Με ανακοίνωσή της η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση απαντά στον Πρύτανη του ΑΠΘ κ. Παπαϊωάννου, ο οποίος σε πρόσφατη δήλωσή του στοχοποίησε το στέκι του ΝΑΡ στη Θεολογική, σημειώνοντας ψευδώς το ότι το στέκι έδωσε ρεύμα για τη διεξαγωγή «κάποιων από τα πάρτυ που διεξάγονται στο campus τις τελευταίες εβδομάδες από αγνώστους, οι οποίοι βάζουν στη διαπασών μουσική από τα αυτοκίνητά τους».
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Τις τελευταίες εβδομάδες το campus του ΑΠΘ προβάλλεται διαρκώς από τα ΜΜΕ αποκλειστικά ως χώρος διεξαγωγής «κορωνοπάρτυ», με αποτέλεσμα να διατάσσεται η μία εισαγγελική παρέμβαση μετά την άλλη, ενώ οι Πρυτανικές Αρχές με μανία αποζητούν την παρέμβαση της αστυνομίας –όπως κι άλλωστε έγινε τις τελευταίες μέρες, με παγκινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων γύρω από το ΑΠΘ, αποκλείοντας την είσοδο σε αυτό των πάντων, τραμπουκίζοντας κι εκφοβίζοντας φοιτητές, εργαζόμενους και δημοσιογράφους.
Είναι τουλάχιστον χυδαία η επίθεση του κ. Πρύτανη στο ΝΑΡ, την κομμουνιστική οργάνωση που τις περισσότερες από τρεις δεκαετίες της ύπαρξής της ρίχνει όλες της τις δυνάμεις στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας σε μόρφωση – δουλειά – υγεία – ελευθερίες· που από την πρώτη στιγμή της πανδημίας συνέχισε να δίνει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τη μάχη αυτή κι ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αμφισβητώντας την κυβερνητική, ταξική –κι όχι υγειονομική– διαχείριση της πανδημίας και παλεύοντας για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο τον λαό, για την άμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις υγειονομικών, με επιπλέον ΜΕΘ κι εφοδιασμό με τον απαραίτητο εξοπλισμό, με επίταξη κι ένταξη στον δημόσιο τομέα των ιδιωτικών μονάδων υγείας.
Σε μία από τις τελευταίες σχετικές δηλώσεις του πρύτανη του ΑΠΘ, κ. Παπαϊωάννου, διαβάζουμε: «[…] και το ρεύμα που πήραν χθες το πήραν από ένα περιπτεράκι ΝΑΡ Θεολογικού». Οι δηλώσεις αυτές του κ. Παπαϊωάννου είναι καταφανώς ψευδείς κι ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, αφού ουδέποτε παρείχαμε ρεύμα σε κάποια από τα πάρτυ που διεξάγονται στο campus τις τελευταίες εβδομάδες από αγνώστους, οι οποίοι βάζουν στη διαπασών μουσική από τα αυτοκίνητά τους. Το Στέκι του ΝΑΡ στη Θεολογική εδώ και δεκαετίες αποτελεί το στέκι των φοιτητ(ρι)ών και της νεολαίας, που αναζητά έναν χώρο εναλλακτικής κι ανατρεπτικής πολιτικής και πολιτιστικής παρέμβασης εντός του Πανεπιστημίου, το σημείο συνάντησης κι αλληλεπίδρασης όλων των ριζοσπαστικών φωνών εντός –κι εκτός– του Πανεπιστημίου (εξ ου και πρόκειται για στέκι κι όχι για… «περιπτεράκι»). Όλα αυτά τα χρόνια, φιλοξενώντας δεκάδες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανοιχτές συζητήσεις, εικαστικά δρώμενα, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, θεατρικές παραστάσεις, αθλητικά τουρνουά, συλλογικά διαβάσματα και προσιτά σε όλη τη νεολαία ψυχαγωγικά μέσα (πάντοτε προσαρμοσμένα στις ανάγκες της συγκυρίας, τηρώντας στην προκειμένη όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα και μεριμνώντας για την προστασία όλων), το Στέκι του ΝΑΡ στη Θεολογική επιδιώκει να αποτελέσει ένα κύτταρο πολιτικής και πολιτισμού στην πόλη.
