτη ταινία του μεγάλου γερμανού σκηνοθέτη και βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Πέτερ Χάντκε.
FUNNY FACE
Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Ντόνεν
Πρωταγωνιστούν: Όντρι Χέμπουρν, Φρεντ Αστέρ, Κέι Τόμσον
Ένας φωτογράφος, ο Ντικ Έιβερι, αναζητά μοντέλο για μεγάλο περιοδικό μόδας. Το ανακαλύπτει στο πρόσωπο της Τζο, μιας υπαλλήλου σε βιβλιοπωλείο. Ταξιδεύουν στο Παρίσι για μια επίδειξη μόδας και εκεί η Τζο ανακαλύπτει τον εαυτό της. Περίφημο μιούζικαλ του 1957.
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΥΔΕΣ
BREZYNA
Σκηνοθεσία: Αντρέι Βάιντα
Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Ολμπρίνσκι, Όλγκιερντ Λουκάσεβιτζ, Εμίλια Κράκοβσκ
Ο Μπολεσλάβ είναι δασολόγος και ζει στο δάσος μαζί με την κόρη του και την οικονόμο, αφού η γυναίκα του έχει πεθάνει. Η επίσκεψη του αδελφού Στανισλάβ, ο οποίος είναι άρρωστος με φυματίωση και δεν έχει του έχει απομείνει πολύς χρόνος για να ζήσει, δημιουργεί μια ένταση ανάμεσά τους. Ο Στανισλάβ θέλει να χαρεί τη ζωή που του απομένει σε αντίθεση με τον αδελφό του ο οποίος περίπου έχει παραιτηθεί. Ταινία του 1970.