Ο Monsignor Giovanni Ricchiuti της Pax Christi* είπε ότι θα ήταν καλή ιδέα να τραγουδήσουμε όλοι μαζί ένα τραγούδι που έχει γράψει ο Boris Vian (Le déserteur). Δράττομαι της ευκαιρίας να παρουσιάσω τους στίχους και τη μουσική αυτού του τραγουδιού στους αναγνώστες των Il Disertore και Comune Info. Ο πόλεμος μεταξύ των λευκών εισέρχεται στην τελική του φάση. Η ρωσο-αμερικανική υπερδύναμη παρασύρει τον κόσμο σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρηνικό.
Για να ανακεφαλαιώσουμε τα (ζοφερά) προηγούμενα επεισόδια: η ρωσική πετρελαϊκή ολιγαρχία επιτέθηκε στην Ουκρανία, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τίποτα για αυτόν τον πόλεμο αν δεν λάβουμε υπόψη τον ρόλο που έπαιξε η προεδρία Μπάιντεν στο να συρθεί η Ουκρανία σε έναν αυτοκτονικό πόλεμο.
Στόχος των ΗΠΑ ήταν να μποϊκοτάρουν την γερμανική οικονομία και να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πήραν αυτό που ήθελαν και τώρα δεν ενδιαφέρονται πλέον για την Ουκρανία. Ας παραδώσει το Ντονμπάς και την Κριμαία, ας υποκύψει στη δύναμη των ρωσικών όπλων, ας εγκαταλείψει κάθε ελπίδα μελλοντικής ανεξαρτησίας.
Τέσσερα χρόνια και εκατοντάδες χιλιάδες θύματα μετά, η Ουκρανία έχει καταστραφεί, διέθεσε τους πόρους της σε έναν χαμένο πόλεμο, έξι εκατομμύρια πολίτες της έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και τώρα, με έναν νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτοί που ώθησαν τον Ζελένσκι στον πόλεμο, τον προσβάλλουν, τον προδίδουν, του λένε να σταματήσει να τους ενοχλεί και να παραχωρήσει εδάφη, αξιοπρέπεια και μέλλον.
Αλλά και η ΕΕ έχει κατρακυλήσει στην άβυσσο μαζί με τους διεφθαρμένους εθνικιστές του καθεστώτος Ζελένσκι. Το 2022, η Ευρώπη έπεσε στην παγίδα του Τζο Μπάιντεν, δεσμεύτηκε να υποστηρίξει την Ουκρανία με χρήματα και όπλα, ενώ η Γερμανία διέκοψε τους δεσμούς με τους Ρώσους προμηθευτές ενέργειας και βυθίστηκε σε οικονομική κρίση και ψυχική σύγχυση. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο πόλεμος ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας.
Τώρα, για να αποκαταστήσουν την χαμένη τους τιμή και, κυρίως, για να ανατάξουν την παραπαίουσα οικονομία, οι ηγέτες της Ένωσης δεσμεύονται για τον επανεξοπλισμό. Σαν να μην έφτανε αυτό, ζητούν από τους Ευρωπαίους που έχουν παιδιά (ελάχιστα) να προετοιμαστούν για να τα θυσιάσουν στο βωμό του έθνους.
Προετοιμάζεται η τελική μάχη μεταξύ της ευρωπαϊκής φιλελεύθερης δημοκρατίας και της τραμπικής πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Επαναφέρεται η στρατιωτική θητεία. Λένε ότι θα είναι εθελοντική, αλλά για τους φτωχούς, τίποτα δεν είναι ποτέ εθελοντικό. Τα παιδιά των εργατών θα αναγκαστούν να δεχτούν έναν στρατιωτικό μισθό με αντάλλαγμα τη ζωή τους. Ο νόμος του γερμανικού κράτους, που επαναφέρει τη στρατιωτική θητεία, προειδοποιεί ότι εάν δεν υπάρχουν αρκετοί εθελοντές, οι αρχές μπορούν να επιβάλουν υποχρεωτική στράτευση με κλήρωση.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο οριστική δήλωση αποτυχίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δημιουργήθηκε για να διασφαλίσει την ειρήνη και σήμερα βρίσκεται να στρατιωτικοποιεί την οικονομία για να συμμετάσχει σε έναν πόλεμο που έχει ήδη χαθεί, ενώ τα φιλο-τραμπικά κόμματα είναι πολύ κοντά στο να κερδίσουν την πλειοψηφία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Γιορτάζεται ο μακάβριος θρίαμβος του τραμπ-πουτινισμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας νεκρός που περπατά.
Στο Βερολίνο, ένα πλήθος λιποτακτών διαδηλώνει στους δρόμους την άρνησή του για την υποχρεωτική στράτευση.
Ήρθε η ώρα να κηρύξουμε γενικευμένη λιποταξία.
