Μια παρατήρηση που ισχύει και σε άλλες χώρες είναι ότι ευρωβουλευτές που εκλέγονται με διαφορετικά κόμματα μπορεί να εντάσσονται στις ίδιες ομάδες, ενώ ευρωβουλευτές που εκλέγονται με το ίδιο κόμμα ή συνασπισμό μπορεί να εντάσσονται σε διαφορετικές πολιτικές ομάδες.
Πίνακας 2. Γαλλία
| Έδρες: 81 – Συμμετοχή: 51,49% | Έδρες | Ευρωομάδα | |
|---|---|---|---|
| Εθνική Συσπείρωση (RN) | 31,37% | 30 | Patriots |
| Ανάγκη για Ευρώπη (Αναγέννηση, Δημοκρατικό Κίνημα, Ορίζοντες, Ριζοσπαστικό Κόμμα, Ένωση Δημοκρατών & Ανεξάρτητων) (Besoin d’Europe) | 14,60% | 13 | Renew |
| Ξύπνα Ευρώπη (Σοσιαλιστικό Κόμμα, Δημόσια Πλατεία) (Réveiller l’Europe) | 13,83% | 13 | S&D |
| Η Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) | 9,89% | 9 | Left |
| Οι Ρεπουμπλικάνοι (LR) | 7,25% | 6 | EPP |
| Οι Οικολόγοι – Ευρώπη Οικολογία Οι Πράσινοι (LE-EELV) | 5,50% | 5 | Greens |
| Η Περήφανη Γαλλία (Ανάκτηση!, Εθνικό Κέντρο Ανεξάρτητων & Αγροτών) (La France fière) | 5,47% | 4/1 | ECR/ESN |
| Ενωμένη Αριστερά (Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Δημοκρατική & Σοσιαλιστική Αριστερά) (Gauche Unie) | 2,36% | ||
| Αγροτική Συμμαχία (AR) | 2,35% | ||
| Φιλοζωικό Κόμμα (ΡA) | 2,00% | ||
| Λαϊκή Δημοκρατική Ένωση (UPR) | 1,02% | ||
| Αρκετά με την Ευρώπη (Οι Πατριώτες, Ο Δρόμος του Λαού) (L’Europe ça suffit) | 0,93% | ||
| Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA) | 0,15% | ||
| Λοιπά κόμματα | 3,28% | ||
| Ευρωομάδα | Έδρες |
|---|---|
| European People’s Party (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) | 6 |
| Socialists and Democrats (Σοσιαλδημοκράτες) | 13 |
| Patriots for Europe | 30 |
| Conservatives and Reformists (ECR) | 4 |
| Renew | 13 |
| Greens | 5 |
| Left | 9 |
| Europe for Sovereign Nations | 1 |
| Ανεξάρτητοι/NI |
Πίνακας 3. Γερμανία
| Έδρες: 96 – Συμμετοχή: 64,78% | Έδρες | Ευρωομάδα | |
|---|---|---|---|
| Χριστιανοδημοκρατική Ένωση Γερμανίας/ Xριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας (CDU/CSU) | 30.00% | 29 | EPP |
| Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) | 15.90% | 14/1 | ESN/ΝΙ |
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD) | 13.90% | 14 | S&D |
| Συμμαχία ‘90/Οι Πράσινοι (Die Grünen) | 11.90% | 12 | Greens |
| Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ- Για Λογική και Δικαιοσύνη (BSW) | 6.20% | 6 | NI |
| Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP) | 5.20% | 5 | Renew |
| Η Αριστερά (Die Linke) | 2.70% | 3 | Left |
| Ελεύθεροι Ψηφοφόροι (FW) | 2.70% | 3 | Renew |
| Βολτ Γερμανίας (Volt) | 2.60% | 3 | Greens |
| Κόμμα Εργασίας, Κράτους Δικαίου, Προστασίας Ζώων, Προώθησης Ελίτ & Πρωτοβουλίας Δημοκρατίας Βάσης (Die Partei) | 1.90% | 2 | NI |
