Μετά από τρείς εβδομάδες χωρίς λεωφορεία, τον υπουργό Υποδομών να αποκαλύπτει όλες τις πλευρές, γνωστές οι περισσότερες, του σκανδάλου που λέγεται ΟΑΣΘ, και τον κόσμο φυσικά εξαγριωμένο με τη χειρότερη κρατικοδίαιτη ιδιωτική εταιρεία συγκοινωνιών στον πλανήτη φτάσαμε ξανά μάλλον στο ίδιο σημείο.
Γράφουν η Σταυρούλα Πουλημένη και ο Ιάσων Μπάντιος
Κάθε φορά που η διοίκηση του ΟΑΣΘ “κλείνει το διακόπτη” των δρομολογίων βάζοντας μπροστά το σωματείο των δυστυχώς απλήρωτων εργαζομένων, η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, υποχωρεί και εκταμιεύει ξανά χρήματα.
Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τις προηγούμενες κυβερνήσεις είναι ότι ως κόμμα ανέδειξε την παγκόσμια πρωτοτυπία μιας ιδιωτικής εταιρείας που εκμεταλλεύεται ένα κοινωνικό αγαθό, όπως αυτό των συγκοινωνιών, χωρίς να υπάρχει εναλλακτικό μέσο, και βάζει κάθε χρόνο στα ταμεία της εκατομμύρια ευρώ χωρίς να δίνει αναφορά σε κανέναν. Μια εταιρεία που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει και προσφέρει τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες στους επιβάτες με ένα πολύ ακριβό εισιτήριο. Τι είπε λοιπόν ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τον ΟΑΣΘ; Προανήγγειλε το τέλος του “πάρτι των επιδοτήσεων” και την τροποποίηση της σύμβασης. Μιας σύμβασης που ανανεωνόταν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αν και ζημίωνε κατάφορα το Δημόσιο προκειμένου να μην πειραχτεί το λόμπι των μετόχων και της διοίκησης του ΟΑΣΘ. Μιας σύμβασης που ανανεώθηκε τελευταία φορά επί κυβέρνησης Καραμανλή μέχρι δύο έτη μετά τη λήξη των εργασιών του Μετρό Θεσσαλονίκης, έτσι ώστε να υπερπηδηθεί ο σκόπελος του κανονισμού της Ε.Ε.που όριζε πως “η διάρκεια των συμβάσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας είναι περιορισμένη και δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη για υπηρεσίες με αστικά και υπεραστικά λεωφορεία”.Δηλαδή μια σύμβαση που εκ των πραγμάτων είναι αόριστη δεδομένης της αοριστίας που χαρακτηρίζει τις εργασίες του Μετρό και τη λήξη τους.
Από αυτόν λοιπόν τον φαύλο κύκλο δεν βγαίνει κανείς αν δεν σπάσει αυγά και κυρίως αν δεν έχει εναλλακτικό σχέδιο για το πως μπορεί η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει δημόσιες συγκοινωνίες.
Αυτό το σχέδιο όχι μόνο δεν φαίνεται να έχει εκπονηθεί από την νυν κυβέρνηση αλλά κυρίως δεν φαίνεται να υπάρχει το οποιοδήποτε σχέδιο για να τελειώνουμε οριστικά με τον ΟΑΣΘ. Και αυτό γίνεται φανερό από την τελευταία συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας μεταξύ εκπροσώπων της διοίκησης, εργαζομένων, του υπουργού Εργασίας και της Γ.Γ του Υπουργείου Υποδομών.