Είναι τουλάχιστον χυδαία η επίθεση του κ. Πρύτανη στο ΝΑΡ, την κομμουνιστική οργάνωση που τις περισσότερες από τρεις δεκαετίες της ύπαρξής της ρίχνει όλες της τις δυνάμεις στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας σε μόρφωση – δουλειά – υγεία – ελευθερίες· που από την πρώτη στιγμή της πανδημίας συνέχισε να δίνει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τη μάχη αυτή κι ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αμφισβητώντας την κυβερνητική, ταξική –κι όχι υγειονομική– διαχείριση της πανδημίας και παλεύοντας για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο τον λαό, για την άμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις υγειονομικών, με επιπλέον ΜΕΘ κι εφοδιασμό με τον απαραίτητο εξοπλισμό, με επίταξη κι ένταξη στον δημόσιο τομέα των ιδιωτικών μονάδων υγείας. Η χυδαιότητα μεγαλώνει όταν τέτοιες δηλώσεις ξεστομίζονται από αυτούς για τους οποίους έχουν ξεσπάσει σκάνδαλα ότι «κλέβουν» εμβόλια, από αυτούς που πρώτοι εφαρμόζουν εντός του Πανεπιστημίου όλες τις αντι-εκπαιδευτικές πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας (άλλωστε, ή είσαι πρωτοκλασάτο στέλεχος της ΝΔ ή δεν είσαι…), από αυτούς που καλούν την αστυνομία να δέρνουν και να συλλαμβάνουν όσους φοιτητές τους αγωνίζονται για να έχουν τον λόγο για τον τρόπο που ζουν και σπουδάζουν, από αυτούς που φακελώνουν τους φοιτητές τους, ζητώντας από τους προέδρους των σχολών τα «στοιχεία των εκλεγμένων προέδρων των φοιτητικών παρατάξεων του ΑΠΘ βάσει των τελευταίων φοιτητικών εκλογών» (μια πρόταση, που όπως αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε έχει την παραμικρή σχέση με τις δημοκρατικές διαδικασίες των Φοιτητικών Συλλόγων, δεν βγάζει κανένα νόημα) για να τα παραδώσουν στην αστυνομία, από αυτούς που φέρνουν αέρα χούντας στα Πανεπιστήμιά μας.
Κι αν ο κ. Παπαϊωάννου αντιμετωπίζει έτσι το Πανεπιστήμιο, οποιοσδήποτε τους τελευταίους μήνες είχε μια εικόνα του τι συνέβαινε στον χώρο του ΑΠΘ, είδε και τι σημαίνει να παίρνουν οι φοιτητές τα Πανεπιστήμια στα χέρια τους: δεν σημαίνει «κορωνοπάρτυ», που ουδεμία σχέση έχουν με τους φοιτητικούς συλλόγους και τις διαδικασίες τους· σημαίνει στον ανοικτό –σε όλο τον λαό– χώρο του πανεπιστημιακού campus να διενεργείται κάθε εβδομάδα πλήθος αντι-μαθημάτων, κοινωνικοπολιτικών εκδηλώσεων και συζητήσεων, πολιτιστικών δρώμενων· σημαίνει οι φοιτητές να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες των Συλλόγων τους, να συναντώνται, να συζητούν και να οργανώνουν τις δράσεις τους, μαζικοποιώντας το ανώτατο όργανο των Συλλόγων τους, τις Γενικές Συνελεύσεις, και δίνοντας τη μάχη για δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλες-ους, ενάντια στους νόμους που επιτίθενται στα εκπαιδευτικά τους δικαιώματα, όπως ο νέος νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για την Παιδεία, ένας νόμος τομή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που με τη θέσπιση ανώτατου ορίου σπουδών, τις διαγραφές φοιτητών και τη νέα βάση εισαγωγής, έρχεται να δημιουργήσει ένα Πανεπιστήμιο απρόσιτο στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς, ενώ με την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας επιδιώκει να «περιφρουρήσει» τα συμφέροντα και την κερδοφορία των εταιριών εντός του Πανεπιστημίου, χτυπώντας το φοιτητικό κίνημα και τις διεργασίες του, τη συνδικαλιστική δράση, τα δημοκρατικά δικαιώματα κι ελευθερίες των φοιτητ(ρι)ών. Κι όλους αυτούς τους μήνες, οι οργανώσεις σπουδάζουσας της νΚΑ ήταν εκεί, στις σχολές, στους συλλόγους, σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες και με σημείο αναφοράς το Στέκι του ΝΑΡ στη Θεολογική, προσπαθώντας να δώσουν αέρα διεκδίκησης κι ανατροπής.
Το κάνουμε ξεκάθαρο στον κ. Παπαϊωάννου και σε κάθε επίδοξο εκφραστή της αστικής πολιτικής: το ΝΑΡ και η νΚΑ, από κοινού με τους αγωνιστές που στρατεύονται στο πλάι τους, ήταν, είναι και θα είναι στην πρώτη γραμμή, δίνοντας στρατηγική προοπτική σε κάθε αγώνα για να ζήσει ο λαός κι η νεολαία καλύτερα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής».