| Κόμμα για Ανθρώπινο Περιβάλλον & Προστασία Ζώων (Tierschutzpartei) | 1.40% | 1 | Left |
| Κόμμα Οικογένειας Γερμανίας (Familie) | 0.60% | 1 | EPP |
| Οικολογικό Δημοκρατικό Κόμμα (ÖDP) | 0.60% | 1 | EPP |
| Ευρωομάδα | Έδρες |
|---|---|
| European People’s Party (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) | 31 |
| Socialists and Democrats (Σοσιαλδημοκράτες) | 14 |
| Patriots for Europe | 0 |
| Conservatives and Reformists (ECR) | 0 |
| Renew | 8 |
| Greens | 15 |
| Left | 4 |
| Europe for Sovereign Nations | 14 |
| Ανεξάρτητοι/NI | 10 |
Πίνακας 4. Ιταλία
| Έδρες: 96 – Συμμετοχή: 64,78% | Έδρες | Ευρωομάδα | |
|---|---|---|---|
| Αδέλφια της Ιταλίας (FdI) | 28.75% | 24 | ECR |
| Δημοκρατικό Κόμμα (PD) | 24.11% | 21 | S&D |
| Κίνημα 5 Αστέρων (M5S) | 9.98% | 8 | Left |
| Φόρτσα Ιτάλια – Εμείς οι Μετριοπαθείς (FI-NM) | 9.58% | 8 | EPP |
| Λέγκα Σαλβίνι Πρώτος (Lega Salvini Premier) | 8.97% | 8 | Patriots |
| Συμμαχία Πράσινων και Αριστεράς (Πράσινη Ευρώπη, Ιταλική Αριστερά) (Alleanza Verdi e Sinistra) | 6.79% | 4/2 | Greens/Left |
| Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης (+Ευρώπη, Ζωντανή Ιταλία, Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ιταλοί Ριζοσπάστες, Η Ιταλία είναι εκεί) (Stati Uniti d’Europa) | 3.78% | ||
| Δράση-Είμαστε Ευρωπαίοι (Δράση, NOS, Λαϊκοί Ευρωπαίοι & Μεταρρυθμιστές, Ιταλικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, Κίνημα Ευρωπαίοι Ρεπουμπλικάνοι, Ομάδα Κ) (Azione-Siamo Europei) | 3.36% | ||
| Ειρήνη Γη Αξιοπρέπεια (ΜΕΡΑ25 Ιταλίας, Κίνημα Περιφερειακής Ισότητας, Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, Ελεύθεροι Αξιοπρεπείς Ίσοι) (Pace Terra Dignità) | 2.21% | ||
| Ελευθερία (Νότος Καλεί Βορρά, Κίνημα Ιταλέξιτ, Αληθινή Σικελία, Πολίτες σε Κίνηση-με τον Πιρότζι, Μεγάλος Βορράς, Λαός του Βένετο, Υπέρτατη Αρχή) (Libertà) | 1.22% | ||
| Λαϊκό Κόμμα Νοτίου Τυρόλου (SVP) | 0.52% | 1 | EPP |
| Κυρίαρχη Λαϊκή Δημοκρατία (Κομμουνιστικό Κόμμα, Ιταλία Παραμένει Κυρίαρχη & Λαϊκή) (Democrazia sovrana popolare) | 0.15% | ||
| Λοιπά κόμματα | 0.58% | ||
| Ευρωομάδα | Έδρες |
|---|---|
| European People’s Party (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) | 9 |
| Socialists and Democrats (Σοσιαλδημοκράτες) | 21 |
| Patriots for Europe | 8 |
| Conservatives and Reformists (ECR) | 24 |
| Renew | 0 |
| Greens | 4 |
| Left | 10 |
| Europe for Sovereign Nations | 0 |
| Ανεξάρτητοι/NI | 0 |
