Πριν από 4000 χρόνια, λέει μία ιστορία, στην Βαβυλωνία ο πατέρας της νύμφης πρόσφερε στο γαμπρό ένα ποτό με βάση το μέλι, πιθανά κάτι σαν το δικό μας το ρακόμελο και κάπως έτσι στη σύγχρονη παράδοση των ζευγαριών που επιλέγουν το γάμο προέκυψε η ιστορία του μήνα του μέλιτος. Πολύ πριν υπάρξουν οργανωμένα γραφεία ταξιδιών, που πουλάνε πακέτα για ταξίδια για νεόνυμφα ζευγάρια, ταξίδια του μέλιτος, υπήρχε ο μήνας του μέλιτος, ο πρώτος μετά τον γάμο, όπου όλα για το ζευγάρι πήγαιναν μέλι – γάλα.
Με αφορμή μία δήλωση της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι ο μήνας του μέλιτος μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης με των πιστωτών της χώρας έφτασε στο τέλος του, ένα πλήθος από δημοσιογράφους, αναλυτές των πολιτικών εξελίξεων, want to be δημοσκόποι και βάλτε και εσείς ότι θέλετε, μιλάει για το τέλος αυτού του μήνα του μέλιτος και ότι τώρα, γι’ αυτό το αταίριαστο ζευγάρι, τη νέα ελληνική κυβέρνηση και τους πιστωτές της χώρας, αρχίζουν τα δύσκολα.
Οι παρομοιώσεις στο δημόσιο λόγο είναι κάτι πολύ δύσκολο και πολύ συχνά αυτοί που προσπαθούν να τις κάνουν πέφτουν σε λάθη, λένε δηλαδή πράγματα που δεν κολλάνε μεταξύ τους. Στην περίπτωση μας, ποιος μήνας του μέλιτος… Και πότε ο πατέρας της νύμφης, υποθέτω το σόι των πιστωτών, έδωσε στο γαμπρό, απ’ ότι φαίνεται στη νέα ελληνική κυβέρνηση, όχι ρακόμελο αλλά έστω ένα ποτήρι νερό;
Και κάπως έτσι νομίζω πως μπορούμε να πούμε πως τίποτα δεν τελειώνει, καθώς τίποτα δεν έχει αρχίσει. Το μόνο που μπορεί κάπως να διαφοροποιήσει τα πράγματα είναι το αν η κ. Λαγκάρντ και όσοι ακολουθούν το σκεπτικό της είναι να μιλάει, να μιλάνε, για κάποιον άλλο γάμο, ίσως των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων με τους πιστωτές της χώρας. Αυτό ναι, πράγματι υπήρξε γάμος και μάλιστα με προγαμιαίο συμβόλαιο. Στην περίπτωση μας όμως ο πρώτος γαμπρός, κατά ένα τρόπο το έσκασε, και τώρα στη θέση του υπάρχει ένας άλλος με εντελώς διαφορετικές απόψεις. Όπως και να έχουν τα πράγματα και αυτό το ξέρουν καλά οι παντρεμένοι, μπορεί αμέσως μετά το μήνα του μέλιτος να αρχίζουν κάποια προβλήματα, αλλά όχι και απειλές για διαζύγιο… Μην είμαστε και τόσο υπερβολικοί.
Αλλά το θέμα για την κ. Λαγκάρντ και για αυτούς που ακολουθούν το σκεπτικό της δεν είναι μόνο στο, ας πούμε, γάμο της νέας ελληνικής κυβέρνησης με του πιστωτές, είναι κυρίως στη σχέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης με αυτούς που την έχουν ψηφίσει και με αυτούς, που φαίνεται να είναι αρκετά περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, που την υποστηρίζουν, με κριτική και παρατηρήσεις και αυτό είναι το σωστό, σε αυτή τη διαπραγμάτευση με το… σόι της νύμφης.
