Ανεπιθύμητη κρίθηκε η παρουσία 3 ελλήνων εθελοντών που πραγματοποίησαν εχθές, Τετάρτη 22 Φεβρουαρίο, ταξίδι στη γειτονική χώρα έτσι ώστε να συνδράμουν στις επίπονες διαδικασίες επανεκκίνησης της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στις πόλεις που επλήγησαν από τον σεισμό.
Οι 3 εθελοντές συνελήφθησαν από την αστυνομία της Τουρκίας στο διάστημα μεταξύ της άφιξής τους στη Κωνσταντινούπολη και της αναχώρησης της επόμενης πτήσης τους για τα Άδανα, ενώ για 5 περίπου ώρες και σύμφωνα με την ανακοίνωση του πολιτικού σχηματισμού στον οποίο οι 2 είναι μέλη, δεν είχαν δώσει σημείο ζωής.
Στην ανακοίνωση του Διαρκή Αγώνα αναφέρεται «πως στόχος της σύλληψης ήταν να εμποδιστει η άφιξη των συντρόφων στις πληγείσες περιοχές, αφού οι αστυνομικοί δήλωσαν πως είναι “ανεπιθύμητοι”, ισχυριζομενοι ότι έχουν επαφές με “τρομοκρατική οργάνωση”» ενώ τονίζεται πως «οι σύντροφοι ταξίδεψαν στην Τουρκία ώστε να προσφέρουν έμπρακτα την διεθνιστική τους αλληλεγγύη στους πληγέντες του σεισμού, ενισχύοντας τις επιτροπές η “Δύναμη του Λαού”, που έχουν οργανώσει στο Χαται οι σύντροφοι του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας».
Η απέλασή τους αναμένεται να γίνει το αργότερο ως αύριο.
Υπενθυμίζουμε πως και πριν λίγες μέρες άλλοι 3 έλληνες εθελοντές διασώστες, μέλη της εργατικής ομάδας Τ-34 είχαν συλληφθεί, κρατηθεί και απελαθεί από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία της Τουρκίας για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, πολλοί εκ των οποίων βρήκαν τον θάνατο εγκλωβισμένοι στα χαλάσματα πολλές μέρες μετά το σεισμό, και εκατομμύρια ανθρώπους να βρίσκονται αβοήθητοι απέναντι σε συνθήκες ασιστίας και αστεγίας, πολλές φορές χωρίς πρόσβαση σε νερό, θέρμανση και περίθαλψη, η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης των από τα κάτω ανεβάζει απότομα τα κατασταλτικά δεδομένα και αφήνει μία πολύ βαριά παρακαταθήκη που αγγίζει τα όρια της βαρβαρότητας.
«Η ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη δεν είναι έγκλημα» δηλώνουν οι συναγωνιστές των 3 συλληφθέντων αλλά όπως όλα δείχνουν, οι αστικές κυβερνήσεις, οι ίδιες που χαρακτηρίζονται από μία εμφατική και εγκληματική ανοργανωσιά απέναντι σε κάθε μεγάλη ανθρωπιστική κρίση με την οποία έρχονται αντιμέτωπες (πανδημία, σεισμός στην Τουρκία, φωτιές και πλημμύρες παλιότερα στην Ελλάδα), έχουν διαφορετική άποψη.
Είναι οι ίδιες που υποχρηματοδοτούν τα συστήματα υγείας, τις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης που δρουν σε αντίστοιχες περιστάσεις, τις δομές κοινωνικής πρόνοιας, είναι οι ίδιες που το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να διοχετεύουν όλο και περισσότερα κονδύλια στις αστυνομίες και στους στρατούς τους.
Αυτούς άλλωστε στέλνουν στις φωτιές στην Εύβοια, στις πλημμύρες στη Μάνδρα, στον σεισμό στην Αντιόχεια ακόμα και αν δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα, ενώ συλλαμβάνουν την ίδια στιγμή ανθρώπους που σπεύδουν να βοηθήσουν.
Δεν είναι παράλογο.
Είναι η λογική ενός συστήματος του οποίου η τροχιά, εδώ και πολύ πολύ καιρό, είναι αντίθετη με αυτή των αναγκών και της προόδου της ανθρωπότητας.
Βοήθειά μας.