Αυτές οι τρεις χώρες είναι εκείνες με τον μεγαλύτερο αριθμό ευρωβουλευτών, εκτός του ότι είναι κι οι μόνες που συμμετέχουν στην ομάδα G7 των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη. Επομένως έχουν βαρύνουσα σημασία στις αποφάσεις των διαφόρων οργάνων της Ένωσης αλλά και στη σύνθεση των ομάδων της Ευρωβουλής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των εδρών που κερδίζουν τα πρώτα κόμματα και στις τρεις χώρες είναι μεγαλύτερος του 23, του ελάχιστου δηλαδή αριθμού για τη συγκρότηση πολιτικής ομάδας (υπάρχει βέβαια κι ο δεύτερος όρος των επτά κρατών). Αποτέλεσμα είναι κόμματα των τριών αυτών των χωρών να κυριαρχούν στις πολιτικές ομάδες που εντάσσονται. Έτσι η γερμανική Χριστιανοδημοκρατική/Χριστιανοκοινωνική Ένωση είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο EPP, το ιταλικό Δημοκρατικό Κόμμα στους S&D, η Εθνική Συσπείρωση (Λεπέν) στους Patriots, τα Αδέλφια της Ιταλίας (Μελόνι) στους ECR, η γαλλική Ανάγκη για Ευρώπη (Μακρόν) στη Renew, οι Γερμανοί Πράσινοι στους Πράσινους/EEA, Η Ανυπότακτη Γαλλία (Μελανσόν) στην Αριστερά κι η Εναλλακτική για τη Γερμανία στην ESN, ενώ ακόμη και στους ΝΙ (που δεν αποτελούν ομάδα) το μεγαλύτερο κόμμα είναι η Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ.
Στη Γερμανία δεν υπάρχει κανένα όριο, όπως το 5% στις εθνικές και λοιπές εκλογές της χώρας, με αποτέλεσμα το σύστημα να γίνεται απόλυτη απλή αναλογική σε εθνικό επίπεδο. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι έδρες που αντιστοιχούν στη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ είναι σχεδόν εκατό, 96 για την ακρίβεια, οδηγεί στο γεγονός ο αριθμός των ευρωβουλευτών που εκλέγει κάθε κόμμα να ισούται περίπου με το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές, ενώ αυτή είναι η χώρα από την οποία αντιπροσωπεύονται τα περισσότερα κόμματα, 14. Στη Γερμανία, επίσης, δεν έχουμε κανένα συνασπισμό κομμάτων (εκτός της CDU/CSU, αν κι η δεύτερη μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο η τοπική οργάνωση της πρώτης στη Βαυαρία, παρά διαφορετικό κόμμα). Στη Γαλλία υπάρχουν συνασπισμοί, δύο συνήθως κομμάτων, αλλά στην Ιταλία, ιδιαίτερα στο κάτω μέρος του πίνακα, βλέπουμε συσσωματώσεις αρκετών οργανώσεων που ενίοτε φθάνουν τις έξι με επτά. Επίσης, στην Ιταλία ένα μικρό τοπικό κόμμα κερδίζει έδρα αν και τέσσερα που λαμβάνουν περισσότερες ψήφους δεν παίρνουν ούτε μία, λόγω του εκλογικού συστήματος που προβλέπει τοπική κι όχι εθνική κατανομή των εδρών. Ως προς τη συμμετοχή, βλέπουμε ότι αυτή κινείται στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα σε Γαλλία και Ιταλία, αλλά είναι πολύ αυξημένη στη Γερμανία φθάνοντας το 65% (τέταρτη μεγαλύτερη). Αν και στις τρεις χώρες τα ποσοστά των πρώτων κομμάτων είναι κοντά στο 30%, υπάρχει διαφορά στο άθροισμα των ποσοστών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων καθώς σε Γερμανία και Γαλλία είναι ουσιαστικά ίδιο (46%) αλλά στην Ιταλία ανέρχεται σε σχεδόν 53%.