Οι… θεσμοί έχουν μεγάλο πρόβλημα με αυτό γιατί δεν τους αρέσει αυτό που βλέπουν μετά τις εκλογές του Γενάρη: Η νέα κυβέρνηση επιμένει στη σχέση της με την κοινωνία και δεν δείχνει διατεθειμένη να την απατήσει για τα μάτια των πιστωτών, κάνει δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκαναν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά. Για την κυβέρνηση Παπαδήμου δεν συζητάμε, γιατί εκεί δεν μιλάμε για γάμο, αλλά για κανονική απαγωγή. Και χωρίς μάλιστα να μας προκύψει κάποιο σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Είπαμε, κι εμείς δεν αγαπάμε τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αλλά δεν κάνουμε έτσι. Από προχθές έχουν ακουστεί απίθανα πράγματα για την κυβέρνηση, ότι δηλαδή άρχισε να μοιάζει με την προηγούμενη και είναι κατανοητό ότι οι Νεοδημοκράτες και το πρώην ΠΑΣΟΚ να λένε διάφορα, αλλά επί της ουσίας ακόμα δεν έχει εξηγηθεί που, σε ποιο σημείο, έχει προκληθεί ζημιά στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι που προσπαθούν να εξηγήσουν τη… ζημιά λένε ότι δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν – πότε; – μισθούς, ότι το ρίχνουν δηλαδή στο πόσο φιλεργατικοί είναι και στ’ ότι ανησυχούν αν θα μπορέσουν να πληρώσουν επιδόματα αδείας στο προσωπικό τους. Α… ξέχασα το επίδομα αδείας έχει καταργηθεί για τους δημόσιους υπάλληλους από το 2011. ΣΥΡΙΖΑ ήταν και τότες;
Επί της ουσίας, η κυβέρνηση δίνει μία μάχη και μόνη της κερδίζει χρόνο ώστε να πείσει τους εκπροσώπους των θεσμών να μην εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακά και ασφαλιστικό. Σε αυτή τη μάχη η άλλη πλευρά δεν έχει το δίκιο με το μέρος της, αλλά προσπαθεί να κερδίσει προκαλώντας ένα στραγγαλισμό ρευστότητας. Είναι λογικό η απ’ εδώ πλευρά να προσπαθεί να αποφύγει αυτόν τον βρόγχο. Έτσι είναι οι διαπραγματεύσεις, έχουν και δυσκολίες, έχουν και αποφάσεις που πράγματι δεν προκύπτουν μόνο μέσα από διάλογο, που είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση τον προσπάθησε αλλά βρήκε… τοίχο.
Ας απαντήσουν λοιπόν οι αντιδρώντες σε κάτι απλό: Η κυβέρνηση μπορεί τώρα να τα δώσει όλα στους… θεσμούς, ότι ζητούν και ότι ήθελε να δώσει ο Χαρδούβελης, και πάρει τη ρευστότητα που χρειάζεται μέχρι τα τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου, οπότε και οι δήμαρχοι θα κρατήσουν στις εμπορικές τράπεζες τα διαθέσιμα τους να τα χαίρονται. Είναι μία λύση, συνεχίζουμε το μνημόνιο και τη λιτότητα, ιδιωτικοποιούμε τα πάντα, κρατάμε τον κατώτερο μισθού στα 581 για να κρατήσουν οι δήμαρχοι τα διαθέσιμα τους… Εντάξει δεν βγάζει νόημα, ποιος μπορεί να το υποστηρίξει πέρα από τις ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Το θέμα είναι πολιτικό, ακόμα και το ΚΚΕ, που έχει βγει στα κάγκελα, λέει πως η κυβέρνηση κάνει ότι κάνει για να μην έρθει άμεσα σε ρήξη με τους… θεσμούς. Λέει δηλαδή το ΚΚΕ ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί τα διαθέσιμα για να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση και διαφωνεί με αυτό γιατί διαφωνεί με τη διαπραγμάτευση. Μία άλλη στιγμή θα μπορούσαμε να συζητήσουμε το θέμα: τοπική αυτοδιοίκηση και εργατική εξουσία και οικονομία. Κατά τα άλλα το ΠΑΜΕ κάνει αύριο, στις 10 το πρωί στο άγαλμα Βενιζέλου, κινητοποίηση για τα αποθεματικά των… ασφαλιστικών ταμείων: «κάτω τα χέρια από τα χρήματα των εργαζομένων». Ούτε ο Πατούλης…
Πάντως αν υποθέσουμε ότι η φάση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τιναχτεί στον αέρα και εμείς πάρουμε το πλοίο για την Ουρουγουάη, οι δήμαρχοι τι θα κάνουν… Νομίζουν ότι θα μείνουν με τα διαθέσιμα τους στις εμπορικές τράπεζες;
Λέει η ΕΛΣΤΑΤ ότι μειώθηκε ο κύκλος της βιομηχανικής παραγωγής και στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος πετάνε τη σκούφια τους…
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΒΒΕ, Αθανάσιο Σαββάκη, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν τις «πρόσφατες αρνητικές προβλέψεις του ΣΒΒΕ και αποτελεί αποτέλεσμα της παρατεταμένης αβεβαιότητας και της απόλυτης αδυναμίας της κυβέρνησης να δημιουργήσει προσδοκίες ελπίδας για το μέλλον της οικονομίας». Σώπα… τι μου λες…
Και συνεχίζει ο κ. Σαββάκης, λέγοντας πως αυτή η κυβέρνηση μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2015 έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο τα πράγματα με κινήσεις όπως αυτή του προληπτικού φόρου 26% για συναλλαγές, πιθανόν τριγωνικές, με βαλκανικές χώρες. Εντάξει το πιάσαμε το θέμα, η κυβέρνηση καλά θα κάνει να μην πάρει κανένα μέτρο για πιθανές τριγωνικές συναλλαγές και ο ΣΒΒΕ δεν θα έχει κανένα πρόβλημα μαζί της, όπως δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις προηγούμενες κυβερνήσεις που πήγαν την ανεργία στο 27%.
Μιας και πιάσαμε τις τριγωνικές συναλλαγές, χθες στη γενική γραμματεία πληροφοριακών συστημάτων έπαιζαν για λίγη ώρα με ένα πρόγραμμα που τους έδωσαν από το ΥΠΟΙΚ του Βελγίου και βρήκαν 18 ελληνικές εταιρίες που είναι σε ένα πανευρωπαϊκό κόλπο που το λένε «καρουσέλ» που κάνει απίθανα κόλπα με το ΦΠΑ… Είναι που δεν γίνονται τριγωνικές συναλλαγές στην Ελλάδα…
Μάλιστα ο κ. Σαββάκης, εκτιμά πως αν δεν πάμε άμεσα σε συμφωνία με τους δανειστές, τότε θα προκληθούν κοινωνικές αναταραχές. Από ποιους από τους υποστηρικτές των δανειστών, όπως εκείνος ο απίθανος τύπο από το «Ποτάμι», που τον έδιωξε και το «Ποτάμι»;
Όχι, κάτι άλλο έχει ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ στο μυαλό του… Είναι τυχαία η ανακοίνωση που συνυπέγραψε ο ΣΒΕΕ προ ημερών υπέρ των συμφερόντων της «Ελληνικός Χρυσός», όπου καλούσε την κυβέρνηση να μην δημιουργεί προβλήματα στην «Ελληνικός Χρυσός» γιατί έτσι στέλνει τα λάθος μηνύματα σε όλους τους επενδυτές. Σώπα, γι’ εγώ νόμιζα πως επενδυτές σαν την «Ελληνικός Χρυσός» δεν υπάρχουν… Πάντως βουνά έχουμε και μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα αν είναι να προσελκύσουμε επενδυτές σαν την «Ελληνικός Χρυσός».
Πάντως, θα άξιζε η ΕΛΣΤΑΤ να κάνει και μία έρευνα για τις επενδύσεις των μελών του ΣΒΒΕ τα χρόνια προ κρίσης στη Βόρεια Ελλάδα και για πόσες θέσεις εργασίας δημιούργησαν. Εγώ, όσο πίσω και να πάω, λουκέτα θυμάμαι και δεν κυβερνούσε τότε ο ΣΥΡΙΖΑΣ.
Αναβλήθηκε για τη μεθεπόμενη Τετάρτη ο ορισμός της νέας διοίκησης του ΟΛΘ οπότε οι κυνηγοί των ειδήσεων που αφορούν τις θέσεις φιλέτα των δημόσιων επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να περιμένουν λίγες ακόμα μέρες για τη νέα διοίκηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Πάντως απ’ όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας, ονόματα και σενάρια, δεν μπορούμε να πούμε ότι η ενημέρωση της κοινής γνώμης βρίσκεται σε καλό επίπεδο. Άντε διαγωνισμός για το ποιοι θα πάνε στις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντα συμβούλου του ΟΛΘ με πλούσια δώρα… Εισιτήρια για Μύκονο και Σαντορίνη, αλλά από τον Πειραιά!
Δύο Λύκοι