Ζούμε, και αυτό φαίνεται από το πλήθος και την ποιότητα του κόσμου που βρίσκεται στο δρόμο, μία ιστορική στιγμή και είναι κρίσιμο σε αυτή τη μάχη να τα δώσουμε όλα. Τα πράγματα φαίνεται πως αλλάζουν και ενδεικτικό γι’ αυτό είναι πως η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου των δημοσιογράφων αποφάσισε να συνεχίσει την απεργία παρά την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που για τυπικούς (έλα…) λόγους την κήρυξε παράνομη. Μιλάμε δηλαδή για τη συνέχιση μίας απεργίας τυπικά παράνομης αλλά ουσιαστικά απολύτως νομιμοποιημένης καθώς δεν υπάρχει σπουδαιότερη απεργία από την απεργία αλληλεγγύης, δεν υπάρχει περισσότερο αναγκαία απεργία από την απεργία που στρέφεται ενάντια σε μία ακροδεξιά κυβέρνηση.
Προφανώς στην ιστορική στιγμή που ζούμε δεν είναι όλοι στην ίδια την πλευρά. Είναι λογικό απέναντι μας να βρίσκονται αυτοί που κέρδισαν από τις πολιτικές που μας οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή, αυτοί που δοξάζουν το μνημόνιο, τη λιτότητα και την πολική της εσωτερικής υποτίμησης και φτωχοποίησης. Αυτοί έχουν στην ιδιοκτησία τους τις μεγάλες εφημερίδες, που στηρίζουν το τρικομματικό καρναβάλι και που χαρακτηρίζουν – μιλάμε για κανονική χούντα – ως «εφιάλτη» το ενδεχόμενο η χώρα να πάει σε εκλογές και να δοθεί μία δημοκρατική (δεν μιλάμε για επανάσταση…) διαφυγή από το σημερινό, απόλυτο και κοινωνικά και οικονομικά, αδιέξοδο. Αυτοί με τη βοήθεια άθλιων απεργοσπαστών (ένα από τα χειρότερα είδη ανθρώπου) σήμερα, Σάββατο και αύριο, Κυριακή, θα εκδώσουν τις εφημερίδες τους.
Κανένας και καμία δεν πρέπει να τις αγοράσει, αλλά αυτό δεν φτάνει. Θα πρέπει με ό,τι τρόπο μπορούμε, ακόμα και να σταθούμε μπροστά στα περίπτερα, να επιβάλουμε το ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ στις απεργοσπαστικές εφημερίδες αυτού του Σαββατοκύριακου. Θα πρέπει να πετύχουμε μία νίκη: Έτσι όπως τις τύπωσαν, έτσι να τις πάρουν πίσω. Θέλει ο κάθε ένας και η κάθε μία να διαδώσει το μήνυμα του ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ παντού και οι απεργοσπαστικές εφημερίδες να μην μπουν σε κανένα δημοκρατικό σπίτι.
Εννοείται πως αγοράζουμε την απεργιακή «Αδέσμευτη Γνώμη»
Alterthess