Όσον αφορά στους πολιτικούς χώρους έχουμε ακροδεξιά κόμματα να πρωτεύουν σε Ιταλία και Γαλλία, στη δεύτερη μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο αφού το ποσοστό της Εθνικής Συσπείρωσης είναι υπερδιπλάσιο του δεύτερου κόμματος, ενώ είναι πρώτη σε όλες τις περιφέρειες της μητροπολιτικής Γαλλίας (και σε κάποιες υπερπόντιες) και μόνο σε επίπεδο διοικητικών διαμερισμάτων (νομών) χάνει τα διαμερίσματα του Παρισιού όπου επικρατούν είτε το κόμμα του Μακρόν, είτε του Μελανσόν, είτε το Σοσιαλιστικό. Επιπλέον, υπάρχουν και μικρότερα ακροδεξιά κόμματα και στις δύο αυτές χώρες. Μαζί με το 31,37% της Λεπέν (30 έδρες, επτά περισσότερες) έχουμε το 5,47% της Περήφανης Γαλλίας (με “βασικό μέτοχο” την Ανάκτηση! του Ε. Ζεμμούρ), που εκλέγει πέντε ευρωβουλευτές, ένας εκ των οποίων εντάσσεται στην ESN κι οι υπόλοιποι τέσσερις (που όπως αναφέραμε διαφώνησαν με τον αρχηγό τους για τη στάση του κόμματος στις εθνικές εκλογές) στους ECR, ενώ υπάρχει κι η μια σχεδόν μονάδα (χωρίς έδρα) του συνασπισμού Αρκετά με την Ευρώπη, όπου συμμετέχουν Οι Πατριώτες, επικεφαλής των οποίων είναι ένας πρώην αντιπρόεδρος του Εθνικού Μετώπου. Στην Ιταλία στο πλάι του κόμματος της Μελόνι, που έφθασε το 28,75% (τετραπλασιάζοντας τις έδρες του σε 24), έχουμε τη συγκυβερνώσα Λέγκα του Σαλβίνι με 8,97% κι οκτώ ευρωβουλευτές, που χάνει όμως 21 έδρες (η κατάσταση μοιάζει με “τράμπα” ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων). Η Εναλλακτική για τη Γερμανία ήρθε δεύτερη στη χώρα (15,90%) εκλέγοντας 15 ευρωβουλευτές (τέσσερις περισσότερους). Σε επίπεδο κρατιδίων κέρδισε σε όλα τα ανατολικά (εκτός Βερολίνου) με ποσοστά πάνω ή κοντά στο 30% (σχεδόν διπλάσια του εθνικού της ποσοστού). Βλέποντας τον χάρτη των αποτελεσμάτων σου δημιουργείται η εντύπωση ότι “αναστήθηκε” η Ανατολική Γερμανία. Το κόμμα έχει περάσει απ’ όλες τις ακροδεξιές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, ξεκινώντας από τους ECR, πηγαίνοντας στην EFDD (Ευρώπη της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας, όπου βασικό ήταν το κόμμα του Φάρατζ από το Ηνωμένο Βασίλειο) και καταλήγοντας στην ID, από όπου “εκδιώχτηκε” πριν τις εκλογές με πρωτοβουλία της Λεπέν κι έτσι βρέθηκε στους Μη Ενταγμένους (ΝΙ) για να αποτελέσει τώρα τον βασικό κορμό της νεοϊδρυθείσας Ευρώπης των Κυρίαρχων Εθνών (ESN).
