5.88 ευρώ την ώρα αμείβεται ο ειδικός Επιμελητής Β’, όταν εφημερεύει στα ελληνικά νοσοκομεία. 5.88 ευρώ την ώρα, που μπορεί να είναι 4 το πρωί και να πρέπει να εξετάσει 3 φορεία στο τμήμα επειγόντων, να χειρουργήσει μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, να κάνει μια επείγουσα γαστροσκόπηση σε κιρσορραγία, υπέρηχο καρδιάς σε ένα οξύ πνευμονικό οίδημα, να διασωληνώσει μια οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια από covid, να γνωματεύσει τις αξονικές ενός πολυτραυματία. Μπορεί να πρέπει να παρηγορήσει τους συγγενείς ενός ανθρώπου που πέθανε στα χέρια του ή να τους ηρεμήσει, όταν μαινόμενοι χτυπάνε τις πόρτες στα ΤΕΠ. 5.88 ευρώ ωρομίσθιο, που και αυτό πετσοκόβεται μετά από άγρια φορολογία. Σε μια διαρκή συνθήκη αναγκαστικής υπερεφημέρευσης, ιδιαίτερα στην επαρχία, όπου λόγω έλλειψης προσωπικού, του οφείλονται δεκάδες ρεπό.
Σε αυτές τις συνθήκες δουλειάς, που έχουν επιδεινωθεί κατά την διάρκεια και μετά την πανδημία, καλούνται οι νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας να τοποθετηθούν στο νομοσχέδιο Πλεύρη-Γκάγκα, που δήθεν προσπαθεί να επιλύσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης και των χαμηλών αμοιβών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε ότι στο πρόβλημα του brain drain και του κύματος παραιτήσεων, η λύση είναι η εισβολή των ιδιωτών στο ΕΣΥ και η έξοδος των νοσοκομειακών στην αγορά. Απέναντι σε αυτό έχουν τοποθετηθεί όλοι ενάντια, οι μεν ιδιώτες γιατί το θεωρούν αθέμιτο ανταγωνισμό, οι δε νοσοκομειακοί γιατί τους εξαναγκάζει να στραφούν προς άγρα πελατών. Αν εξαιρέσεις κάποιους μεγαλοκαθηγητές των Αθηνών, τους κλινικάρχες και τον περιβόητο Πρύτανη του ΑΠΘ (κτηνίατρο στην επαγγελματική ιδιότητα), όλοι οι θεσμικοί φορείς είναι κατά.
Και η κοινωνία; Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να καταλάβει κανείς ότι στο κράτος με τις μεγαλύτερες ιδιωτικές ανάγκες υγείας στην Ευρώπη, οι ασθενείς θα χρειαστεί να βάλουν και άλλο το χέρι στην τσέπη. Πέραν όμως όλων αυτών που είναι αυτονόητα, το μεγαλύτερο πλήγμα που καταφέρνει αυτό το νομοσχέδιο στο ΕΣΥ – 40 χρόνια μετά την ίδρυση του – είναι ότι μαγαρίζει την ψυχή του. Αλλοιώνει την ίδια την ουσία της δημόσιας περίθαλψης, που είναι ότι δεν δουλεύεις με το κομμάτι, αλλά κάνεις μια συλλογική δουλειά για τη διάσωση της ζωής, της όποιας ζωής, και αυτής που δεν διαθέτει το βαλάντιο.
Πέρα από το τεράστιο ζήτημα ηθικής που αναδύεται όταν η πολιτεία αποφασίζει να ανταμείψει τους νοσοκομειακούς γιατρούς με αυτό το νόμισμα, μετά τον αγώνα που έδωσαν παίζοντας το κεφάλι τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι και μια κρίσιμη στιγμή για όλη την κοινωνία. Σε μια εποχή ένδειας και αβεβαιότητας κινδυνεύει να χάσει το στήριγμα της, που είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δημόσιο, καθολικό και δωρεάν.
Αν όχι τώρα, πότε είναι η ώρα να πουν οι πολίτες «Φτάνει πια» με την απαξίωση των δημόσιων αγαθών;
Είναι η ώρα να υπερασπιστούν το ΕΣΥ και άρα την επιβίωση τους την Πέμπτη 1 Δεκέμβρη (ημέρα ψήφισης του νόμου), να κατακλύσουν το Σύνταγμα και όλες τις πλατείες των πόλεων της χώρας, ήρθε η ώρα να γίνει της Μαδρίτης!
πηγή: Rednblack.gr
