Μαζεύω με δίχτυ κατάπληξης
άγνωστες λέξεις
που επανέρχονται
σε αξονικούς τομογράφους τις διαγιγνώσκω
και σε κρεβάτια εντατικής
τις παρακολουθώ
μέχρι να ανανήψουν
το άγνωστο ως άρρωστο αντιμετωπίζω
αρνούμενος να το διδαχθώ
προτιμώντας σε ίαση ανέξοδη να καταφύγω
έτσι, νιώθω λιγότερο ανίκανος
στα χαρακώματα της γνώσης
όταν η κατάσταση χειροτερεύει
με μεταστάσεις λέξεων
καταφεύγω στο ξεμάτιασμα
ανάβω κεριά, προσεύχομαι
σταυροκοπιέμαι άλλοτε
όλα τα τερτίπια της παράδοσης
απέναντι στο άγνωστο
εκτός από το αυτονόητο
για να υπάρξω
κι έτσι γεμάτος νεοπλασίες
ανήκεστα βλαβερός εξαφανίζομαι
σαν πρακτική μαμή χάνω την έσχατη
ευκαιρία ανάνηψης μιας γέννας
μιας χρήσιμης μετάστασης να γίνω κοινωνός.
Τέλλος Φίλης