Ως προς τα κλασσικά δεξιά/κεντροδεξιά κόμματα που συμμετέχουν στο ΕΡΡ, οι Χριστιανοδημοκράτες (30%) ήταν πρώτοι στη Γερμανία (για την ακρίβεια στην πρώην Δυτική Γερμανία, με εξαίρεση τις πόλεις-κρατίδια του Αμβούργου και της Βρέμης, καθώς και του Βερολίνου) διατηρώντας τον ίδιο αριθμό ευρωβουλευτών (29), ενώ στην ίδια ομάδα προστίθενται ακόμα δύο μέλη του ΕΚ, καθώς εδώ εντάσσονται δύο μικρά κόμματα που διατηρούν τη μία έδρα που είχε το καθένα, ισοψηφώντας μάλιστα στο 0,6%. Πρόκειται για το Κόμμα Οικογένειας (που ανήκει στο Ευρωπαϊκό Χριστιανικό Πολιτικό Κίνημα) και το Οικολογικό Δημοκρατικό Κόμμα (το οποίο αρχικά είχε καταγραφεί στους Πράσινους). Στην Ιταλία η, επίσης συμμετέχουσα στην κυβέρνηση Μελόνι, Φόρτσα Ιτάλια (του μακαρίτη Μπερλουσκόνι) μαζί με το μικρότερους Εμείς οι Μετριοπαθείς καταλαμβάνουν μια επιπλέον έδρα φθάνοντας τις οκτώ με 9,58%, ενώ κι εδώ ένα πολύ μικρό κόμμα, το γερμανόφωνο Λαϊκό Κόμμα του Νοτίου Τυρόλου, συνεισφέρει στο ΕΡΡ τη μία έδρα που παίρνει, όπως και στις προηγούμενες ευρωεκλογές (το εθνικό ποσοστό του είναι μόλις 0,52%, αλλά όπως προαναφέραμε κερδίζει την έδρα λόγω της τοπικής κατανομής). Στη Γαλλία, τέλος, Οι Ρεπουμπλικάνοι (που ως Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα είχαν εκλέξει προέδρους, με τελευταίο τον Σαρκοζύ) ήρθαν μόλις πέμπτοι (7,25%) με έξι έδρες (δυο λιγότερες). Εδώ μάλλον εντάσσεται κι η Λαϊκή Δημοκρατική Ένωση (1,02%) που αποτελεί διάσπαση ενός κόμματος που συνεργαζόταν με την Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα.
Στην ομάδα Renew Europe που συγκεντρώνει κεντρώα/κεντροδεξιά κόμματα, τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών (13) εξακολουθεί να έχει ο συνασπισμός Ανάγκη για Ευρώπη του Μακρόν (14,6%), αλλά χάνοντας δέκα σε σχέση με την προηγούμενη σύνθεση γίνεται η αιτία η ομάδα να πέσει στην πέμπτη θέση, κάτω από Patriots και ECR. Στον ίδιο χώρο κινείται κι η Αγροτική Συμμαχία (2,35%, χωρίς έδρες) μ’ επικεφαλής έναν Οξιτανό που ήταν επί χρόνια στέλεχος του Δημοκρατικού Κινήματος του Μπαϊρού, μικρότερου εταίρου του συνασπισμού του Μακρόν. Οκτώ έδρες δίνει στην ομάδα η Γερμανία αλλά από δύο κόμματα, πέντε (με 5,2%) από το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (που συμμετέχει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση με Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, ένα από τα τρία παραδοσιακά κόμματα που υπήρχαν στην ομοσπονδιακή Βουλή πριν τη δεκαετία του ‘80) και τρεις (μία παραπάνω) από τους Ελεύθερους Ψηφοφόρους (2,7%), ένα μάλλον πιο δεξιό συνονθύλευμα που είναι ιδιαίτερα ισχυρό στη Βαυαρία, όπου συμμετέχει στην τοπική κυβέρνηση ως ο μικρός εταίρος της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης. Από την Ιταλία αυτή η ομάδα έμεινε ρέστη καθώς οι δύο σχηματισμοί που σχετίζονταν μαζί της, παρότι απαρτίζονταν από έξι, τουλάχιστον, κόμματα ο καθένας δεν εξέλεξαν κανένα ευρωβουλευτή παίρνοντας 3,78% οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και 3,36% η Δράση-Είμαστε Ευρωπαίοι.
