Σε μία εποχή που το διαδίκτυο κυριαρχεί, η πληροφορία ως επί το πλείστον τρέχει και χάνεται. Κάποτε λέγαμε για τη δύναμη και την ένταση της αλλαγής εικόνας στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, φανταστείτε τι συμβαίνει τώρα σε έναν αχανή ιστότοπο. Είναι όμως κάποιοι άνθρωποι που δεν αφήνουν την μνήμη να σβήσει κι είναι αποφασισμένοι να αφήσουν ένα έργο ως “παρακαταθήκη” στην επομένη γενιά. Μία τέτοια πολυσύνθετη προσωπικότητα είναι ο Αντώνης Μποσκοΐτης (Δίφωνο, Μετρονόμος, LIFO, Έθνος, Ελευθεροτυπία, Documento). Το όνομα του μας ταξιδεύει στον χώρο της δημοσιογραφίας και πιο συγκεκριμένα των συνεντεύξεων.
Πριν λίγο καιρό τον είδαμε στο “A La Carte” των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα. Εκεί ο “Μπόσκο” παίζει στην μεγάλη οθόνη τον ρόλο του στη ζωή. Μαζί του ο Χρήστος Στέργιογλου. Έχει σπουδάσει μάλιστα κινηματογράφο. Έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες “Φλέρυ -Τρέλη του Φεγγαριού”, “Ζωντανοί στο Κύτταρο – Σκηνές Ροκ”, “Οδύσσειες σωμάτων – Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο” και “Κατερίνα Γώγου – Για την αποκατάσταση του μαύρου”. Η μικρού μήκους “Γράμματα στη Γερμανία” σε μουσική της Ελένης Καραΐνδρου προβλήθηκε στην εβδομάδα ελληνικού Κινηματογράφου στην Μόσχα. Στις “18 συνεντεύξεις” (πρώτο του βιβλίο από τις εκδόσεις Μετρονόμος) φιλοξενεί ονόματα όπως ο Θ. Αγγελόπουλος, ο Μ. Θεοδωράκης, ο Τζ. Πανούσης, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και Μarianne Faithfull.
Σήμερα θα μιλήσουμε για το νέο του βιβλίο που είναι αφιερωμένο στην μητέρα του που πριν λίγο καιρό έφυγε από τη ζωή. “Οι 10” (πρόλογος Θανάσης Λάλας) του Αντώνη κυκλοφορούν από εκδόσεις Άπαρσις κι αποτελούν ένα μικρό “κειμήλιο” για κάθε βιβλιοθήκη. Νόρα Βαλσάμη, Κώστας Βουτσάς, Μέλπω Ζαρόκωστα, Ξένια Καλογεροπούλου, Μαρία Κωνσταντάρου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Χλόη Λιάσκου, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Άννα Φόνσου και Μαίρη Χρονοπούλου κοσμούν τις σελίδες του νέου αυτού εγχειρήματος. Οι περισσότεροι τους γνωρίζουμε μέσα από τις ελληνικές ασπρόμαυρες ταινίες. Εδώ ταξιδεύουμε στα άδυτα της ψυχής τους με όχημα τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου. Ενός δεξιοτέχνη που γνωρίζει πολύ καλά πως θα κάνει τον συνομιλητή του να νιώσει οικεία κι άνετα.
Μεγάλο ρόλο σε αυτό το επάγγελμα διαδραματίζει το πόσο προετοιμασμένος είσαι όταν συναντάς την “προσωπικότητα” – την περσόνα που θα συνομιλήσεις. Ο “συνεντευξιαστής” στην περίπτωσή μας γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία κάθε ανθρώπου που έχει απέναντί του. Μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια σίγουρος. Έχει χιούμορ, είναι ζεστός, έχει αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Διάβαζα ένα- ένα τα κείμενα και σκεφτόμουν, καθώς προχωρούσε η ροή, πως ο Μποσκοΐτης ξεδιπλώνει την πλοκή κινηματογραφικά, ίσως ακόμα και θεατρικά. Ένας “σκηνοθέτης συνεντεύξεων”. Οξυδερκής, ετοιμόλογος, διορατικός. Κάθε φορά που ολοκληρώνει το έργο του απορρέουν όμορφα συναισθήματα. “Σ’ αγαπώ” του λέει μία από τις πρωταγωνίστριες …
Ολοένα και λιγότεροι μπορούν να ακούσουν σήμερα σε ευρεία κλίμακα στην κοινωνία μας. Δεν έχουν διάθεση, δεν έχουν χρόνο. Εδώ έχουμε έναν άνθρωπο που πρώτα απ’ όλα έχει μάθει να ακούει τον συνομιλητή του και να τον σέβεται. Οδηγεί την κουβέντα βήμα -βήμα μαεστρικά. Έχει την μοναδική ικανότητα να συνθέτει κομμάτια του πάζλ και να φτάνει σε ένα άψογο αποτέλεσμα. Όταν κάποτε έκανα μία συνέντευξη με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστη Ανδρεαδάκη το έζησα και μπορώ να πιάσω τον σφυγμό του. Ο παλμός του αγγίζει τον δικό μου. Κατανοώ σε μεγάλο βαθμό τη φιλοσοφία του κι αρκετές φορές απορροφημένος, πιάνω τον εαυτό του σαν έναν τρίτο συνομιλητή, σαν να είμαι κι εγώ παρών.
Είναι μεγάλη επιτυχία ένα βιβλίο να σε κάνει κομμάτι του. Σε αυτό το σημείο έχω να προσθέσω κάτι ακόμα που θεωρώ ότι ελάχιστοι μπορούν να το αντιληφθούν, αν δεν το έχουν βιώσει κι από τις δύο πλευρές. Πιστεύω λοιπόν, ότι ο Αντώνης μόλις ολοκληρώνει τη δουλειά του και στέλνει το κείμενό του στο εκάστοτε μέσο προς δημοσίευση, ανάβει ένα τσιγάρο, το διαβάζει ξανά, αυτή τη φορά ως αναγνώστης και μπορεί να κάνει δεύτερες σκέψεις, όντας πλέον στην άλλη πλευρά της όχθης. Όπως και να’ χει η αναφορά μας έχει να κάνει με έναν “ροκ τύπο” που είναι εξαιρετικός επαγγελματίας και γι’ αυτό ακριβώς προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο του, αλλά και την “επικοινωνία” με την εβδομαδιαία στήλη του.
Αυτοί είναι οι “10” του Μποσκοΐτη. Σπουδαίοι καλλιτέχνες που σημάδεψαν δύο γενιές. Τη δική τους και τη δική μας. Πρωταγωνιστής όμως πλάι τους γίνεται κι ο ίδιος ο επαγγελματίας του χώρου και πρέπει να του αποδώσουμε τα εύσημα. Ένα κείμενο είναι το ελάχιστο.
Για τους φίλους στη Θεσσαλονίκη, το βιβλίο θα παρουσιαστεί στο ιστορικό καφέ, Ζώγια στην Αλεξάνδρου Σβώλου, την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου στο πλαίσιο της 18ης Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου της πόλης. Θα μιλήσουν γι’ αυτό ο συνθέτης Γιώργος Καζαντζής, ο συγγραφέας Τέλλος Φίλης, ενώ θα τραγουδήσει κι η Βούλα Σαββίδη. Αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις θα αναπαραστήσει με τον ηθοποιό, Τιμόθεο Θάνο. Επίσης, το Σάββατο στις 19:00 ο Α. Μποσκοϊτης θα υπογράψει το βιβλίο του στον χώρο των εκδόσεων Άπαρσις, εντός του χώρου της έκθεσης.
Ραντεβού εκεί!
