Την αρχή έκανε ο ιατροδικαστής, που διενήργησε την ιατροδικαστική εξέταση στο άψυχο σώμα του παιδιού. Για «παρά φύσιν στοιχεία σεξουαλικής κακοποίησης» μίλησε στα κανάλια, που «για τα ελληνικά δεδομένα και την εμπειρία μας είναι πρωτοφανής» σχολίασε.
Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήρε το protothema.gr: «Το 11 μηνών κοριτσάκι μετέφερε στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού ο πατέρας του, πρόσφυγας από τη Συρία. Έχουν προσαχθεί οι γονείς και ένα ακόμη ζευγάρι που έμενε μαζί τους στου Ζωγράφου, μετά τη φρικιαστική διαπίστωση του ιατροδικαστή ότι το κορμάκι του έφερε σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης», έγραψε.
Η «είδηση» αναπαράχθηκε αστραπιαία κι έπαιζε για μέρες πρώτη παντού. Και ταυτόχρονα ξεκίνησε από πρόθυμα ΜΜΕ (ΑΝΤ1, MEGA, iefimerida.gr, newsit.gr) μια χυδαία εκστρατεία κανιβαλισμού και κατασυκοφάντησης των δύστυχων γονέων, προσφύγων συριακής υπηκοότητας, και κυρίως του πατέρα που στοχοποιήθηκε ως δήθεν δράστης παρά φύσιν ασέλγειας σε βάρος του παιδιού του, αλλά και ένα ρατσιστικό παραλήρημα όσων ψάχνουν αφορμή για να ξεράσουν χολή και μίσος:
«Το περιστατικό ήρθε στο φως λόγω του θανάτου του βρέφους. Χιλιάδες τέτοια περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά όχι μόνο με βρέφη αλλά και με παιδάκια. Απλώς στο Ισλάμ που κάτι τέτοιο δεν θεωρείται έγκλημα κανείς από την οικογένεια δεν κάνει καταγγελία, γιατί θεωρείται φυσιολογικό. Αυτά τα ισλαμικά κτήνη έχουν έρθει στην Ελλάδα, για να μας μπολιάσουν με τον πολιτισμό τους», ήταν ένα από τα εκατοντάδες συνήθη, μάλλον από τα πιο ήπια και βέβαια ανώνυμα σχόλια.
Αλλά και επώνυμα, όπως αυτό ενός τοπικού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας, που, υιοθετώντας το ψέμα της σεξουαλικής κακοποίησης του βρέφους, βρήκε αφορμή να επιτεθεί (με προβληματικά ελληνικά) στην Αριστερά: «Κανένας αριστερόστροφος λαλίστατος σχολιαστής των 0,60 της κακιάς ώρας δεν θα ξοδέψει ούτε δευτερόλεπτο γι’ αυτό το μωράκι που χάθηκε έτσι, με αυτό τον απάνθρωπο και σιχαμερό τρόπο… ξέρετε γιατί;;; Είναι απλό… γιατί η ζωή των παιδιών έχει αξία γι’ αυτούς μόνο όταν οι ίδιοι μπορούν να ρίξουν τις ευθύνες εκεί που τους βολεύει, η ζωή των παιδιών έχει αξία γι’ αυτούς μόνο όταν στηρίζουν την προπαγάνδα τους πάνω σ’ αυτήν και γιατί δεν βοηθάει καθόλου στην ισχυροποίηση της δήθεν ανθρωπιστικής αλληλεγγύης που θέλουν να επιβάλλουν σε όλους τους υπόλοιπους, τους πολλούς!».
Σε όλους αυτούς απάντησε όπως τους αρμόζει η Έλενα Ακρίτα:
«Από χτες έχουν βγει από τον πάτο του υπονόμου κάτι δυσώδη, απροσδιόριστα όντα που χυδαιολογούν και καταριούνται, επειδή μερικοί από μας, ως δημοσιογράφοι αλλά και ως άνθρωποι, συστήσαμε ψυχραιμία και υπομονή μέχρι να ολοκληρωθεί το πόρισμα για το βρέφος.
Σήμερα ο πατέρας επέστρεψε από το αστυνομικό τμήμα στο σπίτι του για να θάψει το μωράκι του. Σκέψου να χάνεις το παιδί σου και να σε λιθοβολούν ως βιαστή και βασανιστή του, μόνο και μόνο επειδή δεν γεννήθηκες Έλληνας. Διότι περί αυτού πρόκειται, μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας.
Σε όλα αυτά τα ρατσιστόμουτρα πρώτον να ζητήσω συγγνώμη που τούς κόψαμε το λιντσάρισμα πάνω στο καλύτερο. Και δεύτερον να τους ενημερώσω πως ο υπόνομος τους καλεί εσπευσμένα να επιστρέψουν στον πάτο του».
Λίγο αργότερα δημοσιοποιήθηκε το πόρισμα της νεκροψίας του βρέφους, που δεν έκανε πουθενά λόγο για σεξουαλική κακοποίηση και επιβεβαίωνε την κατάθεση του θεράποντος ιατρού, ότι δηλαδή ο κοριτσάκι είχε γεννηθεί με μικροκεφαλία, πάθαινε επιληπτικές κρίσεις και για τον λόγο αυτό του χορηγούνταν το κατάλληλο φάρμακο από το ορθό με υποκλυσμό. Ακολούθησαν τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων, που διέγραψαν μια για πάντα το σενάριο της σεξουαλικής κακοποίησης.
Κι όμως, κανείς σχεδόν δεν μπήκε στον κόπο να ανακαλέσει όσα χυδαία έγραψε, όταν αποκαλύφθηκε το ψέμα, κανείς δεν απολογήθηκε για το λάθος του, κανείς δεν ζήτησε συγγνώμη από τους γονείς που διαπομπεύθηκαν, ενώ θρηνούσαν για το παιδί που έχασαν. Απλώς κάποια τα ακροδεξιά «τρολ» (και πάλι όχι όλα) μάζεψαν όπως – όπως τις αναρτήσεις τους από το διαδίκτυο. Περιμένοντας την επόμενη «ευκαιρία»!
Τι συμβαίνει, λοιπόν; Τι έχει πάθει η κοινωνία μας; Πώς τόσοι άνθρωποι κατασκευάζουν συνειδητά ψεύτικες ειδήσεις; Πώς τόσο εύκολα χιλιάδες άλλοι τις πιστεύουν και τις αναπαράγουν; Πού βρέθηκε τόσο μίσος για τον ξένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη; Γιατί πάψαμε να τον βλέπουμε ως άνθρωπο; Γιατί ξεχάσαμε ότι το ίδιο έγινε με τη γερμανική κοινωνία και τους Εβραίους την περίοδο του μεσοπολέμου (και είδαμε τα αποτελέσματα); Πώς ανεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα τη ντροπιαστική απόφαση του Υπουργείου Μετανάστευσης να μετακινήσει σε άλλες δομές φιλοξενίας τις οικογένειες των οκτώ προσφυγόπουλων, που ήταν ανεπιθύμητα από τους γονείς άλλων παιδιών στα νηπιαγωγεία των Βρασνών και της Ασπροβάλτας; Γιατί αφήνουμε το ρατσιστικό δηλητήριο να απλώνεται στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας χωρίς αντίδραση; Γιατί σιωπούμε οι περισσότεροι; Δεν έχει τέλος αυτός ο κατήφορος;