Στον χώρο των Πράσινων (Κέντρο/Κεντροαριστερά), η Γερμανία συνεισφέρει τις περισσότερες έδρες με δυο διαφορετικά κόμματα να εντάσσονται σ’ αυτή την ομάδα. Οι Πράσινοι της χώρας (11,9%) κερδίζουν 12 έδρες (παίρνοντας την πρώτη θέση σε Βερολίνο και Αμβούργο), συνεχίζουν να είναι το μεγαλύτερο κόμμα της ομάδας, αλλά η απώλεια εννιά εδρών σε σχέση με το 2019, αποτελεί τον βασικό παράγοντα της πτώσης της που την οδηγεί δυο θέσεις παρακάτω. Η Βολτ Γερμανίας (2,6%) κερδίζει δύο παραπάνω έδρες, που προσθέτει στη μία που είχε ήδη από τις προηγούμενες ευρωεκλογές, όμως το Κόμμα Πειρατών Γερμανίας (0,5%), χάνει την έδρα που είχε πριν, όντας ελάχιστα παρακάτω από το τελευταίο κόμμα που κερδίζει έδρα. Οι Οικολόγοι από τη Γαλλία (5,5%) με πέντε έδρες (χάνοντας όμως οκτώ) είναι το δεύτερο ισχυρότερο κόμμα της ομάδας, ενώ ο συνασπισμός Οικολογία στο Κέντρο με 1,27% δεν κέρδισε έδρα. Από την Ιταλία στην ομάδα αυτή εντάσσονται οι τέσσερις από τις έξι έδρες της Συμμαχίας Πράσινων και Αριστεράς (6,79%).
Στους Σοσιαλδημοκράτες, που αποτελούν την κλασική Κεντροαριστερά, το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας είναι το κυρίαρχο με 21 έδρες (δυο περισσότερες) κι είναι κι αυτό που, παρότι δεύτερο, βρίσκεται σχετικά κοντά στο πρώτο με 24,11% (περίπου 4,5% λιγότερο από το κόμμα της Μελόνι). Από την άλλη, τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας όσο κι ο συνασπισμός Ξύπνα Ευρώπη, όπου συμμετέχει το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, κατέλαβαν αμφότερα την τρίτη θέση και πέτυχαν ακριβώς το ίδιο ποσοστό (13,90% το πρώτο, 13,83% ο δεύτερος) κερδίζοντας 14 και 13 έδρες αντίστοιχα κι αποτελώντας το τρίτο και το τέταρτο σε δύναμη κόμμα στην ομάδα των S&D. Όμως αν οι Γάλλοι είναι σίγουρα ευχαριστημένοι με τις επτά επιπλέον έδρες το αντίθετο ισχύει για τους Γερμανούς που όχι απλά χάνουν δύο έδρες αλλά έρχονται τρίτοι, όντας ο μεγαλύτερος εταίρος της τρικομματικής κυβέρνησης και κερδίζοντας την πρώτη θέση μόνο στο κρατίδιο της Βρέμης.
Στην ομάδα της Αριστεράς το κόμμα του Μελανσόν αναδεικνύεται ισχυρότερο με εννιά έδρες (τρεις περισσότερες) και ποσοστό σχεδόν 10%. Η Ενωμένη Αριστερά όπου συμμετέχουν το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και η Δημοκρατική και Σοσιαλιστική Αριστερά με 2,36% δεν κατόρθωσε εκλέξει μέλος του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ το Φιλοζωικό Κόμμα (που ανήκει στο APEU) με 2% δεν κερδίζει έδρα. Η Αριστερά στη Γερμανία υφίσταται καθίζηση μένοντας στο 2,7% με τρεις έδρες (δυο λιγότερες), αλλά στην ίδια ομάδα έρχεται να προστεθεί και η μία έδρα που διατηρεί το μικρό Κόμμα για Ανθρώπινο Περιβάλλον & Προστασία Ζώων (1,4%, επίσης μέλος του APEU). Τέλος από την Ιταλία προστίθενται δέκα έδρες. Οι δυο είναι τμήμα των έξι που κερδίζει η Συμμαχία Πράσινων και Αριστεράς. Οι άλλες οκτώ προέρχονται από το Κίνημα των 5 Αστέρων που πήρε σχεδόν 10% κι έχασε έξι ευρωβουλευτές. Το Κίνημα έχει σχηματίσει