Δροσερές βραδιές για τη Θεσσαλονίκη μπροστά στο κτίριο της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-3, όπου ο θερινός κινηματογράφος προσφέρει στην αναβαθμισμένη Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3 ένα νέο, ενδιαφέρον για τους σινεφίλ πρόγραμμα.
Κάθε Δευτέρα, λοιπόν, στις 21:00 στον πεζόδρομο της Αγγελάκη 14 θα γίνονται οι προβολές.
Πάντα με δωρεάν είσοδο, με την καλλιτεχνική επιμέλεια και συνεργασία του ΚΕΜΕΣ τη Δευτέρα 16 Ιουνίου εγκαινιάζεται το αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία, παρουσιάζοντας το καλτ, ανατρεπτικό αριστούργημα του Βρετανού Τζον Μπούρμαν Ο επαναστάτης του Αλκατράζ (Point blank, 1967, έγχρωμο, ΗΠΑ). Πρωταγωνιστούν Λι Μάρβιν, Άντζι Ντίκινσον.
Να σημειωθεί πως ο τίτλος του αφιερώματος προέρχεται από την πολύκροτη ταινία επίσης του Τζον Μπούρμαν (που θα προβληθεί εν καιρώ) Όταν ξέσπασε η βία. Το νέο σπουδαίο αφιέρωμα εξετάζει, μέσω των υπογραφών διάσημων σκηνοθετών, μορφές βίας (κοινωνικής, της εξουσίας, ερωτικής, ταξικής, του πολέμου) με σπουδαία φιλμ.
Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στο κοινό που θα μείνει μετά το τέλος της προβολής για συζήτηση.
Ο ήρωας αποφυλακίζεται και αρχίσει την εκδίκηση εναντίον αυτών που τον εξαπάτησαν.
Δεν είναι απλό θρίλερ, αλλά μια συγκλονιστική, μεταφυσική, υπαρξιακή εκδοχή της διαδρομής ενός απελπισμένου, με υψηλό επίπεδο αισθητικής.
Η ανάλυση που θα διανεμηθεί στο κοινό είναι η ακόλουθη:
«Συγκλονιστικό, αστικό θρίλερ όπου και ο ίδιος ο Βρετανός σκηνοθέτης του Τζον Μπούρμαν δηλώνει πως όλα όσα δείχνονται διαθέτουν και μια άλλη διάσταση, παραπέμπουν αλλού.
Ένας γκάνγκστερ ρομαντικός, σκληρός, βίαιος βγαίνει από τη φυλακή και αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που τον πρόδωσαν.
Πρόκειται για μια συγκλονιστική, μεταφυσική, σουρεαλιστική, υπερβατική αναφορά στη ζούγκλα των πόλεων, πορτρέτο της σύγχρονης Αμερικής, και της κοινωνίας του αποκλεισμού. Ο Φίλιπ Λάθροπ έκαμε μια συνταρακτική αισθητικά ιμπρεσιονιστική φωτογραφία, ενώ ο Λι Μάρβιν εγκαθίσταται στο σινεμά ως ο ρομαντικός ήρωας του θριάμβου του θανάτου.
Όλη η πόλη, δηλαδή οι χώροι, οι φυλακές, τα αυτοκίνητα, τα διαμερίσματα φιλμάρονται με μια διαπεραστική, διαξιφιστική ματιά, που υπερβαίνει το ρεαλισμό και ακουμπάει στο μεταφυσικό διά του μηδενισμού. Η αϋπνία αλλά και η διάθεση για ύπνο του ήρωα τον τοποθετούν εκτός τόπου και χρόνου, τον μεταφέρουν στο πουθενά και στο αλλού, τον οριοθετούν ως το απόλυτο έκτοπο ον. Είναι τελικά η αφήγηση της ιστορίας ενός ανθρώπου, που βαθμιαία γλιστράει από το εδώ, για να βρεθεί στο μεγάλο κενό.
Παράλληλα, με μια συγκλονιστική απεικονιστικότητα ο Μπούρμαν διασπά το σώμα και το βλέμμα του ήρωα. Ο Μάρβιν καταφέρνει και παρακολουθεί τον εαυτό του ως δρων πρόσωπο, ψύχραιμα αιωρούμενος εκτός σώματος. Βλέπει, λοιπόν, την εξέλιξη της δικής του ιστορίας, ζητούμενο του μοντέρνου σινεμά.. Η ταινία σαφώς είναι καλτ, προχωρημένη αισθητικά, αθάνατη από το χρόνο και το απόλυτο σχόλιο για μια βία που ξεφεύγει από τα όριά της και εγκαθίσταται στο παντού, στο όλον.
Υ.Γ. Αυτό το αριστούργημα το μιμήθηκαν στα 1973 ο Τζον Φλιν που γυρίζει το συμπαθές Συνδικάτο και το 1999 ο Μπράιαν Χέλτζελαντ με τον Μελ Γκίμπσον να γελοιοποιείται με τους Ανοιχτούς λογαριασμούς, όπου, ο ασήμαντος σκηνοθέτης, για να αποδώσει το κλίμα Μπούρμαν, βάζει πόρτες να χτυπάνε και χρησιμοποιεί και ασπρόμαυρο, διπλοτυπίες για να δείξει τι; Κι ο ίδιος δεν γνωρίζει».
Σημειωτέον πως η επόμενη προβολή του ίδιου αφιερώματος είναι τη Δευτέρα 23 Ιουνίου στις 21:00 με το συγκλονιστικό ρέκβιεμ του Σαμ Πάκινπα Φέρτε μου το κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία.