in ,

«Να στηρίξουμε τον αγώνα για να σωθεί το δάσος Akbelen στην Τουρκία» – Κείμενο αλληλεγγύης από συλλογικότητες της Ελλάδας

Οι τοπικές κοινωνίες του Milas και του Yatağan, στην επαρχία Muğla της Τουρκίας (Νοτιοδυτικά, απέναντι από τη Ρόδο), κινητοποιούνται για να σώσουν τον τόπο τους απέναντι στην επέκταση των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη και τον λιγνιτωρυχείων που μεγαλώνουν. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα κάλεσμα συμπαράστασης, όπου ζητούν την υποστήριξη κάθε συλλογικότητας που αγωνίζεται για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου.

Το παρακάτω κάλεσμα της Επιτροπής Περιβάλλοντος του İkizköy στηρίζουν και συνυπογράφουν από Ελλάδα οι παρακάτω συλλογικότητες:

-Μας σκάβουν τον λάκκο

-Ποδονίφτης- ρε(υ)μα κριτικής των καιρών και δράσης

-Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος Κέρκυρας

-Κίνηση πολιτών Χορτιάτη

-Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία

-Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

-Χωματερή STOP- Πολίτες εν δράση

-Grec.ques solidaires de Belgique (ομάδα Ελλήνων μεταναστών στο Βέλγιο)

-Πρωτοβουλία Πολιτών Βόλου κατά της Καύσης Σκουπιδιών NO BURN

-Δίκτυο ενημέρωσης πολιτών ενάντια στις εξορύξεις Πρέβεζα

-Πρωτοβουλία Αγώνα Ζωγράφου

-Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού – Ακαδημίας Πλάτωνος – Σεπολίων

-Πρωτοβουλία ενάντια στην Περιβαλλοντική Καταστροφή και την Κλιματική Αλλαγή

-Εταιρεία Περιβάλλοντος Κύμης

-Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου

-Support Earth

Δεν θα παραδώσουμε το δάσος Akbelen

Εμείς, οι τοπικές κοινωνίες του Milas και του Yatağan στην επαρχία Muğla της Τουρκίας, ζούμε εδώ και τέσσερις δεκαετίες κάτω από τις καταστροφικές επιπτώσεις των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιγνίτη και των λιγνιτωρυχείων Yeniköy, Kemerköy και Yatağan. Τώρα η τελευταία φυσική περιοχή, το δάσος Akbelen, με τα δέντρα, τους θάμνους, τα πουλιά, το θυμάρι και τα μανιτάρια, απειλείται από ένα επεκτεινόμενο ανοιχτό λιγνιτωρυχείο. Ας μην παραδώσουμε το δάσος Akbelen για το λιγνίτη!

Πληρώνουμε το κόστος του άνθρακα εδώ και δεκαετίες

Εμείς, οι τοπικές κοινότητες των χωριών της Muğla, εξοριστήκαμε από τα σπίτια μας, μείναμε χωρίς γη και νερό, αναπνεύσαμε βρώμικο αέρα, αρρωστήσαμε και πεθάναμε σε νεαρή ηλικία τα τελευταία 40 χρόνια λόγω της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη. Με την καταστροφή του τόπου μας και την κλιματική αλλαγή, αυτό το βαρύ κόστος βαραίνει όχι μόνο εμάς αλλά και τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές.

Θέλουν να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των εγκαταστάσεων λιγνίτη για άλλα 25 χρόνια

Παρόλο που θα έπρεπε να έχουν ήδη εγκαταλειφθεί, οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιγνίτη και τα λιγνιτορυχεία της Muğla ιδιωτικοποιήθηκαν το 2014. Τώρα, υπάρχουν σχέδια για την παράταση της διάρκειας ζωής τους για επιπλέον 25 χρόνια, χωρίς καν τη διενέργεια Μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ).

Κανείς δεν μας ρωτάει

Πριν από 40 χρόνια, ενώ κατασκευάζονταν τρεις σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής και άνοιγαν γιγαντιαία ορυχεία λιγνίτη στη Muğla, κανείς δεν μας ρώτησε εμάς, τις τοπικές κοινωνίες, αν τα θέλουμε ή όχι. Σήμερα, ενώ παρατείνεται η διάρκεια ζωής τους και πάλι κανείς δεν μας ρωτάει αν θέλουμε αυτές οι επενδύσεις να διαρκέσουν για άλλο ένα τέταρτο του αιώνα εις βάρος της φύσης και της ζωής μας.

