Η πρόσφατη απόφαση της Ι.Μ.Ιβήρων του Αγίου Όρους να νοικιάσει στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (θυγατρικής της «Eldorado Gold») στο δάσος του Κακάβου (Σκουριές), έκταση 1.000 στρεμμάτων περίπου, για να την μετατρέψει σε τέλμα μεταλλευτικών τοξικών αποβλήτων, μου θύμισε μια ιστορία που μου είχε διηγηθεί πριν πολλά χρόνια ο συχωρεμένος ο πατέρας μου, θεοσεβούμενος και σεμνός χριστιανός, γεννημένος το 1914, πάλι με πρωταγωνιστή την ίδια «Ιερά» Μονή.
«Όταν ήμουνα παιδί, πολύ πριν τον μεγάλο σεισμό του ’32, στο παλιό χωριό (Ιερισσός), το νεκροταφείο ήταν εκεί που είναι σήμερα το Δημοτικό Σχολείο, λίγο πιο δω, δίπλα στο σημερινό χωριό, εκεί που είναι τώρα τα σπίτια του Ρισκάκη και του Λατζαρίνη και προς τα πάνω. Το μέρος που ήταν το νεκροταφείο, ήταν λέει Ιβηρίτικο και το διεκδικούσαν οι καλόγεροι. Ήρθαν λοιπόν μια μέρα καμπόσοι καλόγεροι απ’ το μοναστήρι, και για να ξηλώσουν το νεκροταφείο από τον χώρο που διεκδικούσαν, μπήκαν μέσα κι έβγαζαν τους σταυρούς από τα μνήματα των νεκρών. Τότε κάποιοι χτύπησαν τις καμπάνες του χωριού και –καθώς οι άντρες ήταν στις δουλειές, στα χωράφια, στο ψάρεμα, στα κοπάδια- κατέβηκαν τα γυναικόπαιδα με τα ξύλα και τις πέτρες, τους κυνήγησαν και δεν ξαναπάτησαν».
Αυτά έγιναν σχεδόν έναν αιώνα πριν. Η εγκληματική όμως συμπεριφορά της «Ιεράς Μονής Ιβήρων» συνεχίζεται.
Η εκχώρηση του δάσους για να το μετατρέψουν σε λίμνη τοξικών αποβλήτων, εκτός του ότι είναι εχθρική ενέργεια ενάντια στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, για την στάση του Αγίου Όρους και της εκκλησίας γενικότερα. Να κάνουμε σαφές πως μιλάμε πάντα για τους αξιωματούχους της εκκλησίας και όχι για τους αγνούς πιστούς ή τους πραγματικούς μοναχούς που έχουν την εκτίμηση και τον σεβασμό μας.
Στον πολυετή αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, η Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους εκώφευσε εκκωφαντικά. Πολλές φορές ενημερώθηκε από επιστήμονες του ΑΠΘ για τις επιπτώσεις της καταστροφικής μεταλλευτικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή, αλλά εκείνη προτίμησε την σιωπή, ενώ η Ι. Μ. Ιβήρων πήγε ακόμα παραπέρα και προτίμησε την συναλλαγή με την εταιρεία και τσέπωσε τα χρήματά της.
Αλλά κι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που στέλνει κείμενα να διαβαστούν στις εκκλησίες για την μέρα του περιβάλλοντος, πήρε την βρώμικη χορηγία της «Ελληνικός Χρυσός» και δέχτηκε να παίξει τον ρόλο του εξαγνιστή της, στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, σε σκηνοθεσία της ίδιας της εταιρείας για την επικοινωνιακή της καμπάνια. Είπατε τίποτα για Φαρισαϊσμό;
Μήπως όμως κι ο Οικουμενικός Πατριάρχης που το παίζει και οικολόγος, είπε καμιά κουβέντα; Πέρασε από την περιοχή, ενημερώθηκε, αλλά σιωπή κι αυτός.
Όσοι όμως έχουν διαβάσει λίγη ιστορία, έξω από την «επίσημη» των σχολικών εγχειριδίων, δεν εκπλήσσονται με την στάση της «ιεράς» Μονής και του ράσου γενικότερα. Το ράσο ήταν πάντα με την εξουσία και με το χρήμα.
Ήταν με τους τούρκους και τους σουλτάνους και τα χρυσόβουλα (έτσι άλλωστε απόχτησαν τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης ανά την χώρα).
Ήταν με τους βασιλιάδες κάθε είδους και κάθε προέλευσης.
Ήταν με τον Καραμανλή και με τον Πάχτα («Άγιο Πάχτα» τον έλεγαν οι μεγαλόσχημοι αγιορείτες, όταν ήταν στα πράγματα και μοίραζε τα χρήματα των ευρωπαϊκών κονδυλίων).
Αλλά θα μου πείτε, εδώ η «Ιερά» Επιστασία του Αγίου Όρους έφτασε να εξυμνήσει και να ευλογήσει ακόμα και τον Χίτλερ, τις δοσοληψίες με την «Eldorado» θα ντρεπόταν οι Ιβηρίτες;
Διαβάστε εδώ τις δύο επιστολές που έστειλαν στον Χίτλερ:
Εδώ στην περιοχή της Χαλκιδικής τους ξέρουμε καλά. Υποκριτές, συμφεροντολόγοι, αδηφάγοι, αδίστακτοι (επαναλαμβάνω, όχι συλλήβδην όλοι, αλλά συνήθως οι κεφαλές τους). Άλλωστε δεν πέρασαν και πολλά χρόνια από την εποχή του σκανδάλου του Βατοπεδίου.
Δεν είναι τυχαίο που οι ντόπιοι χρησιμοποιούν την έκφραση «βάλε πινέζα στο καλυμμαύκι», για κάποιον που συνεχώς και με ευκολία αλλάζει θέση, λέει ψέματα και δεν έχει αρχές. Το λένε γιατί το καλυμμαύκι που φοράν οι καλόγεροι είναι στρόγγυλο, γυρίζει, και όπως και να το φορέσεις είναι το ίδιο. Για να μην γυρίζει πρέπει να το καρφιτσώσεις με πινέζα, πάνω στο κεφάλι.
*Ο Γιώργος Τσιριγώτης είναι καθηγητής ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης