Απάντηση στην καταγγελία καθηγήτριας ότι κρατήθηκε όμηρος από φοιτητές-τριες δίνει ο Φοιτητικός Σύλλογος Ψυχολογίας. Ο Σύλλογος χαρακτηρίζει μάλιστα την ανακοίνωση από το τμήμα καθηγητών που έφτασε στα ακαδημαϊκά τους mail ψεύδη σε βάρος του Συλλόγου και των διεκδικήσεών του αναφέροντας ότι πρόκειται για «ψεύδη, που σίγουρα δεν περιμέναμε να ακούσουμε ποτέ από διδάσκοντες Ψυχολογίας απέναντι στους ίδιους τους φοιτητές τους (μάλλον από τις “σωστές παιδαγωγικές μεθόδους” που διδασκόμαστε στα μαθήματα Σχολικής-Εκπαιδευτικής Ψυ δικαιούνται να εξαιρούνται οι καθηγητές μας)».
«Η απόφαση λοιπόν των καθηγητών να χαρακτηρίσουν εκφοβισμό και παρενοχλητική συμπεριφορά τις κινητοποιήσεις του Φοιτητικού Συλλόγου, τις παρεμβάσεις και τις ανακοινώσεις σε μαθήματα, έχουν πολύ φανερά την στόχευση να μας τρομοκρατήσουν και να δείξουν ότι οποιαδήποτε συνδικαλιστική διεκδίκηση θα ποινικοποιείται!» δηλώνουν μεταξύ άλλων.
Oλόκληρη η ανακοίνωση:
Την Δευτερα 20 Φλεβάρη, λάβαμε στα ακαδημαϊκά μας mail μια ανακοίνωση από το τμήμα καθηγητών, τη χειρότερη ίσως που έχει διατυπωθεί στην ιστορία του τμήματος. Ανακοίνωση η οποία αποκαλεί τον Φοιτητικό Σύλλογο ξανά «ολιγάριθμη ομάδα» που «εκφοβίζει και παρενοχλεί» όχι μόνο τους καθηγητές, αλλά και τους ίδιους τους συμφοιτητές μας! Σε όλη την έκταση της ανακοίνωσης λέγονται τρομερά ψεύδη σε βάρος του Συλλόγου και των διεκδικήσεών του, που σίγουρα δεν περιμέναμε να ακούσουμε ποτέ από διδάσκοντες Ψυχολογίας απέναντι στους ίδιους τους φοιτητές τους (μάλλον από τις “σωστές παιδαγωγικές μεθόδους” που διδασκόμαστε στα μαθήματα Σχολικής-Εκπαιδευτικής Ψυ δικαιούνται να εξαιρούνται οι καθηγητές μας).
Πώς όμως λήφθηκε αυτή η απόφαση; Από συνέλευση που έκαναν έκτακτα και χωρίς την ενημέρωση του Συλλόγου, για τον οποίο θα συζητούσαν χωρίς την παρουσία του- κομματάκι οξύμωρο θα έλεγε κανείς- οι καθηγητές μας, μετά από έκκληση της Αθανασιάδου η οποία κατήγγειλε με όλο το θράσος και εκδικητικά την κινητοποίηση του Συλλόγου στις ώρες συνεργασίας της την Παρασκευή. Ας αποκαταστήσουμε λοιπόν την αλήθεια. Η μαζική κινητοποίηση αφορούσε το αίτημα του Συλλόγου – που είχε επικυρωθεί μέσα από την τελευταία Γενική Συνέλευση- να γίνει αναβαθμολόγηση των γραπτών στη Φεμινιστική Ψυχολογία με την αφαίρεση της αρνητικής βαθμολόγησης την οποία αποφάσισε τελευταία στιγμή να επιβάλει η καθηγήτρια ανακοινώνοντάς την στη στιγμή της εξέτασης. Αυτό πρακτικά σήμανε ότι ένα σημαντικό κομμάτι των φοιτητών του μαθήματος- οι περισσότεροι τελειόφοιτοι- χρωστούν μόνο το συγκεκριμένο μάθημα πλέον, κάτι που καθυστερεί την έγκαιρη λήψη του πτυχίου τους, με αυτονόητες επιπτώσεις τα παραπάνω νοίκια που πρέπει να πληρώνουν και την καθυστέρηση από τη μετέπειτα επαγγελματική τους πορεία. Ζητήματα που δε φάνηκε στο ελάχιστο να συγκινούν τη διδάσκουσα, ίσα ίσα αποτέλεσαν προϊόν ειρωνείας με ακαδημαϊκότατες εκφράσεις του τύπου “δεν σας κόβει”, “δεν αξίζετε να περάσετε το μάθημα”!
Βέβαια η καθηγήτρια δεν έμεινε μόνο σε αυτό, αλλά επέλεξε να επιστρατεύσει έναν πολύ καλό σύμμαχο για κάθε τίμιο υποστηρικτή το Υπουργείου, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Έκπληκτοι είδαμε δημοσιογράφους να έρχονται σήμερα στην κατάληψη του Συλλόγου ρωτώντας μας λεπτομέρειες για το πώς “κρατήσαμε όμηρο την καθηγήτρια”, ενώ σε δηλώσεις της είδαμε ότι “φοβάται ότι την επόμενη φορά θα την πετάξουμε από το παράθυρο(!!!)”. Άραγε η καθηγήτρια αναγνωρίζει ότι απέναντί της έχει φοιτητές που αγωνιούν για το πτυχίο και το μέλλον τους ή μήπως όσα μαθαίνουμε περί “σημασίας καλλιέργειας κριτικής σκέψης και αμφισβήτησης” είναι απλά κούφια λόγια αφού οι αντίστοιχες πράξεις από τους φοιτητές αποκαλούνται “εκφοβισμός και bullying”; Βέβαια, στο τμήμα μας με έναν μαγικό τρόπο οι λέξεις μάλλον αλλάζουν νόημα, αφού η παράσταση διαμαρτυρίας του Φοιτητικού Συλλόγου στις ώρες συνεργασίας της καθηγήτριας συνιστά “εισβολή”, όπως και στο πρόσφατο παρελθόν η εναντίωση στο να κάνουμε μάθημα στο υπόγειο καθιστοί στο πάτωμα αντί σε έδρανα ήταν “φασίζουσα συμπεριφορά”.
Στο δια ταύτα της απόφασης του τμήματος λοιπόν, το τμήμα εκφράζει την ενόχλησή του για το γεγονός ότι ο Σύλλογος σηκώνει κεφάλι και δεν δέχεται τη δεδομένη κατάσταση που επικρατεί στη σχολή και τους όρους φοίτησης που αποφασίζουν αυτοί για εμάς χωρίς εμάς. Εξάλλου, αυτή η πίεση είναι που έχει κατορθώσει σημαντικές νίκες για την καθημερινότητά μας, όπως το να έχουμε ένα έδρανο να καθόμαστε σε όλα τα μαθήματα, να παραταθεί η προθεσμία των δηλώσεων ώστε να προλάβουμε όλοι να τις κάνουμε έχοντας παρακολουθήσει έστω μία διάλεξη, να μειωθούν υπέρογκες ύλες κλπ (μερικές μόνο από τις νίκες που πετύχαμε φέτος).
Το τμήμα, έχοντας θέσει ως προτεραιότητα μια εικονική διασφάλιση του “κύρους” του παρά την ουσιαστική διασφάλιση μιας βιώσιμης καθημερινότητας και μέλλοντος για τους φοιτητές, θυσιάζει τα πάντα ώστε να τα έχει καλά με το Υπουργείο, να δεχτεί θετικές αξιολογήσεις απο την ΕΘΑΑΕ (Αρχή αρμόδια για την αξιολόγηση). Γι’ αυτό, αφενός έχει εκφράσει παθητικά τη συμφωνία με τους νόμους Κεραμέως που στρέφονται ενάντια στο ίδιο μας το πτυχίο, ακόμα και στη δυνατότητά μας να κάνουμε δωρεάν μεταπτυχιακά και αφετέρου προσπαθεί να κόψει τα πόδια από τη δυναμική του Συλλόγου, που παλεύει μια αντίθετη πλήρως κατεύθυνση.
Η απόφαση λοιπόν των καθηγητών να χαρακτηρίσουν εκφοβισμό και παρενοχλητική συμπεριφορά τις κινητοποιήσεις του Φοιτητικού Συλλόγου, τις παρεμβάσεις και τις ανακοινώσεις σε μαθήματα, έχουν πολύ φανερά την στόχευση να μας τρομοκρατήσουν και να δείξουν ότι οποιαδήποτε συνδικαλιστική διεκδίκηση θα ποινικοποιείται! Κάτι που ορίζει και ο νόμος Κεραμέως αλλά και ο νόμος πλαίσιο μιλώντας για πειθαρχικές διώξεις σε φοιτητές για διάφορα “παραπτώματα” που ξεκινάν από την αντιγραφή, αλλά και καταδεικνύουν αντίστοιχα μέσα πάλης όπως η κατάληψη ως “παράνομα”.
Από την άλλη, πολύ επιλεκτική ευαισθησία βλέπουμε από τους καθηγητές μας γύρω από την ψυχική υγεία των ίδιων αλλά όχι για των φοιτητών τους που επανειλημμένα έχουν βρεθεί αντιμέτωποι ακόμα και με ακραία περιστατικά καταστολής μέσα στο ακαδημαϊκό τους περιβάλλον, όταν τα ΜΑΤ εισέβαλλαν στο Άσυλο και επιτίθονταν σε φοιτητές. Όταν βέβαια ο Σύλλογος θέτει αυτά τα ζητήματα ζητώντας ξεκάθαρη στάση, παίρνει την απάντηση ότι τους “τα πρήζουμε”, όπως χαρακτηριστικά έχει πει η πρόεδρος Κοσμίδου.Κι αυτό γιατί ίσως αστυνομία στα πανεπιστήμια βολεύει τους καθηγητές μας που πλέον ζητάνε και προστασία απέναντι στους φοιτητές, όπως είπε χαρακτηριστικά η Αθανασιάδου σε κανάλια.
Η καταγγελία για παρενόχληση συμφοιτητών μας είναι τουλάχιστον τραγελαφική, αφού όσα αιτήματα έχουμε και ό,τι δράσεις πραγματοποιούμε αποτελούν συλλογική απόφαση όλο και μαζικότερων γενικών συνελεύσεων και είναι προβληματισμοί της πλειονότητας των φοιτητών του τμήματος, όπως το όριο δήλωσης μαθημάτων που επιβαρύνει την καθημερινότητά μας και την έγκαιρη λήψη του πτυχίου μας. Ακόμη και για αυτό το τμήμα μας κοροϊδεύει και δεν τηρεί τις δεσμεύσεις του έστω να το επεκτείνει. Παράλληλα, το ζήτημα των συνθηκών της πρακτικής (κίνδυνος να γίνει απλήρωτη ή προαιρετική από το επόμενο εξάμηνο), οι υπερβολικές απαιτήσεις μαθημάτων και οι αυθαιρεσίες των καθηγητών μας, μας προβληματίζουν συλλογικά και γι’ αυτό δεν δεχόμαστε να καθόμαστε στα αυγά μας, αλλά προσπαθούμε να βρούμε πραγματικές λύσεις που θα διευκολύνουν κατά πολύ τις σπουδές μας. Με τέτοιες δηλώσεις το τμήμα ακολουθεί την τακτική “διαίρει και βασίλευε”, ώστε να παρουσιάσει ότι δήθεν έχουμε πολλά να χωρίσουμε μεταξύ μας.
Και την ίδια στιγμή που εκφράζονται με αυτό τον τρόπο για εμάς τους φοιτητές, τις δράσεις και τα αιτήματα του Φοιτητικού μας Συλλόγου, οι καθηγητές στην ίδια απόφαση μιλούν για δήθεν «καλές πρακτικές», «αμοιβαίο σεβασμό» που θα πραγματοποιηθούν μέσα από άτυπες συναντήσεις. Εμείς στην πράξη ξέρουμε πολύ καλά ότι τέτοιου είδους πρακτικές αποτελούν προσπάθειες να συγκαλύψουν το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζουν τους εκπροσώπους των φοιτητικών μας εκλογών και την παρουσία μας στο τμήμα καθηγητών, καθώς μόνο σε αυτές τις διαδικασίες μπορούμε να ασκήσουμε τελικές πιέσεις για την υλοποίηση των αιτημάτων μας. Ας σημειωθεί βέβαια ότι αν ο Σύλλογος δεν πίεζε, το τμήμα δεν θα έμπαινε καν στη διαδικασία να προγραμματίσει συνάντηση για συζήτηση των ζητημάτων που μας απασχολούν.
Ο τρόπος που μας παρουσιάζουν οι καθηγητές είναι προσπάθεια να σβήσουν οποιαδήποτε φωνή διαφωνίας! Φαίνεται όλο και περισσότερο ότι αυτή η στάση τους οφείλεται στο ότι πρώτη φορά τους ασκείται τέτοια πίεση και προσπαθούν να διαλύσουν την δυναμική του Συλλόγου που όλο και μεγαλώνει! Η δικιά μας απάντηση είναι ξεκάθαρη! Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω στις αυτονόητες διεκδικήσεις μας, αντιθέτως συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά να ασκούμε πιέσεις στο τμήμα μέχρι να πάρουν πίσω την καταγγελία και να αναγνωρίσουν τον Φοιτητικό Σύλλογο με την πραγματική υπόσταση που έχει! Η απόπειρα ηλεκτρονικών εκλογών-φιάσκο έφαγε πόρτα στο τμήμα μας και ο Σύλλογος υπερασπίζεται τις κανονικές δια ζώσης διαδικασίες του! Η άμεση απάντηση σε κάθε προσπάθεια καθηγητή να συκοφαντήσει τον Φοιτητικό Σύλλογο είναι περισσότερο από αναγκαία σε κάθε περίπτωση που επιχειρείται! Η υπεράσπιση του Φοιτητικού μας Συλλόγου και του κάθε συμφοιτητή μας είναι αυτό που φοβούνται και είναι η υπεράσπιση των ίδιων των σπουδών μας και του πτυχίου μας όπως μας αξίζει! Διαφορετικά, αν δεν το απαντήσουμε τώρα, κάθε φορά που θα έχουμε ένα πρόβλημα στην σχολή, από μαζικό κόψιμο μέχρι απλήρωτη πρακτική, θα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ίδια υποτιμητική και προσβλητική συμπεριφορά και εντέλει τη διαιώνιση των ίδιων προβλημάτων. Ας επιλέξουμε λοιπόν το δύσκολο δρόμο, που ωστόσο θα χαρίσει σε όλους το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει!
Υ.Γ. Ας μην παραλείψουμε να κάνουμε μια θερμή παράκληση προς τους καθηγητές μας: με την ίδια θέρμη που υπερασπίζονται τα “εργασιακά τους δικαιώματα”, αναμένουμε αντίστοιχο πάθος για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων τόσων εκατοντάδων πρόσφατων -και μη- αποφοίτων του τμήματος που πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με την αγορά εργασίας-ζούγκλα, τη δουλειά για 5 ευρώ την ώρα σε δομές, ΜΚΟ και νοσοκομεία, τα 12ωρα που αφιερώνουν καθημερινά για αναξιοπρεπή μισθό και τις εκατοντάδες ώρες εθελοντισμού που δεν θα πληρωθούν ποτέ!
