Περίπτωση 1η : Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης μετά από διάφορες εσωτερικές πιέσεις και καταστάσεις επιλέγει να στηρίξει την κυβερνητική επιλογή για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, για το καλό της χώρας. Κάνει έκτακτες δηλώσεις το πρωί της Τρίτης (21/4) και εισηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής (24/4) ψήφισμα που θα αναδεικνύει την κρισιμότητα της στιγμής που βρίσκεται η χώρα και θα δίνει την αναγκαία στήριξη στην κυβέρνηση για να διαπραγματευτεί.
Κι έτσι κύρ Γιάννη μου να που από αντιπολίτευση μου γίνηκες συμπολίτευση, και επιλέγεις να πας και κόντρα στην τοποθέτηση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, στην οποία πλειοψηφεί η παράταξη της ΝΔ.
Αλλά έχει και συνέχεια …
Περίπτωση 2η : Το πρωί της Παρασκευής (24/4), ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης δίνει μια ακόμα χαλαρή συνέντευξη σε prime time zone, στην Πρωινή Ενημέρωση του ΣΚΑΙ με τους Λυριτζή- Οικονόμου. Οι δύο δημοσιογράφοι μεταξύ άλλων ρωτούν την άποψη του για την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά και για την έκρυθμη κοινωνική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους κατοίκους και τους εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός.
Εκεί όμως ο κυρ-Γιάννης ενθυμούμενος τα συμφέροντα που στην ουσία υπηρετεί, επικαλείται την διπλή απόφαση του ΣτΕ και τάσσεται ευθέως υπέρ της εξόρυξης. Μάλιστα ωσάν άλλος μικροαστός δεν ξεχνάει να επικαλεστεί και τους «ειδικούς από τα εξωτερικά» λέγοντας «αυτοί που διαφωνούν ας φέρουν αν θέλουν ελεγκτές από το εξωτερικό, τα ίδια θα τους πουν». Βλέπεις τι να του πουν οι επιστήμονες του ΑΠΘ με τα πορίσματά τους για τις σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων μίας ολόκληρης περιοχής. Και να πως δίνει λευκή επιταγή στις προηγούμενες μνημονιακές πολιτικές και ούτε που δίνει πολιτική δεκάρα για τις δεκάδες διαδηλώσεις τόσο στη Χαλκιδική όσο και στη Θεσσαλονίκη.
Θα μπορούσε κανείς να πει, τι πειράζει που ο Μπουτάρης πατάει σε δύο βάρκες;
Υπάρχει η εξής απλή απάντηση, που ίσως έφτασε και τον ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της κυβέρνησης. Στο πλαίσιο της κρίσης χρέους και της λιτότητας η ελληνική κοινωνία κλήθηκε να απαντήσει τόσο στις εκλογές του 2012, όσο και στου 2014, στο ερώτημα: ή εμείς ή αυτοί.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, λοιπόν, μάλλον αγαπάει την «καταστροφική ασάφεια» με τις θολές πολιτικές του κινήσεις για να μας πει ότι είναι λίγο εμείς, λίγο αυτοί και λίγο από μισό κιλό κιμά. Όμως αν δει κανείς προσεκτικά τις θέσεις, και κυρίως τις πράξεις, στα κρίσιμα ζητήματα είναι ξεκάθαρα, ανοιχτά, με αυτούς.
Άλλωστε ο ΓΑΠ ,ο Βενιζέλος και το σύστημα ΠΑΣΟΚ τον έβγαλε Δήμαρχο. Είτε του αρέσει, είτε όχι.