Παλεύουμε να επιβιώσουμε εδώ και χρόνια

Το λιγνιτωρυχείο, που έχει έκταση 15 χιλιόμετρων και έχει καταπιεί πολλά από τα χωριά μας τα τελευταία 40 χρόνια, έφτασε στο İkizköy πριν από λίγα χρόνια. Ως κάτοικοι του İkizköy, αγωνιζόμαστε να επιβιώσουμε, ακριβώς δίπλα στο ανοιχτό λιγνιτωρυχείο Yeniköy-İkizköy και 7 χιλιόμετρα μακριά από το θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο Yeniköy.

Τα τελευταία δύο χρόνια αγωνιζόμαστε για το δάσος Akbelen, τους τελευταίους εναπομείναντες ελαιώνες, τις γεωργικές εκτάσεις και το χωριό μας, τα οποία απειλούνται από την επέκταση των λιγνιτωρυχείων. Αν αυτά τα εδάφη θυσιαστούν για τον άνθρακα, θα μείνουμε χωρίς στέγη, χωρίς γη, θα χάσουμε τα αγροτικά μας μέσα διαβίωσης. Θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε το χωριό μας και να εκτοπιστούμε στην πόλη, όπως αναγκάστηκαν να κάνουν χιλιάδες άλλοι χωρικοί της Muğla τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.

Δεν θέλουμε πλέον να θυσιάσουμε τη φύση και τον τόπο μας για να δώσουμε άλλα 25 χρόνια από τη ζωή μας στο λιγνίτη. Διεκδικούμε το δικαίωμά μας να μιλάμε εμείς για το μέλλον μας!

ΆΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΑΡΓΆ:

Διεκδικούμε

– Διακοπή των εργασιών εκκαθάρισης σε 740 στρέμματα του δάσους Akbelen, το οποίο είναι ένα παλιό και φυσικό δάσος κόκκινης πεύκης- το οποίο κρατάει τη σκόνη του ορυχείου μακριά από το χωριό μας, μας παρέχει καθαρό αέρα, νερό, τροφή και φιλοξενεί πολλά είδη ζώων και φυτών, ειδικά τα πουλιά που βρίσκονται υπό την προστασία της Σύμβασης της Βέρνης.

– Ακύρωση της απόφασης του Υπουργείου Γεωργίας και Δασών που υπογράφηκε στις 18.11.2020, η οποία χορηγεί άδεια λειτουργίας λιγνιτωρυχείου στην περιοχή του δάσους Akbelen

– Να διενεργηθεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία θα ενσωματώνει τις επιπτώσεις από την επέκταση του λιγνιτωρυχείου εντός της περιοχής αδειοδότησης με αριθμό 86541, η οποία περιλαμβάνει επίσης το δάσος Akbelen, το έργο αύξησης της δυναμικότητας των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιγνίτη Yeniköy και Kemerköy, καθώς και άλλα λιγνιτωρυχεία, τον σταθμό ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιγνίτη Yatağan και άλλες δραστηριότητες στην περιοχή, όπως και άλλες εξορυκτικές δραστηριότητες και βιομηχανική γεωργία

– Δημόσια διαβούλευση σχετικά με τα σχέδια παράτασης της διάρκειας ζωής των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και των λιγνιτωρυχείων.

Ας αποφασίσουμε για το μέλλον μας μαζί, υπό το φως της επιστήμης!

Είμαστε βέβαιοι ότι αν χρησιμοποιηθούν πραγματικά επιστημονικές μέθοδοι στην εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, δεν θα είναι δυνατόν οι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων να επιτρέψουν τη λειτουργία λιγνιτωρυχείων και ανθρακωρυχείων για άλλα 25 χρόνια. Έχει αποδειχθεί ότι η παραγωγή ενέργειας με καύση λιγνίτη είναι προφανώς επιβλαβής για τη φύση, τους ανθρώπους, την κοινωνία και την οικονομία στην Τουρκία, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μην κάψετε το İkizköy και την Τουρκία για τον λιγνίτη!

Επιτροπή Περιβάλλοντος του İkizköy

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Σωματείο εργαζομένων ΕΟΔΥ: Παίζει ρόλο το χρώμα στον ξεριζωμό;

«Δένοντας τ’ ατσάλι στους τόπους του δίκιου»: Μία συζήτηση με τους εργαζομένους στα Πετρέλαια Καβάλας