Αφού, όπως φαίνεται, άνοιξε το μπίρι – μπίρι για τις συνεργασίες και τη σχέση της Αριστεράς με το Κέντρο (Κεντροαριστερά δεν υπάρχει, ήταν ένα σχήμα που επινόησε ο Ανδρέας και που πέθανε μαζί του) θα μπω κι εγώ στο μπίρι – μπίρι λέγοντας τα πράγματα με το όνομα τους: Φώτης Κουβέλης. Νομίζω πως είναι φανερή η κρυάδα ορισμένων στο ΣΥΡΙΖΑ για το 1,2% της ΔΗΜΑΡ, καθώς ορισμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν πως η ΔΗΜΑΡ, στην επόμενη Βουλή, θα έδινε αυτό που θα έλειπε για να σχηματιστεί μία προοδευτική κυβέρνηση. Έλα που όμως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα σχεδιάζεις και κατά κανόνα τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις όταν δεν τα σχεδιάζεις.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το 6% που πήρε η ΔΗΜΑΡ στις διπλές εκλογές του 2012 ήταν κάτι το «κατασκευασμένο», όπως το ποσοστό που πήρε τώρα το «Ποτάμι». Σε αυτό το 6% δεν υπήρχε κανένα πολιτικό βάθος, καμία γείωση με τίποτα, καμία επαφή με το… Χιούστον. Τίποτα, πέρα από ένα σκληρό κουκούτσι ανθρώπων που ήθελαν να φτιάξουν το «δικό τους κόμμα». Άρα το 1,2% που πήραν τώρα είναι το πραγματικό τους ποσοστό, το κουκούτσι. Άρα τι σκατά συζήτηση να κάνουμε για τη συνεργασία της Αριστεράς με το Κέντρο, με δεδομένο ότι η ΔΗΜΑΡ εκφράζει ένα… κουκούτσι; Το θέμα όμως δεν είναι ποσοτικό είναι ποιοτικό, γιατί θέλει να έχεις ποιότητα για να τρέμεις από οργή μπροστά στην αδικία.
Αυτή την ποιότητα δεν την έχει ο Φώτης Κουβέλης, που για μία ακόμα φορά, στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ το Σαββατοκύριακο, έδειξε ότι είναι πολύ λίγος, γιατί μόνο ένας πολύ λίγος πολιτικός του Κέντρου θα ανέφερε σε μία σοβαρή συζήτηση το ενδεχόμενο διαλόγου και συνεργασίας με τη νεοφιλελεύθερη Κεντροδεξιά «Ελιά» και με το «Ποτάμι», που κρατάει κρυφές τις 19 από τις 20 πολιτικές του θέσεις, έχοντας ανακοινώσει μόνο μία, αυτή της υποστήριξης του πάγιου αιτήματος της Δεξιάς για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η σύντομη ιστορία της ΔΗΜΑΡ αποτελεί ένα μάθημα για την Αριστερά, από κάθε άποψη, αλλά και μία απάντηση σε όσους και όσες μπερδεύουν τι πάει να πει συμμαχία και τι πάει να πει συναίνεση. Γιατί σου έχει πει, μία μόνο συμμαχία μπορεί να υπάρξει, αυτή με τη συνείδηση των πολλών καλών ανθρώπων.
Ο alterthess ιανός