Σήμερα συμπληρώνονται τρία χρόνια από το δημοψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Θεσσαλονίκη όπου οι πολίτες της Θεσσαλονίκης (213.000) είπαν με το συντριπτικό 98% όχι στην εμπορευματοποίηση ενός δημόσιου αγαθού. Στην επέτειο του δημοψηφίσματος το θέμα επανέρχεται προς συζήτηση με αφορμή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στην Βουλή και την ένταξη του 51% της ΕΥΑΘ από το ΤΑΙΠΕΔ στο Υπερταμείο.
Γράφει η Σταυρούλα Πουλημένη για το stokokkino.gr
Με αφορμή την εξέλιξη αυτή το σωματείο της ΕΥΑΘ, το κίνημα Soste το νερό αλλά και ο πρόεδρος της ΠΕΔ-ΚΜ σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν από κοινού επανέλαβαν για μια ακόμη φορά την πάγια αντίθεση τους σε οποιαδήποτε σκέψη πώλησης της ΕΥΑΘ.
Ο πρόεδρος του σωματείου της ΕΥΑΘ Γ. Αρχοντόπουλος σημείωσε ότι «Το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί πλέον θυγατρική του Υπερταμείου και σκοπός του είναι μέχρι το τέλος του 2018 να ρευστοποιήσει τα μερίδιά του σε κρατικές εταιρείες, μεταξύ αυτών και το μερίδιο της ΕΥΑΘ».
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τόνισε, το 51% της ΕΥΑΘ θα μεταφερθεί χωρίς αντάλλαγμα στο υπερταμείο (ΕΔΗΣ) προκειμένου να “αξιοποιηθεί” ενώ το 23% που μένει στο ΤΑΙΠΕΔ πρέπει να πουληθεί.
«Ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στη ΔΕΘ δήλωσε ότι στην ΕΥΑΘ θα μπει στρατηγικός επενδυτής, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι αυτός που θα πάρει το 23% θα έχει και λόγο στη διοίκηση της ΕΥΑΘ. Δεν πρόκειται να υπάρξει δημόσιος έλεγχος. Θα προχωρήσουν σε ένα μοντέλο ΣΔΙΤ που ακολουθήθηκε σε πόλεις όπως η Στουτγκάρδη, το Βερολίνο και σήμαινε υποβάθμιση της ποιότητας του νερού, αυξήσεις στα τιμολόγια κ.α» πρόσθεσε ακόμη ο Γ. Αρχοντόπουλος υπενθυμίζοντας ότι η απόφαση του ΣΤΕ 1906/2014 είναι και ο λόγος που δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Το σωματείο έχει προσφύγει ήδη κατά της ένταξης της στο Υπερταμείο (εκδικάζεται η υπόθεση τον Οκτώβριο) καθώς «από την στιγμή που εντάσσεται η εταιρεία στο υπερταμείο αλλάζει ο ρόλος της: το νερό από αγαθό γίνεται εμπόρευμα, και τα κέρδη μιας εταιρείας πηγαίνουν προς εξυπηρέτηση του χρέους».
Να σημειωθεί ότι η ΕΥΑΘ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση με 14 εκ. ευρώ κέρδη ετησίως καθαρά και 50 εκ. ευρώ αποθεματικά.
«Η ΠΕΔΚΜ είχε πάρει πριν τρία χρόνια την σημαντική απόφαση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Παραμένουμε και σήμερα και αύριο σταθεροί σε αυτή την θέση και σήμερα ήρθαμε να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στην πολιτική αυτή», δήλωσε ο πρόεδρος της ΠΕΔΚΜ από την πλευρά του επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει την ΕΥΑΘ επειδή είναι κερδοφόρα .
Αν ιδιωτικοποιηθεί «οι συντηρήσεις, οι επεκτάσεις των δικτύων και η παροχή υπηρεσιών θα κοστίζουν ακριβότερα άρα θα πληρώνουν οι πολίτες ακριβότερα» πρόσθεσε ενώ ερωτηθείς σχετικά με τις αποφάσεις που θα λάβει στο μέλλον η ΠΕΔ-ΚΜ ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να ξανακάνουν δημοψήφισμα. «Πρέπει οι εκάστοτε κυβερνώντες να λαμβάνουν τα μηνύματα» δήλωσε ο Λ. Κυρίζογλου.
«Τρία χρόνια μετά ξανακάνουμε την ίδια συζήτηση. Στο διάστημα αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο η πολιτική της επαναδημοτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης συνεχίζεται και οι πολυεθνικές εκδιώχνονται από την ίδια τους την πατρίδα. Εμείς καλούμαστε ξανά να ανακαλύψουμε τον τροχό» δήλωσε ο Ν. Καμπούρης από το Soste to nero υπενθυμίζοντας ότι το δημοψήφισμα στην Θεσσαλονίκη έγινε σε μία κατά τεκμήριο πολύ δύσκολη συγκυρία όπου ο διαγωνισμός για την πώληση της ΕΥΑΘ βρισκόταν στο τελικό στάδιο.
Θέση του κινήματος soste to nero είναι η συνταγματική κατοχύρωση του νερού ως δημόσιου αγαθού και η απένταξη της ΕΥΑΘ από το χρηματιστήριο.
«Όσο η ΕΥΑΘ είναι στο χρηματιστήριο και τεμαχίζεται σε μετοχές το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά έχει στόχο το κέρδος. Η όποια κερδοφορία της επιχείρησης πρέπει να επιστρέφεται στους πολίτες» κατέληξε ο Ν. Καμπούρης.
Να αναφερθεί ότι μέσα σε 16 χρόνια έγιναν 240 επαναδημοτικοποιήσεις εταιρειών ύδρευσης σε όλο τον κόσμο, οι 40 στην Γαλλία με τελευταίο παράδειγμα την Νίκαια που μετά από 140 χρόνια το νερό επανήλθε σε δημοτικό έλεγχο. Στην Στουτγκάρδη όπου γίνεται η προσπάθεια επαναδημοτικοποίησης ο ιδιώτης ζητά 700 εκ. ευρώ για να επιστρέψει την εταιρεία ενώ την αγόρασε 140 εκ. ευρώ λόγω της ρήτρας που υπήρχε στο συμβόλαιο μεταξύ του δήμου και του ιδιώτη.