Με τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, μία ημέρα μετά το όργιο καταστολής την 1η Δεκέμβρη, μέσω πέντε βουλευτών του (με πρώτο τον Χρ. Σπίρτζη που διατελεί Τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη), ζητάει την καταβολή άπαξ ενός μηνιαίου μισθού σε αστυνομικούς υπαλλήλους, υπαλλήλους καταστημάτων κράτησης, εξωτερικών υπαλλήλων φρούρησης και σωφρονιστικών υπαλλήλων ως αναγνώριση από την Πολιτεία «του εξαιρετικά δύσκολου έργου και την εξαιρετική κοινωνική προσφορά «στην κρίσιμη μάχη κατά της πανδημίας του κορωνοϊού».
Ο ΣΥΡΙΖΑ για άλλη μια φορά, και σε ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, δείχνει τη συντηρητική μετατόπισή του αλλά και το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά. Στην αρχή ήταν η οικονομική πολιτική. Μετά ήταν τα εθνικά θέματα. Πλέον όμως ξεπεράστηκε κάθε προσδοκία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τις στιγμές που αποφασίζει να το κάνει, συνεχίζει να ασκεί αντιπολίτευση από τα δεξιά στην κυβέρνηση, τουλάχιστον σε μία σειρά θεμάτων.
Άλλους τους εκπλήσσει, άλλους όχι, το θέμα όμως δεν είναι αυτό.