Η κυβέρνηση απαίτησε να κατατεθεί ένα σχέδιο από πλευράς του ΟΑΣΘ για την καταβολή των δεδουλευμένων δύο μηνών στους εργαζόμενους, δεδουλευμένα που θα έπρεπε να είχαν αποπληρωθεί από τα κέρδη του ΟΑΣΘ ως ιδιωτική εταιρεία, από τα ρέστα που δεν δίνει, από τις επιδοτήσεις που δεν ξέρουμε που πάνε, από τις κάρτες απεριορίστων διαδρομών κ.α. Σημειωτέον ότι τόσα χρόνια βρέξει-χιονίσει, κρίση-ξεκρίση τα μερίσματα των μετόχων (πολλοί εκ των οποίων είναι εργαζόμενοι) παραμένουν ακέραια, πράγμα που σημαίνει ότι ο ΟΑΣΘ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση που ακριβαίνει συνεχώς το εισιτήριο, 4 φορές την τελευταία τετραετία, παραδίδοντας την όποια ζημιά να τη διαχειριστεί το κράτος.
Αυτό λοιπόν που αποφασίστηκε στην τελευταία συνάντηση είναι ξανά η εκταμίευση χρημάτων εκ μέρους του κράτους προς τον Οργανισμό.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τον γ.γ. του Υπουργείο Εργασίας το πρώτο που αποφασίστηκε είναι η δέσμευση της διοίκησης του ΟΑΣΘ να καταβάλλει από τώρα και στο εξής μίνιμουμ το 18% των εσόδων από τα κόμιστρα για να εξοφλήσει σταδιακά και συστηματικά τα δεδουλευμένα που χρωστάει. Το δεύτερο είναι η δέσμευση που αναλήφθηκε από το Υπουργείο Υποδομών να γίνουν προκαταβολές σε σύντομο χρονικό διάστημα των δόσεων για τις αντισταθμιστικές εισφορές του Υπουργείου προς τον ΟΑΣΘ με την προϋπόθεση ότι αυτά θα πάνε στους εργαζόμενους. Το τρίτο είναι η δέσμευση από την πλευρά του Υπουργείο Εργασίας για την άμεση καταβολή περίπου 2,5 εκ. ευρώ για την μετακίνηση πολυτέκνων και άλλων που έχουν ανάγκες. Και το τέταρτο να μπει ένα χρονοδιάγραμμα για να γίνει μία σε βάθος συζήτηση που θα λύσει όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με την μετακίνηση των ανθρώπων και το μέλλον του ΟΑΣΘ.
Τι αποφασίστηκε δηλαδή; Στην ουσία τίποτε παραπάνω από την εκταμίευση κάποιων χρημάτων, ενώ υπήρξε και μια γενική συζήτηση για το πως θα πρέπει από εδώ και πέρα να λειτουργεί ο ΟΑΣΘ.
Ο εκβιασμός φαίνεται ότι έπιασε, η κυβέρνηση “δέχθηκε” την επιχειρηματολογία του ΟΑΣΘ, δικαίωσε τα αιτήματα εργαζομένων-διοίκησης, και δεσμεύτηκε για εκταμίευση ζεστού δημόσιου χρήματος. Ο ΟΑΣΘ ταυτόχρονα όμως εκβιάζει την ανάγκη των πολιτών για ένα μέσο μαζικής μεταφοράς με συνεχείς αυξήσεις, και αναξιοπρεπείς συνθήκες μέσα στα λεωφορεία. Μειωμένα δρομολόγια, πολύωρη αναμονή στην στάση, και επιθετική συμπεριφορά από τους ελεγκτές εισιτηρίων.
Με την διαφορά όμως ότι οι πολίτες αυτής της πόλης κατάλαβαν πλέον τι ακριβώς συμβαίνει με τον οργανισμό αυτό, αντιλήφθηκαν πως το μονοπώλιο του ΟΑΣΘ πρέπει να σπάσει μια για πάντα, γιατί τα δημόσια μέσα μεταφοράς είναι δικαίωμα και ανάγκη, και δεν μπορούν να αποτελούν «μαγαζάκι» κανενός. Θέλει όμως η κυβέρνηση να βάλει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία, που κρατά δεκαετίες; Ιδωμεν….