Καταδικαστική ήταν η απόφαση του εφετείου στην έφεση που άσκησε ο άνεργος στην πρωτόδικη ποινή τον 22 μηνών φυλάκισης με τριετή αναστολή γιατί δεν πλήρωσε το εισιτήριο σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η Επιτροπή αλληλεγγύης συνδικαλιστών Εργατικών σωματείων και Φοιτητικών συλλόγων στον άνεργο Β.Κ.
Όπως συνεχίζει στη συνέχεια η ανακοίνωση της Επιτροπής:
«Η απόφαση αυτή είναι μέσα στο κλίμα των κατάπτυστων αποφάσεων του Αρείου Πάγου σε βάρος των εργαζομένων καθώς και των εκατοντάδων αποφάσεων δικαστηρίων με εξοντωτικές ποινές σε φτωχούς που δεν μπορούν καν να παραστούν με παρουσία δικηγόρου. Είναι μέσα στο κλίμα των αλλεπάλληλων διώξεων σε βάρος αγωνιστών, είναι η εφαρμογή των μνημονίων και των νέων μέτρων που ετοιμάζει η δωσίλογη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, δηλαδή η αστυνομία και τα δικαστήρια είναι ο μόνος τρόπος για να επιβάλλουν μια κοινωνική ζούγκλα χωρίς προηγούμενο και να αφανίσουν τους εργαζόμενους μετατρέποντας τους σε δουλοπάροικους. Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι λίγο πολύ γνωστά:
Μια μέρα πριν την γενική απεργία στις 11 Μάη του 2011, ο άνεργος Β. Κ. ο οποίος έκανε το «έγκλημα» να μην έχει εισιτήριο διαπομπεύτηκε, εξυβρίστηκε και κρατήθηκε παράνομα για περισσότερες από τρεις στάσεις από δύο ελεγκτές στο λεωφορείο της γραμμής 11 στην Θεσσαλονίκη , αν και είχε επιδείξει και την κάρτα ανεργίας. Ο άνεργος υπερασπιζόμενος τα δικαιώματά του κατέθεσε μήνυση για παράνομη παρακράτηση και εξύβριση προς τους ελεγκτές του ΟΑΣΘ, οι οποίοι εκδικητικά κατέθεσαν και αυτοί μήνυση για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση.
Το θράσος των ελεγκτών ήταν τέτοιο που κατάθεσαν μήνυση και σε συνδικαλιστή και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Θεσ/νίκης που πήγε να τον υπερασπιστεί στο Αστυνομικό Τμήμα. Η μήνυση του άνεργου δεν εκδικάστηκε ποτέ και μπήκε στο αρχείο(!), αντιθέτως οι μηνύσεις των ελεγκτών πήραν κανονικά τον δρόμο της τυφλής «δικαιοσύνης».
Στις 15/7/2015 εκδικάστηκε η μήνυση που έγινε σε βάρος του συνδικαλιστή όπου καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμιση με δόλο, σε ποινή 4 μήνες με 3ετή αναστολή!
Στις 4/11/2015 εκδικάστηκε η μήνυση των ελεγκτών κατά του άνεργου-επιβάτη, ποινή 22 μήνες με 3ετή αναστολή!
Στο εφετείο που έγινε στις 26/9/2017 η καταδικαστική απόφαση έχει ως εξής:
1) 8 μήνες για την ψευδή καταμήνυση που κατά συγχώνευση γίνονται 6 μήνες με τριετή αναστολή.
2) Η ποινή των 8 μηνών για την συκοφαντική δυσφήμιση βάση του νόμου 4411/2016 πάει στο αρχείο, αν όμως ο άνεργος καταδικαστεί μέσα σε δύο χρόνια από την δημοσίευση του νόμου η ποινή ενεργοποιείται.
Να θυμίσουμε ότι αυτή η εξοντωτική ποινή επιβλήθηκε αν και όλοι οι μάρτυρες (υπεράσπισης και κατηγορίας), όπως και οι ελεγκτές βεβαίωναν ότι η συμπεριφορά του ανέργου-επιβάτη δεν ήταν επιλήψιμη. Ακόμη και από την έδρα του δικαστηρίου έγινε παραδεκτό ότι η συμπεριφορά των ελεγκτών ήταν προκλητική και ότι κράτησαν τον άνεργο-επιβάτη για περισσότερο από τρεις στάσεις.
Όμως, ταυτόχρονα το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι όλα έγιναν νομίμως μέσα στα πλαίσια της εργασίας τους! Και συνέχισε ότι από την εποχή που εμφανίστηκαν κινήματα- επιτροπές που δεν πλήρωναν εισιτήριο ξεκίνησαν και τα προβλήματα στην δουλειά των ελεγκτών. Δεν μπορεί να ορίζει τους νόμους καμία επιτροπή Τούμπας-Χαριλάου και κανένα κίνημα Δεν Πληρώνω, φώναζε ωρυόμενη η εισαγγελέας!!! Αυτή η απόφαση του δικαστηρίου είναι απαράδεκτη, προκλητική και μας φέρνει στη θύμηση την περίπτωση του Γιάννη Αγιάννη. Αποφάσεις σαν και αυτές νομιμοποιούν ελεγκτές να χειροδικούν και να οδηγούν ακόμα και στον θάνατο επιβάτες για 1 ευρώ, όπως έγινε με τον μαθητή Θανάση Καναούτη στο Περιστέρι. Προφανώς η τυφλή δικαιοσύνη δεν έχει καμία επαφή με την κοινωνία και τα προβλήματα της. Είναι αδίστακτοι και υπηρετεί πιστά το αστικό καθεστώς και τους νόμους του και όλες τις μνημονιακές δυνάμεις ντόπιες και ξένες.
Ο νόμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ένας συσχετισμός δύναμης που προκύπτει από την πάλη των δύο κοινωνικών τάξεων. Από την μια πλευρά είμαστε οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δηλαδή ολόκληρη η κοινωνία και από την άλλη πλευρά μια χούφτα καπιταλιστών και μαυραγοριτών επιχειρηματιών και μια μικρή ελίτ από πολιτικούς που τους υπηρετούν. Πρέπει να οργανωθούμε σε επιτροπές αγώνα, σε Σωματεία και να τους αντιμετωπίσουμε πιάνοντας το νήμα από τους αγώνες 2010-2012 και το κίνημα των Αγανακτισμένων, να προχωρήσουμε σε Γενική Απεργία Διαρκείας και να επιβάλλουμε τον μόνο νόμο που μπορεί να επιφέρει κοινωνική δικαιοσύνη. Το Νόμο που είναι το Δίκιο του Εργάτη.
Επιτροπή αλληλεγγύης συνδικαλιστών Εργατικών σωματείων και Φοιτητικών συλλόγων στον άνεργο Β.Κ.».