κυβερνήσεις με διάφορα κόμματα κατά καιρούς, ενώ σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου έχει προσπαθήσει να ενταχθεί στους Πράσινους, τη Συμμαχία των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών στην Ευρώπη (τη σημερινή Renew), εξέτασε πρόταση για τους ECR, ενώ πέρασε από το EFDD του Φάρατζ για να βρεθεί στους ΝΙ στην προηγούμενη σύνοδο και να ενταχθεί στην Αριστερά τον φετινό Ιούλιο. Η προσχώρηση αυτή αποτελεί σημαντική ενίσχυση για τη συγκεκριμένη ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ βέβαια το συγκεκριμένο κόμμα γίνεται και το δεύτερο ισχυρότερο της ομάδας. Ο χώρος της Ριζοσπαστικής ή Άκρας Αριστεράς παραμένει εξωκοινοβουλευτικός καθώς στη Γαλλία ο Εργατικός Αγώνας (Lutte Ouvrière) παίρνει σχεδόν μισή μονάδα και το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα μόλις 0,15%. Στην Ιταλία ο συνασπισμός Ειρήνη Γη Αξιοπρέπεια όπου συμμετέχουν το ΜΕΡΑ25 Ιταλίας, το Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης κ.ά. φθάνει το αξιοπρεπές, αλλά λίγο, 2,21%, ενώ κι ο σχηματισμός Κυρίαρχη Λαϊκή Δημοκρατία όπου συμμετέχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα παίρνει 0,15%. Τέλος το ΜΕΡΑ25 Γερμανίας κερδίζει 0,3% πέντε θέσεις παρακάτω από το τελευταίο κόμμα που εκλέγει ευρωβουλευτή.
Τελειώνοντας έχουμε την κατηγορία των κομμάτων που δεν εντάσσονται σε κάποια ευρωομάδα κι είναι δύσκολο να κατατάξουμε με σχετική ακρίβεια κάπου. Το σημαντικότερο “μυστήριο” κόμμα που αναδείχθηκε από τις ευρωεκλογές σ’ αυτές τις χώρες, είναι η Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ-Για Λογική και Δικαιοσύνη που με διψήφια ποσοστά στην πρώην Ανατολική Γερμανία έφτασε το 6,2% κι εισέρχεται στην Ευρωβουλή με έξι έδρες. Η αρχηγός του κόμματος, που φέρει το όνομά της, ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα από το Ενοποιημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα (SED, δηλ. το ΚΚ της Αν. Γερμανίας) και μετά ήταν μέλος του διάδοχου κόμματος (Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, PDS) που εντάχθηκε στο Die Linke, από το οποίο αποχώρησε το φθινόπωρο. Στη Γερμανία, επίσης, παίρνοντας 1,9% κρατάει τις δύο έδρες που είχε το κόμμα Το Κόμμα (δηλαδή Κόμμα Εργασίας, Κράτους Δικαίου, Προστασίας Ζώων, Προώθησης Ελίτ & Πρωτοβουλίας Δημοκρατίας Βάσης, όπως είναι τα αρχικά στα γερμανικά) που έχει ξεκινήσει από ένα σατυρικό περιοδικό και γενικώς κάνει πλάκα, με αριστερή οπτική θα λέγαμε, ενώ το μικρότερο κόμμα που εξασφάλισε έδρα, με 0,6%, είναι το νεότευκτο (ιδρύθηκε το 2020) Κόμμα της Προόδου που απ’ ότι φαίνεται κινείται μάλλον στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Σ’ αυτόν τον ασαφή χώρα έχουμε στην Ιταλία τον συνασπισμό Ελευθερία (1,22%, καμία έδρα) που αποτελείται από πολλές συνιστώσες, κυρίως τοπικά κόμματα και μάλλον προσωπικές απόπειρες καταγραφής.
Στο επόμενο μέρος ανάλυση για τις χώρες της Μπενελούξ: Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία
